10 juli
We hebben besloten om toch de Lofoten nog een keertje te bezoeken en om de weg een beetje korter te maken nemen het veer die in 25 minuten ons van Melbu naar Fiskebol brengt.
De tocht van een paar kilometer naar Melbu is weer prachtig. Dat kan ook bijna niet anders met dit prachtige weer.
De voorkant van de boot opent zich alsof het een grote vissenbek is. Heel apart.
Het verkeer rijd naar buiten en een tankwagen rijd naar binnen want er zal ook getankt moeten worden door zo'n boot. Wij wachten geduldig onze beurt af.
De weg naar de Lofoten is ziet er weer geweldig uit.
"Hallo, wij zijn volgers van jullie op youtube. Ik ben Janny en dit is Jan."
Wat is dat leuk. We raken aan de praat en rijden daarna samen naar de service plaats waar we vorig jaar ook zijn geweest. De plaats met het prachtige uitzicht en de wc automaat. Dat wil Jan ook wel eens proberen zo'n automaat en terwijl we samen op weg gaan maakt Jan een paar mooie plaatsje van ons 😊
En terwijl de heren de toilet cassettes laat schoonmaken maken de dames al een paar mooie foto's van de omgeving.


Dan ook maar een leuke groepsfoto maken 😀
We babbelen nog even en dan gaat ieder weer zijn weg.
Wij rijden naar Solvaer het historische centrum van de Lofoten. Het is een gezellig en vooral toeristisch stadje en wie komen we daar tegen ................ ja hoor Jan en Janny.
We gaan samen wat drinken op een terrasje en maken er een gezellige middag van. Natuurlijk bekijken we ook Solvaer en genieten.
De houten rekken waar de vissenkoppen aan hangen om te drogen.
Stokvis te koop de markt.
De rode visser stuga's rechts.
De stuga's vanaf een andere kant.
Nadat we de stad bezocht hebben gaan we op zoek naar een slaapplekje dat we vinden in Vagan. We staan hier met 3 campers.
11 juli
Nadat Puck ons zoals iedere ochtend goede morgen heeft gewenst en ons haar konijn komt brengen, ontbijten we en gaan we op weg naar Henningsvaer, het Venetië van de Lofoten. Het is een druk bezochte plaats en wij gaan daarom al op tijd op weg.
Eerst door een echte Lofoten tunnel. De tunnels hier vinden we smal en donker en niet prettig om te rijden. Er zijn dan ook wat spiegels van campers die in deze tunnels sneuvelen.
De weg naar Henningsvaer is prachtig!!
Er zijn twee van deze bruggen en we zien al de nodige geparkeerde campers staan. Wij rijden door tot in het stadje zelf want het is nogal een eind lopen van hieraf.
Voordat je de brug op gaat moet je voor het stoplicht wachten want er past maar verkeer in één richting. De bruggen zijn niet zo breed net als de wegen maar er zijn veel uitwijk plekken die aangegeven worden met een M

We komen in het stadje en zien dat er genoeg plaats is op de parkeerplaats. Wij kunnen aan onze wandeling gaan beginnen.
En wie komen we weer tegen 😂😂😂 Janny en Jan. We wandelen samen verder en drinken nog koffie op een leuk terrasje met een stukje Noors gebak erbij.
Manneke Pis is niet alleen in Brussel te vinden maar hier staat er ook een 😁
Je blijft hier foto's maken. Het is ook allemaal zo mooi hier.
Nadat we moe gelopen zijn en Puck op haar laatste pootjes loopt gaan we terug naar de camper. Eten een boterham en rijden weer verder.
We gaan een mooi plekje zoeken voor de nacht.


En als je niet moet uitkijken voor schapen of rendieren dan zijn het wel ruiters die hier heerlijk ontspannen op de rug van hun paard de mooie natuur bekijken.
Wij vinden na even wat zoeken weer een mooi plekje. Er staan maar een paar campers en er is nog net één plekje over voor ons 😊

Vandaag een klus en doe dag in huis want ook dat moet op zijn tijd gebeuren.
Als dat dan allemaal achter de rug is dan is er tijd voor andere dingen.
Haken,
13 juli
Vandaag hebben we de Lofoten verder bekeken. Het zijn prachtige stadjes in een prachtige omgeving.
Hebben we toch eindelijk eens een kerkje van binnen gezien in Noorwegen.
We kwamen langs prachtige stukjes natuur. De wegen zijn vaak wel zo smal dat er om de zoveel meter uitwijkpunten zijn. Het is hier echt opletten en al helemaal als je met een camper rijd want voor je het weet ligt je spiegel eraf.
Ik vooral geniet van al het moois en Frits is met zijn volle aandacht bij de weg.
Ze leert het hier wel wat de tunnels betreft want er zijn er heel veel.
Dit soort cabins zie je hier ook veel. Ze worden verhuurd als vakantie huisjes.
Het is hier dan ook vreselijk druk.
En dan naderen we Å, voluit Å i Lofoten genoemd. Het is een oud vissersdorp met ongeveer 250 inwoners in de gemeente Moskenes, provincie Nordland, Noorwegen. Å ligt aan de zuidwestkant van Moskenesøya, een van de vele eilanden van de Lofoten. De visserij is hier belangrijk geweest, in het bijzonder het vissen op kabeljauw.
Je kunt deze plaats wel de parel van de Lofoten noemen en iedereen wil er dan ook heen.
Ze zijn er klaar voor 😍😎
We gaan een plekje zoeken waar we kunnen blijven staan voor de nacht. Eerst water tanken want dat hebben we echt nodig als we willen douchen en dat willen we 😀
Water vinden we maar een plekje om te overnachten is moeilijk. Nergens mogen hier campers staan. Ze krijgen er hier teveel. Alleen op camperplaatsen, die er momenteel ook een slaatje uit willen slaan, mag je overnachten. De prijzen van die camperplaatsen en campings rijzen de pan uit en daar gaan we niet staan.
Terwijl we zoeken zien we dat we nog 8 km moeten rijden naar de plek waar we de twee vorige nachten hebben gestaan.
En daar is nog plaats genoeg te krijgen dus ................. we staan weer op ons plekje.
We zijn wel toe aan een ijsje en ook Puck wordt niet vergeten.
Wat smaakt haar dat. Ze smult ervan. Ach dat mag ook wel eens. Ze heeft vandaag ook een heel klein beetje feest. Vandaag is onze Puck 5 maanden geworden en dat vieren we met een ijslollie 😋
14 juli
We hebben een rijdag vandaag. We gaan richting Narvik en de Lofoten langzaamaan verlaten.
We moeten door de nodige tunnels en er is er eentje bij die Frits niet fijn vindt om te rijden. De tunnel is dik 6 km lang en nogal donker. De weg is smal en dan maar hopen dat je weer uit de tunnel komt met nog twee hele spiegels.
Het is Frits gelukt.
Dan zien we in de verte al de brug waar weer over moeten. Ze zijn hier veel aan de bruggen aan het werken en dus ...................
Je betaalt hier Nkr 100 (€ 9,47) met je telefoon via een qr-code en daarvoor heb je een mooi uitzicht, een leuk plekje en alle service.
En dan zijn er altijd weer mensen die dit niet kunnen en geen bankieren-app op hun telefoon hebben en dan niet kunnen betalen. Tja, het waren Nederlanders en ze vertelde dat soms andere mensen wel eens voor hun betaalde. Ze betalen dan die Nkr 100 wel.
Nu hoeven wij geen Noorse kronen want we betalen alles digitaal. We hebben ze nog niet gemist. Tja Nederlandse mensen dan zou ik toch maar eens een bank app op mijn telefoon zetten want vooral in de Scandinavische landen zijn ver vooruit in de digitale wereld op andere landen en daarbij de Nederlandse mensen waren al voor het 3de jaar in Noorwegen dus ze weten het.
Dit is nog haar goede kant. Als je de andere kant zou zien zou je denken dat ze een soort exzeem heeft zo gevlekt ziet ze er uit.
En daar staan we dan links naast de donkere buscamper.
15 juli
Vanmorgen op tijd vertrokken. Eerst servicen en daarna richting Narvik.
Narvik is een grote stad. We stoppen er niet.
We rijden door tunnels en als we net de stad weer uit rijden komen we bij het oorlogs monument uit de Tweede Wereldoorlog.
Op 9 april 1940 vielen Duitse eenheden de havenstad Narvik binnen. Zonder al te grote tegenstand wisten zij de stad de veroveren. Op dat moment echter nog in het ongewisse dat de inval in Narvik zou leiden tot één van de zwaarste gevechten tijdens de verovering van Noorwegen.
VWe hoeven vandaag maar 45 km te rijden om het plekje te komen waar we vorig jaar ook hebben gestaan. Het is zo mooi dat we er nog graag eens terug komen. Maar eerst moeten we de brug over.
Ze gaat er comfortabel bij liggen om alle brokjes op te speuren en ze vindt ze, allemaal.
Goed zo Puck!!
In de avonduurtjes komt de zon te voorschijn en dus nog even terug naar de waterkant voor een paar foto's.
We waren vroeg vanmorgen. Puck moest al rond half 7 naar buiten. Ach dan hebben we ook een lange dag, toch?
We zouden een klein stukje met de veerboot moeten. We kwamen er net als laatste aanrijden en konden nog mee. Het was helemaal niet druk.
Ze zijn smal en niet goed verlicht. Het is dan ook niet vreemd dat de nodige camperaars hier hun buitenspiegels worden beschadigt.
Vorig jaar hebben we het gereld gehoord van mensen die met aan elkaar geplakte spiegels reden en dat was ook een van de redenen dat we toen zijn uitgeweken naar Zweden waar het rijden nog een ontspanning bezigheid is. Net als het vrij kamperen waar wij van houden vinden we mooier in Zweden.
Morgen zullen we de grens weer over gaan van Zweden.
Morgen zou het iets minder heftig zijn wat het weer betreft en dan gaan we dan wel even naar binnen om in de winkel te snuffelen.