We zijn in Spanje

Vanmorgen zijn we weer op tijd vertrokken want we wilden graag de Spaanse grens bereiken. 

Toen we het adres van San Sebastian in typte zagen we dat het meer dan 500 km was. We zouden wel zien hoe ver we komen. In onze navigatie werden ook de snelwegen en tolwegen aangezet

en zo gingen we op pad.

We maakten een prachtige rit en reden langs de druiven velden en wijnhuizen van de St. Emilion, de Pomerol, de Sancerre, de Bergerac, Merlot en Graves. De crème de la crème van de mooiste wijnen. Dat is mijn mening dan.

Onderweg hadden we regen, zon, onweer, zwarte luchten en mooie blauwe luchten maar toen we de grens passeerde van Spanje leek het wel of er een wolkbreuk plaats vond. Eerst zagen we zwarte luchten en ja hoor. 

Het viel met emmers uit de lucht en zelfs onze ruitenwissers konden het niet meer bij houden. We zagen de weg bijna niet meer en moesten stapvoets rijden. Het water op de wegen spatte op. Watervalletjes ontstonden omdat het water van viaducten naar beneden storten. Ongelooflijk. Tien minuten later hield de regen op het wolkendek brak open en warempel, de zon kwam weer te voorschijn.

We staan nu op een CP dichtbij het centrum van San Sebastian. Sitecode 12047 (voor de liefhebber) We kunnen hier tot morgen 18 uur blijven staan. Nu vallen er nog regelmatig buien dus blijven we in de camper. Morgen misschien nog even een wandelingetje maken. Ligt er helemaal aan hoe ver het centrum hier vandaan is.

Wij staan bij de betaalzuil van de CP en wij hadden er behoorlijk veel moeite mee om een ticket uit dat apparaat te krijgen. Het lukte maar niet en dus maar op zoek of ik een Nederlandse camper zag of tenminste iemand die me kon verstaan. Ik kwam een Belgisch kenteken tegen en de man vertelde me dat hij gisteren per ongeluk een ticket uit het apparaat had gekregen. Hij wilde nog 1 nacht blijven en hoopte dat het hem weer zou lukken. Zijn buurvrouw een vriendelijke Nederlandse kwam ons te hulp. Betaal met muntjes, wist ze ons te vertellen, zo is het mij ook gelukt. Ik loop wel even met je mee, zei ze. Warempel het lukte haar. De Belgische mijnheer kwam meekijken om te zien hoe het allemaal werkte. En nu lukte het hem ook. Ik zit nu aan onze tafel mijn verhaal te typen en ik heb al verschillende mensen zien staan klooien met dat apparaat. Jong en oud, ze hebben er vreselijke moeite mee. Wat ik ook al heb gezien is dat er een agent op een elektrische brommer langs de campers rijd om de kentekens te scannen dus owee als je niet betaald hebt.