We zijn in Spanje

Vanmorgen zijn we weer op tijd vertrokken want we wilden graag de Spaanse grens bereiken. 

Toen we het adres van San Sebastian in typte zagen we dat het meer dan 500 km was. We zouden wel zien hoe ver we komen. In onze navigatie werden ook de snelwegen en tolwegen aangezet

en zo gingen we op pad.

We maakten een prachtige rit en reden langs de druiven velden en wijnhuizen van de St. Emilion, de Pomerol, de Sancerre, de Bergerac, Merlot en Graves. De crème de la crème van de mooiste wijnen. Dat is mijn mening dan.

Onderweg hadden we regen, zon, onweer, zwarte luchten en mooie blauwe luchten maar toen we de grens passeerde van Spanje leek het wel of er een wolkbreuk plaats vond. Eerst zagen we zwarte luchten en ja hoor. 

Het viel met emmers uit de lucht en zelfs onze ruitenwissers konden het niet meer bij houden. We zagen de weg bijna niet meer en moesten stapvoets rijden. Het water op de wegen spatte op. Watervalletjes ontstonden omdat het water van viaducten naar beneden storten. Ongelooflijk. Tien minuten later hield de regen op het wolkendek brak open en warempel, de zon kwam weer te voorschijn.

We staan nu op een CP dichtbij het centrum van San Sebastian. Sitecode 12047 (voor de liefhebber) We kunnen hier tot morgen 18 uur blijven staan. Nu vallen er nog regelmatig buien dus blijven we in de camper. Morgen misschien nog even een wandelingetje maken. Ligt er helemaal aan hoe ver het centrum hier vandaan is.

Wij staan bij de betaalzuil van de CP en wij hadden er behoorlijk veel moeite mee om een ticket uit dat apparaat te krijgen. Het lukte maar niet en dus maar op zoek of ik een Nederlandse camper zag of tenminste iemand die me kon verstaan. Ik kwam een Belgisch kenteken tegen en de man vertelde me dat hij gisteren per ongeluk een ticket uit het apparaat had gekregen. Hij wilde nog 1 nacht blijven en hoopte dat het hem weer zou lukken. Zijn buurvrouw een vriendelijke Nederlandse kwam ons te hulp. Betaal met muntjes, wist ze ons te vertellen, zo is het mij ook gelukt. Ik loop wel even met je mee, zei ze. Warempel het lukte haar. De Belgische mijnheer kwam meekijken om te zien hoe het allemaal werkte. En nu lukte het hem ook. Ik zit nu aan onze tafel mijn verhaal te typen en ik heb al verschillende mensen zien staan klooien met dat apparaat. Jong en oud, ze hebben er vreselijke moeite mee. Wat ik ook al heb gezien is dat er een agent op een elektrische brommer langs de campers rijd om de kentekens te scannen dus owee als je niet betaald hebt.

Het mooie Uzerche

Vanmorgen zijn we na een heerlijke warme douche weer verder gereden richting Spanje. We namen afscheid van onze trouwe camping hond.

We hebben alle weer typen gehad die bestaan op sneeuw en ijzel na. 

Uiteindelijk zijn we beland in het prachtige Uzerche. En we hadden geluk want het was droog en de zon scheen zelfs.

Uzerche ligt in het departement Corrèze en staat bekend als een van de mooiste plaatsjes in de regio Limousin. Het plaatsje ligt aan de rivier de Vézère, op een hoge rots. het plaatsje wordt ook wel de ‘parel van de Limousin’ genoemd.

Volgens sommige geschiedkundigen is de naam Uzerche afgeleid van Uzercodunum, een Gallische stad die in het jaar 51 voor Christus werd belegerd en veroverd door de Romeinse troepen onder aanvoering van Keizer Julius Caesar.

Ik zal jullie verdere geschiedenisverhalen besparen maar dat het een oud stadje is kun je wel zien aan de prachtige oude gebouwen met torentjes zoals op kastelen.
De foto's zien jullie hier.

Morgen gaan we weer verder en gaan we kilometers maken. We gaan niet meer binnendoor maar zullen ook snelwegen nemen. Ons eerste doel is San Sebastian in Noord Spanje en dat is nog een dikke 400 km. Of we dat gaan halen geen idee. Dat horen jullie morgen weer.

Een beetje meer kilometers gereden dan anders

Vanmorgen zijn we rond 9 uur vertrokken. Eerst naar de service, water lozen, water tanken,, toiletcassette legen en hoppa gaan met die banaan. Natuurlijk weer helemaal binnendoor.

Frits dacht dat onze banden wel een beetje extra lucht konden gebruiken en we wilden nog tanken. Eens, jaren geleden toen we nog met de caravan op pad gingen gebeurde het ons dat we op een zondag onderweg naar het zuiden waren en we benzine nodig hadden. We wisten toen nog niet dat op zondag tanken in Frankrijk een helse klus is. De meeste tankstations waren gesloten. Om bij een 24 uur station te tanken met de creditcard, kwam niet in ons op. We dachten er gewoon niet aan. Supermarkten waren in de middag gesloten en ook de bijbehorende tankstations. Uiteindelijk stond ons lampje van de benzine meter al een tijdje op rood en we maakten al maar plannen dat we dan de nacht maar op straat in de caravan moesten gaan door brengen toen we eindelijk een pomp vonden waar we terecht konden. Dat wil ik nooit meer mee maken dus op zaterdag wordt er bij ons altijd bij getankt in het buitenland want je weet maar nooit.

Bij een Super-U vonden we de benodigde lucht voor onze banden en diesel voor onze tank en nu toch we toch hier waren konden we net zo goed even naar binnen om een gegrilde kip te halen voor bij de sla vanavond.

Na een klein uurtje konden we weer rustig verder op pad door onze dorpjes en kronkelweggetjes want die blijven voorlopig nog favoriet. We reden door het centrum van Vierzon waar iedereen al druk bezig was met de versieringen voor 2 juli als de Tour door de stad komt. Midden op een rotonde stond een kleurige ren fiets te pronken en er hingen overal vlaggetjes. Heel feestelijk.

Wij reden nog een stukje verder. Camper-plaatsen zagen er hier niet echt aantrekkelijk uit dus kozen we voor een camping met Nederlandse eigenaren. Fermette de la Haye, sitecode 3970. In de NKC app stond dat je er voor €15 kunt overnachten en voor €18 ook stroom kunt hebben en het zwembad mag gebruiken. Dat leek ons wel wat met deze hoge temperaturen. Stroom hoeven we niet net als alle sanitair maar dat zwembad trok ons wel aan.
We hobbelden over een zandpad de camping op. 

Monsieur de la Haye kwam ons al tegemoet en vertelde dat de camping zo goed als verkocht was. Wij waren de tweede gast want ik zag nog een caravan staan. De plaats die hij ons toewees zag er prachtig uit. Het leek wel een privetuin. De prijs is €18 met of zonder stroom. Ach ja, Monsieur de la Haye was al op hoge leeftijd gokten we en had de boel zo goed als verkocht en wat het tuin onderhoud betrof nam hij het niet meer zo nauw, jammer. Het zwembad hebben we niet gevonden en de jeu de boules baan was een grote bloemenzee. Niet erg handig maar wel mooi om te zien.

Wij nestelden ons op ons plekje, zetten de stoelen uit met onze tafel. 

Tafelkleedje erop en onze nep-plant en een heerlijk citroendrankje totdat Frits opmerkte dat het over anderhalf uur zou gaan onweren en regenen. En ja hoor hij had weer eens gelijk.

Een mooie route op een warme dag

We zijn helemaal binnendoor gereden vandaag en hebben de mooiste dorpjes gezien die je je kunt voorstellen. Echte Franse dorpjes die je ook wel in boeken ziet of op films. Zo mooi. We reden heuvel op en weer af, zagen enkele kasteeltjes en graan, heel veel graan. Het wordt hier ook wel eens de graanschuur van Europa genoemd. Nog even en de boeren kunnen al gaan maaien. 

De goudgele velden liggen er prachtig bij, zo ver als je kunt kijken zie je allerlei tinten groen. Deze weg hebben we al eens voor een deel gereden want er verschenen ons soms bekende beelden op het netvlies. Onderweg ook nog even boodschappen gehaald bij Leclerck.

Wat me opvalt in Frankrijk is dat ieder dorp zijn eigen Mairie (gemeentehuis) heeft. Nu kan de burgemeester van een klein dorp de bakker zijn of de wijnhandelaar. Het is meer een ere baantje want de inkomsten van de burgemeester van een klein dorp is niet te hoog, ongeveer 630 euro bruto per maand.

We hadden afgesproken om richting Vierzon aan te houden en als we een mooi plekje zouden tegenkomen voor de nacht dan zouden we stoppen en zo gebeurde het. Voorbij Sens zou een CP zijn volgens de NKC app bij een parkje en 250 meter van het dorp Gron af en dat leek ons wel wat en ja hoor, het beviel ons. 

Het parkje is nog niet zo oud aan de beplanting te zien. Er staan veel bankjes en picknick banken met tafels en trimtoestellen dus we hoeven ons niet te vervelen. Ook aan de kinderen is gedacht met wippen en molentjes en houten paddenstoelen.

De CP heeft alle gemakken, water tanken en lozen, toilet cassette legen en wassen, prullenbakken en zelfs een toilet. Stroom hebben ze er niet dus je moet wel zelfvoorzienend zijn en dat alles bij elkaar kost helemaal niets. Niet te geloven hoe dat allemaal in Frankrijk kan. Dat is ondenkbaar in Nederland. De sitecode van dit parkachtig plekje is; 45620

Wij zijn vanmiddag naar het dorpje gelopen waar een heerlijke bakker en slager is en een tabak-winkel waar je allerlei kleinigheidjes kunt krijgen zoiets als bij ons de Primera maar dan heel primitief. Wat me opvalt in de Franse dorpjes zijn de vele tv antennes op de daken. Bij ons is dat al lang verleden tijd maar hier schijnt het nog te werken.

Heerlijk geurende rozen

Daar achter staat de camper.

Lazy day

Vandaag zijn we op ons hemels plekje blijven staan. Het bevalt hier goed. Gisterenavond kwamen er in totaal 5 campers de CP opgereden. Het stond bijna vol. Je mag hier 3 dagen blijven staan want iedereen moet van dit plekje kunnen genieten.
Het gaat een warme dag worden vandaag. Frits heeft nog wat filmpjes her en daar staan en dat kan hij nu mooi een beetje sorteren zodat hij weer een nieuwe vlog in elkaar kan zetten.
Ik zelf zoek een plekje op in de schaduw met mijn leesboek.

Nadat Frits de boel heeft uitgezocht mag onze drone ook weer even vliegen, daarna lunchen en dan maken we een wandeling naar het dorp. De kerk is maar 600 meter van ons vandaag maar we moeten berg op en dat bij een temperatuur van 32 graden en ik kan je zeggen dat het voor ons niet meevalt. We zien dan ook bijna geen normale mensen buiten alleen wij twee.

Onderweg komen we deze straat tegen met het bijzondere naam bordje.

We zien dan ook bijna geen normale mensen buiten alleen wij twee. Ffffffffff.

Er zijn geen terrasjes te vinden alleen wijnhuizen waar je champagne kunt proeven en kopen. Daar beginnen we maar niet aan want dan komen we nog dronken thuis. Het Hotel de Ville is tevens een école en een magasin om champagne te kopen. Aan de voorkant staan een paar tafeltjes met stoeltjes om te proeven. Ze staan pal in de zon.

We lopen verder en komen bij het kerkje dat er allerliefst uitziet en van waar je een prachtig uitzicht hebt.

Wat is het warm, we gaan terug berg af naar de camper en nemen daar een ijskoud biertje en dat smaakt goed.
Het is hier genieten hoor. Zo moet God zich gevoelt hebben toen hij Frankrijk schiep.