Eerst naar de kust en daarna naar Obidos

Ik had het toch goed begrepen er was gisterenavond in Fatima tegen 21.30 uur iets met lichtjes. We hoorden de klokken al luiden. Snel een trui aan en lange broek want 's avonds is het frisjes in Portugal tenminste tot nu toe. Wij dus als een sneltrein richting het grote plein en al snel hoorden we gezang.

Het plein was mooi verlicht.

Er was weer een heilige mis bezig met prachtige zang.

De mensen hadden allemaal brandende kaarsjes in hun handen. Heel stemmig zo in het donker. Wij liepen nog een rondje over het plein.

En daarna weer richting camper.

Vanmorgen gingen we weer op tijd op pad richting de kust. Het was even goed zoeken om nog een CP te vinden aan de kust maar Frits had een mooie gevonden. 

Eerst reden we kilometers door een duinachtig gebied.

We kwamen bij mooie dorpjes en plaatsen.

En daar was ons plekje boven op een klif vanwaar we de golven goed konden zien en via houten wandelpaden naar het strand konden. Prachtig plekje!!

Tot we dit bord zagen staan.

We waren ook hier duidelijk niet welkom met onze camper. 

Een plekje zoeken aan de west kust is bijna niet meer mogelijk, jammer, dan maar verder weer landinwaarts naar Obidos. Het is alleen jammer dat de app van de Camper Contact het niet aangeeft dat je er niet meer mag staan want zo rijd je heel wat extra kilometers.

Wij naar Obidos en dat was geen straf.

We reden de CP op bij het aquaduct, sitecode 10830. Er staat warempel nog een Nederlander. 

Wij zoeken onze foto spulletjes bij elkaar en lopen naar het stadje.

De toegangspoort is al een feest om te zien. Hij is aan de binnenkant helemaal bekleed met de bekende Portugese tegeltjes.

Dan gaan we aan onze wandeling beginnen. Wie iets meer van de geschiedenis wil weten kan op deze link klikken.

Even in het kort, het is een middeleeuws stadje dat in de 13de eeuw koning D. Dinis aan zijn vrouw D. Isabel schonk. Hierdoor werd Obidos de stad van de koninginnen van Portugal.

Het is een fraai stadje met leuke winkeltjes, veel kerkjes, prachtige bloemen en vooral prachtige smalle straatjes.

Frits die durft. Zelf blijf ik veilig op de grond.

We drinken nog wat en daarna lopen we terug naar ons aquaduct waar onze camper op ons wacht.

Fatima, het altaar van de wereld.

Vanmorgen afscheid genomen van onze Belgische buren. Raoul, we blijven ons volgen op Polarsteps, leuk en wie weet komen we ons onderweg weer tegen.
Het was een dikke 30 km naar Fatima. Veel over gehoord maar we waren er nog nooit geweest. We staan op CP, Parking Santuario sitecode 5368. De CP ligt naast het Heiligdom.

Wij hebben weer een mooi plekje en zien dat we ook nog water naast de camper hebben. Dat is altijd handig. De plekken zijn ruim en ook voor langere campers is hier plaats.

We zien een paar gebouwtjes op de parkeerplaatsen met sanitaire voorzieningen (toiletten) en er staan overal stenen tafels met banken sommige beschut tegen de zon en andere weer niet. Het ziet er allemaal heel schoon en nieuw uit. We zien mensen die er zitten te picknicken. Het is ook niet zo druk nu zodat we rustig overal kunnen rond wandelen.
We horen als we bij de hoofdingang komen al muziek. Ergens is iets bezig dus lopen we eerst naar de kerk maar daar zijn de mensen op één hand te tellen. 

We zien hier de graven van 2 herderskinderen waaraan Maria is verschenen in mei 1917. De 2 kinderen zijn niet oud geworden en zijn overleden aan de Spaanse griep in 1918. Het 3de kind is in het klooster gegaan en 98 jaar geworden. In 2005 is zij overleden. Ik zal hier een link plaatsen voor de liefhebber die graag meer over het verhaal wil weten.

Vanuit de kerk komen we op een heel groot plein dat groter is als het plein van de St. Pieter in Rome. We zien er redelijk veel mensen staan in kringen die op de grond geschilderd zijn en iedereen heeft zijn mondkapje op zoals je in Portugal overal ziet. Er is een heilige mis bezig. Dat was de muziek die we al bij de hoofdingang hoorde.

 Jacinta en Francisco, de herdertjes die in 2002 heilig verklaard zijn door Paus Johannes Paulus II

We zien op het plein een soort kramen waar je kaarsen kunt kopen in allerlei maten van 30 cm lang tot zelfs  1.60m, 1.70m en 1.80. Sommige zijn helemaal krom door hun lengte want ze zijn niet dik zoals je dat in Lourdes ziet. Wij kopen ook een paar kaarsen bij een kraam. Je zoekt je kaarsen uit en doet het geld in een offerblok. Daarna sluit je aan, aan de lange rij die je over het plein voert naar de ruimte waar de kaarsen gebrand kunnen worden. We moeten afstand houden wat de rij nog langer maakt dan hij al is en dat in de brandende zon. 

We schuifelen aan en zien ondertussen mannen die helemaal in het wit gekleed zijn met het Mariabeeld lopen. Het beeld is helemaal omringd door gele bloemen. De mensen die op het plein staan zwaaien bijna allemaal met een witte zakdoek. 

Het "uitzwaaien van Maria" geeft aan dat de laatste dienst wordt afgesloten en het Mariabeeld wordt weer terug gebracht vanuit de Basiliek naar de kapel. Tijdens de kaarsprocessie wordt het beeld namelijk naar de basiliek gebracht. De kaarsprocessie hebben wij gemist gisteren. Hij duurt de hele nacht en is zo ik begrepen heb iedere 12de van de maand. Eindelijk zijn we dan op de plek gekomen waar wij onze kaarsen kunnen branden. Het lijkt wel een groot open vuur met afzuigkappen er boven waar je de kaarsen met veel kunst en vliegwerk in een houder kunt plaatsen. 

Het is al een hele toer om de vlam van de kaars aan te krijgen zonder blaren op te lopen door het vuur. Als dat eindelijk gelukt is dan moet je de kaars in een smeedijzeren houder laten zakken waar hij binnen 2 minuten naar beneden valt in een bak omdat hij gesmolten is en in het vuur valt en zo moet je dan al je kaarsen aan het branden zien te krijgen. Voor je de volgende kaars in een houder plaatst is de vorige al verdwenen.

Het is allemaal heel indrukwekkend om te zien. We zien mensen op de knieën over het plein en door de kapel kruipen en ook mensen die op de knieën op het plein zitten te bidden. We zien pelgrims doodmoe op het plein zitten met zware rugzakken. Een echte pelgrim loopt naar Fatima. Er zijn 3 routes, de Taag route, de Noordelijke route en de kustroute.

Nadat de heilige mis is afgelopen lopen wij nog over het plein om alles eens goed te bekijken.

Nadat we alles hebben gezien gaan we naar de camper om een broodje te eten en in de namiddag gaan wij het gezellige stadje ook nog even bekijken. Het puilt uit van de souvenirs en gezellige terrasjes.

Mimosa

Vannacht blijven we hier op de CP staan en morgen is de bedoeling dat we richting de Atlantische kust gaan. Het zou erg warm worden de komende dagen tot 41 graden dus gaan wij het water opzoeken. Van andere camperaars hebben we gehoord dat het vrije kamperen langs de kust bijna niet meer mogelijk is. Campers zijn er niet meer welkom. Wij hebben er toch eentje op het oog iets ten noorden van Nazaré.

We gaan het zien morgen.