We hebben een prachtige knooppunt route gefietst in zuid Limburg. We zoeken het maar eens dichtbij huis deze keer.
Onze Lacros fietsen doen het geweldig.
Deze route hebben we gefietst en is 26,5 km lang. Voor ons was het 30,5 km omdat we eerst naar het startpunt moesten fietsen in het centrum van Maastricht.
Het zonnetje schijnt volop.
Via de Oude Servaasbrug in Maastricht gaan we langs het Waterpoortje naar Bunde waar we een mooi pad treffen langs de Hellingbossen die tussen Berg en Terblijt en Meerssen liggen. Dit is de Curfsgroeve waar ruim 70 jaar geleden mergel werd gewonnen. Dit is nu allemaal afgesloten voor publiek i.v.m vallende stenen. Wij gaan hier even op een bankje zitten om ons boterhammetje op te eten.
We fietsen via Ingendael, waar de Galloway runderen en de Konicks paarden vrij kunnen grazen. Een prachtig natuurgebied dat doorkruist wordt door het riviertje de Geulle.
En dan komen we bij het kleine kapelletje waar een beeld in staat van de heilige St. Gerlachus.
Achter het kapelletje staat een boom die geplant is in januari 1938 ter ere van de geboorte van Prinses Beatrix.
Sint Gerlachus is een op en top Limburgse heilige. Hij werd in de 12de eeuw geboren tussen Maastricht en Valkenburg. Hij was groot en sterk en werd een ordinaire huursoldaat die er vrolijk op los knokte. Hij dronk veel en de vrouwtjes zag hij ook graag. Gerlachus zijn echtgenote zat eenzaam en alleen thuis.
Toen Gerlachus hoorde dat zijn vrouw overleden was keerde hij terug en kwam tot inkeer. Hij maakte een pelgrimstocht naar Rome en Palestina. Weer teruggekeerd in zijn eigen geboortestreek leefde hij als een kluizenaar. Dagelijks ging hij te voet naar het graf van St. Servaas om te bidden.
Gerlachus heeft meerdere wonderen verricht. Hij kon over water lopen en van water, wijn maken. Hij stierf in 1164. Voor zijn dood weigerden de kloosterlingen om Gerlachus het Heilige Oliesel te geven maar gelukkig daalde St. Servaas uit de hemel naar beneden om de stervende te zalven.
Het graf van de Heilige St. Gerlachus staat in het prachtige kerkje in Houthem.
Bij het graf van St. Gerlachus is nadat er enkele wonderen gebeurden een klooster gebouwd dat lang een bezocht werd door pelgrims. In 1995 is de in verval geraakte ruïne door Camille Oostwegel gernoveerd en omgetoverd tot het prachtige Chateau St. Gerlach met zijn luxe hotelkamers en suites en een mooi restaurant. Ook is er in het hotel het Romeinse zwembad te zien met een Kneippkuur afdeling.
Nadat we het kerkje bezocht hebben maken we een wandeling door de beeldentuin van het Chateau.
Is het geen plaatje ...........
En dan gaan we weer verder met onze fietstocht.
Het is druk met fietsers en wandelaars en bijna alle bankjes zijn bezet maar wij vinden er nog eentje bij een bruggetje aan het riviertje de Geulle. We genieten van het zonnetje.
Heeee wat zie ik daar ................. een blauw plaatje en dat komt me heel bekend voor van de keer dat we naar Santiago de Compostella gingen. Wij zijn dat jaar niet lopend gegaan maar met de camper.
We fietsen na een tijdje weer verder en belanden in Valkenburg. We gaan richting de Fluweelgrot. In deze grot vindt ieder jaar een kerstmarkt plaats. Zo mooi. Alleen de locatie al. Het is er dan ook altijd heel druk en de mensen staan in lange rijen op de straat te wachten totdat ze binnen kunnen. Afgelopen winter is de kerstmarkt er niet doorgegaan i.v.m de corona regels.
We komen ook nog langs de Steenkolenmijn. Een leuke attractie net als de Wilhelminatoren waar je met een stoeltjeslift naar boven kan.
Wij vervolgen onze weg richting groeve 't Rooth. Je ziet hier steile bergwanden waar fossielen te vinden zijn die van de miljoenen jaren Krijtzee zijn achtergebleven.
We gaan weer verder en komen in het mooie dorpje Bemelen met zijn mergelgrotten.
En als we dan op een bankje daar willen gaan zitten dan kruipt er in ene keer een hagedis over de bank en kruipt in een grote spleet van de bank.
Dat is weer echt iets voor mij en ik zit dan ook niet meer echt relaxt op het bankje.
Frits probeert hem op de film te zetten.
Nadat we hier weer vertrekken is het nog maar een paar kilometer terug naar huis.
Het was weer eens een mooie dag met mooie verrassingen. Het was weer genieten.
Het begon al vroeg toen de imker naar zijn bijenkorven kwam op de boerderij van de CP. Best interessant om eens die zwermen bijen te zien en al die honing wat het bijenvolk op de raten had geproduceerd. Frits mocht er een filmpje van maken en ik foto's.
Je kunt er gerust dichtbij terwijl die bijen rond vliegen als je maar uit de vliegroute blijft van het volkje. De imker had een of andere soort "pijp" in de mond waarmee hij steeds rook over de bijen blies. Het schijnt dat de bijen dan rustiger worden zich dan vol honing zuigen en daardoor minder steek-lustig worden. De beste man heeft Frits ook de koningin aangewezen zodat de koninklijke hooguit op de film kon. Mooi om te zien.
Na ons bijenavontuur zijn we naar Olst gefietst. Het was 23 km heen en 23 km terug. We zijn in Olst de oudste broer (en schoonzus) van Frits gaan bezoeken.
Altijd weer gezellig en het weer was er uitermate geschikt voor. We hebben heerlijk in de tuin gezeten. De route naar Olst ging via Deventer. We hebben hele stukken over de dijk gefietst en zagen weer de nodige ooievaars op hun nesten zitten.
Ook nog even op een bankje gezeten en zo hopen we de zadelpijn een beetje in toom te houden, haha. In Wijhe zijn we via het pont naar de overkant gegaan en werden zo nog getrakteerd op een boottochtje. Leuk toch.
Op onze terugtocht zijn we in Deventer op het pontje gegaan en warempel daar kwamen we zo maar op het nieuwe elektrische pont terecht.
Je maakt wat mee op zo'n fietstocht :)
In Deventer was het vreselijk druk met jonge mensen die allemaal in het gras langs de oevers van de IJssel zaten. Ze zaten op dekens met groepen bij elkaar te praten, eten en drinken. Ongelooflijk zo druk als het was en dat in deze tijd.
Tegen 20 uur kwamen we weer thuis. Het was al aardig frisjes geworden maar wij waren er op voorbereid.
Vandaag is onze laatste dag op de CP aangebroken. Morgen vertrekken we weer richting huis.
We hebben vandaag een beetje schoongemaakt, het bed verschoont enz. enz. ach er is altijd wel wat te doen al is het de inhoud van kastjes verplaatsen waarvan je denkt dat het handiger zal zijn in het gebruik.
Als de camper morgen weer de stalling in gaat staat hij zo weer klaar voor vertrek als het weer mooi weer gaat worden.
Na onze klus-ochtend zijn we nog een stukje gaan fietsen naar Klarenbeek.
Mooie omgeving en prachtige fietspaden door de bossen, langs weilanden, bruggetjes ach het is gewoon heerlijk om te fietsen op de Veluwe. Onderweg weer een mooi bankje genomen. Het waait wel hard maar uit de wind was het heerlijk en dan wel in het zonnetje.
Weer terug van onze fietstocht gaan we nog even uit de wind in het zonnetje zitten.
Voorlopig gaan we thuis weer even genieten en hopelijk kunnen we weer snel op pad.
Frits heeft er nog een mooie Vlog van gemaakt op YouTube.
Vandaag zijn we ontzettend sportief bezig geweest voor ons doen. Ik voel nog mijn zadelafdruk ................... We hebben wel 45 km gefietst.
De ochtend begon al vrolijk en dan bedoel ik zonnig. O wat geniet ik ervan.
We gaan weer een fietsknooproute fietsen van 40 km en onze buurtjes gaan dezelfde route fietsen. Misschien komen we ze nog ergens tegen. De route hangt hier op de CP en ik zie dan ook geregeld dat mensen er gaan kijken en hem dan later downloaden. Ideaal. Zelf zet ik ook de route in mijn telefoon en dan kunnen we op pad.
We rijden eerst naar Voorst vanwaar de route gaat beginnen en mijn navigatie-juffrouw brengt ons er moeiteloos heen.
We fietsen hele stukken over een dijk en genieten van het echte Hollandse landschap. Groene weilanden met knotwilgen, slootjes en watertjes en zo naderen we Zutphen. We wijken even af van de route en dat heeft slimme navigatie-juffrouw meteen in de gaten want ze reageert meteen met de vraag of ik me nog wel op de juiste route bevindt. "Nee dus." Ze vraagt het steeds weer maar ik negeer haar maar voor even.
We fietsen het centrum in en kijken er even rond en net zoals in de andere plaatsen is er nu weinig te beleven omdat alles gesloten is en bij de enkele bakker of koffie-to-go die open is staat een lange rij wachtende mensen. Geef mijn portie maar aan Fikkie hoor, ik ga daar echt niet in de lange rij staan voor een kartonnen beker koffie die ik eigenlijk helemaal niet zo smakelijk vind.
We hervatten onze route weer en de navigatie-dame roept al meteen "he, je bent er weer" ach de lieverd toch.
We komen in Gorssel waar we de ooievaars zien. Volgens Frits is er een ooievaarsdorp in de buurt. We zijn er ooit geweest met de auto en inderdaad waren er heel veel ooievaars maar nu fietsen we door tot bij de molen van Cornelia waar een mooie picknick bank staat en we even gaan zitten zodat onze pijnlijke plekken van te lang op ons zadel te zitten een beetje kunnen bijkomen ..........
Op weg richting Deventer zien we koeien in de wei. Hoe is het mogelijk. Ik maak er maar snel een foto van want hoe lang zullen we nog koeien in de weilanden zien. Ik heb nu het bewijs dat het ooit zo was.
Even wijken we weer van de route af zodat we langs de Bolmansweg kunnen waar Frits zijn jeugd heeft door gebracht. We maken er weer een mooie "route-nostalgie" van en Frits geniet ervan.
Dan zien we Deventer in de verte liggen en op weg daar heen komen we bij de ophaalbrug die net omhoog gaat. We wachten geduldig.
Nadat de brug weer omlaag is gaan we verder met onze tocht en dan gaat Frits tegen de wil van de navigatie-dame in. Frits weet de weg. Hij heeft de navigatie route helemaal niet nodig en zo komt het dat we helemaal verkeerd rijden. We moeten de IJssel over en er is maar 1 brug of je moet de spoorwegbrug over, vraagt hij mij. Ik heb er geen idee van. Vraag mij geen wegen hoor want dat gaat zeker fout.
De navigatie-dame had het pontje in gedachten maar dat zei ze me niet zodat ik niet wist wat de bedoeling was van een tegen stribbelende dame en dus reed ik Frits maar achterna.
Een heel gedoe om op die brug te komen als fietser. Frits zag de trappen die steil omhoog gingen wel met een fietsgoot in het midden maar daar ging ik echt niet op naar boven met de fiets. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht dus maar verder fietsen en toen gingen we in ene keer een heel steil weggetje omhoog. Niet echt leuk maar het uitzicht vanaf de brug was het wel allemaal waard.
Later reden we langs de molen over een dijk en tussen de groene weilanden weer verder en de navigatie dame was weer helemaal blij want ze riep al meteen "heee daar ben je weer"
Ze heeft ons weer netjes naar de camperplaats gebracht in Voorst en als toegift liet ze ons de mooie ruïne nog eens zien waar we van de week ook zijn geweest.
Ik was toch wel blij toen ik de camper weer zag en van het zadel af mocht ffffffffff.
Onze buurtjes waren ook weer thuis en vonden de route ook erg mooi maar hadden in Deventer ook problemen gehad om op de route te blijven. Uiteindelijk hadden zij 56 km gereden en wij 45 km. Hadden wij het nog redelijk goed gedaan
Er waren weer meer campers bij gekomen. Het staat nu echt wel vol en onze nieuwe buren zijn je raad het nooit ............. Limburgers.
Vanmorgen zijn we weer een puntje verder gereden en nu eens geen knooppuntje. We zijn nu in Voorst al zijn we hier met veel kunst en vliegwerk aangekomen.
We hadden CP De Kolke in onze navigatie gezet. Tot zover ging het goed. Frits wilde absoluut niet door Zutphen omdat daar wegwerkzaamheden zijn op het moment maar onze navigatie die daar schijnbaar niet van op de hoogte was wilde met alle geweld wel via Zutphen. Maar die waaier ging niet op hoor. Luisteren naar de baas.
Het is rustig op de weg. Onderweg zien we de grote weilanden van de toekomst. Zo jammer. Al dat groen dat nu bedekt wordt met zonnepanelen. Ik vind het zo vreselijk lelijk maar tja, wie ben ik.
Gelukkig kent Frits de weg als zijn broekzak en lieten we Zutphen links liggen ondanks het tegen stribbelen van onze navigatie.
Laten we nu het geluk hebben of liever gezegd de pech maar ook in Voorts zijn ze de weg aan het opbreken .................. je houd het toch niet voor mogelijk.
Ben je 900 meter van de CP af en kun je niet door. De vriendelijke handhaver wilde ons wel helpen en schoof de wegversperring opzij. "Probeer het maar mijnheer." Helaas kwamen we niet ver en dus weer terug.
"Als u nu daar naar links en dan naar rechts en dan weer naar links enz. enz. dan komt u weer bij een versperring maar zeg maar dat u door mag rijden van Dick."
De lieve mannen waren zo behulpzaam alleen de weg liet ons steeds weer in de steek. Zo gebeurde het dat we via smalle weggetjes toch tot bij bakker Bril uitkwamen en toen was het nog een fluitje van een cent. Die arme bakker Bril zal de komende dagen geen klanten zien, zeiden we al tegen elkaar. Toen we later met de fiets weer langs de bakker reden zagen we een briefje hangen aan de weg versperring met de tekst dat Bakker Bril weer bereikbaar was. Gelukkig want stel je voor dat hij zijn ovens uit moet zetten. Eeuwig zonde want al zie je bakker Bril niet, je ruikt hem al van ver. De heerlijke speculaas geuren strelen je neus.
Maar in ieder geval bereikten wij CP "De Kolke" in Voorst.
De CP is een verbouwde boerderij. Vroeger waren er kolken om de boerderij die nu gedempt zijn. Omdat hier vroeger bij hoog water van de IJssel het land onder liep staat de boerderij op een terp.
Er is ook een boerderijwinkel met allerlei leuke en heerlijke snuisterijen zoals kransen, leuke dozen, gehaakte babysloffen maar ook heerlijke kazen, wijnen, fruitsappen, jam, honing, eieren en natuurlijk hun eigen groenten.
Als wij aan komen bij de CP staan er maar een paar campers maar aan het einde van de middag staat alles vol. Geen plekje meer te krijgen.
Wij blijven hier tot vrijdag en van hieruit gaan we dan in een weg door naar huis zodat we met de Paasdagen weer thuis zijn en kunnen genieten van het mooie weer de komende dagen.
Vanmiddag hebben we een mooie fietstocht gemaakt langs de IJssel. We kwamen langs de ruïne van de Nijenbeek met de oudste populier van Nederland.
Hij is uit 1880 en heeft veel stormen en kevers overleefd. Wat een mooi stukje natuur. We maken nog een praatje met leeftijdgenoten die ook genieten van hun fietstocht.
We fietsen naar Gorssel naar het pontje maar het pontje is er niet, jammer. Vanaf 20 April is het weer in de vaart. We genieten.
Via Wilp
komen we weer in Voorst waar we nog heerlijk van het zonnetje kunnen genieten.
