Naar Voorst

Vanmorgen zijn we weer een puntje verder gereden en nu eens geen knooppuntje. We zijn nu in Voorst al zijn we hier met veel kunst en vliegwerk aangekomen.

We hadden CP De Kolke in onze navigatie gezet. Tot zover ging het goed. Frits wilde absoluut niet door Zutphen omdat daar wegwerkzaamheden zijn op het moment maar onze navigatie die daar schijnbaar niet van op de hoogte was wilde met alle geweld wel via Zutphen. Maar die waaier ging niet op hoor. Luisteren naar de baas.

Het is rustig op de weg. Onderweg zien we de grote weilanden van de toekomst. Zo jammer. Al dat groen dat nu bedekt wordt met zonnepanelen. Ik vind het zo vreselijk lelijk maar tja, wie ben ik.

Gelukkig kent Frits de weg als zijn broekzak en lieten we Zutphen links liggen ondanks het tegen stribbelen van onze navigatie.

Laten we nu het geluk hebben of liever gezegd de pech maar ook in Voorts zijn ze de weg aan het opbreken .................. je houd het toch niet voor mogelijk.

Ben je 900 meter van de CP af en kun je niet door. De vriendelijke handhaver wilde ons wel helpen en schoof de wegversperring opzij. "Probeer het maar mijnheer." Helaas kwamen we niet ver en dus weer terug.

"Als u nu daar naar links en dan naar rechts en dan weer naar links enz. enz. dan komt u weer bij een versperring maar zeg maar dat u door mag rijden van Dick."

De lieve mannen waren zo behulpzaam alleen de weg liet ons steeds weer in de steek. Zo gebeurde het dat we via smalle weggetjes toch tot bij bakker Bril uitkwamen en toen was het nog een fluitje van een cent. Die arme bakker Bril zal de komende dagen geen klanten zien, zeiden we al tegen elkaar. Toen we later met de fiets weer langs de bakker reden zagen we een briefje hangen aan de weg versperring met de tekst dat Bakker Bril weer bereikbaar was. Gelukkig want stel je voor dat hij zijn ovens uit moet zetten. Eeuwig zonde want al zie je bakker Bril niet, je ruikt hem al van ver. De heerlijke speculaas geuren strelen je neus.

Maar in ieder geval bereikten wij CP "De Kolke" in Voorst.

De CP is een verbouwde boerderij. Vroeger waren er kolken om de boerderij die nu gedempt zijn. Omdat hier vroeger bij hoog water van de IJssel het land onder liep staat de boerderij op een terp.

Er is ook een boerderijwinkel met allerlei leuke en heerlijke snuisterijen zoals kransen, leuke dozen, gehaakte babysloffen maar ook heerlijke kazen, wijnen, fruitsappen, jam, honing, eieren en natuurlijk hun eigen groenten.

Als wij aan komen bij de CP staan er maar een paar campers maar aan het einde van de middag staat alles vol. Geen plekje meer te krijgen.

Wij blijven hier tot vrijdag en van hieruit gaan we dan in een weg door naar huis zodat we met de Paasdagen weer thuis zijn en kunnen genieten van het mooie weer de komende dagen.

Vanmiddag hebben we een mooie fietstocht gemaakt langs de IJssel. We kwamen langs de ruïne van de Nijenbeek met de oudste populier van Nederland. 

Hij is uit 1880 en heeft veel stormen en kevers overleefd. Wat een mooi stukje natuur. We maken nog een praatje met leeftijdgenoten die ook genieten van hun fietstocht.

We fietsen naar Gorssel naar het pontje maar het pontje is er niet, jammer. Vanaf 20 April is het weer in de vaart. We genieten.

Via Wilp 

komen we weer in Voorst waar we nog heerlijk van het zonnetje kunnen genieten.

Fietsknooppunten

Gisteren hebben we een dagje vrijaf genomen. Bah wat een weer. We kregen echt alles. Regen, hagel, onweer, wind en zon. Het leek na de hagelbui wel of er een pak sneeuw was gevallen. 

In ieder geval was het geen weer om erop uit te trekken. Dan maar lekker rommelen op de laptop en tablet wat lezen en tv kijken.

Koffie en een sneetje krentenwegge want die hadden we meegenomen van bakker Schulten uit Ootmarsum en moesten we natuurlijk nog proeven.

Ook de app fietsknoop.nl eens gaan bekijken en dat lijkt ons wel iets. Eerst de vrije versie eens uitproberen en als dat bevalt maak ik ons lid voor 1 jaar. Op de CP ligt een map met fietsroutes waar je zo de knooppunten van kunt overnemen en daar ga ik aan beginnen en zet de routes zo in mijn app.

Vandaag op tijd wakker. De klok is weer een uurtje voorruit gezet, we zijn het niet vergeten.

Na het ontbijt meteen alles in orde gemaakt om te vertrekken. De app van fietsknoop.nl staat startklaar, oortjes in en zo alles kan horen onderweg over de route en daar gaan we. Onze buren komen er net aanlopen en beginnen meteen over onze fietsen. Dat zijn mooie en dat lijkt hun ook wel iets. Lagere instap en inklapbaar, elektrisch eigenlijk is dit alles wat ze zoeken en wij vertellen over onze ervaringen en waar ze dan eens moeten gaan kijken. De buurvrouw heeft nu een fiets die speciaal voor haar gemaakt is maar hij is iets aan de grote kant. Ik herken het probleem want ook ik heb er last van op mijn gewone fiets dat ik niet met mijn voeten aan de grond kom. Wie weet kunnen ze bij Lacros iets voor haar betekenen omdat ze dan meteen bij de fabriek zijn. Ze gaan het eens uitzoeken.

Wij gaan vertrekken. 

Eerst de route naar het startpunt en in mijn oortjes vertelt de vriendelijke mevrouw mij precies hoe ik moet rijden en dan beginnen de knooppunten. Ik moet zeggen dat het heel goed werkt en zelfs ik, die nooit ergens de weg weet en die nog bijna in haar eigen huis verdwaalt (en dat is echt niet groot) rijd moeiteloos de route. Wat een mooie en duidelijke app. Die houden we erin en ik word meteen lid voor €5 per jaar.

Het is een landelijke route en hij is prachtig. 

Hij is 28 km lang alleen rijden wij er 35 km. Stom, stom want ik mis een bordje en de vriendelijke mevrouw heeft me nu al 3 keer gevraagd of ik wel de goede route rijd. Ik denk, die wil me voor het lapje houden. Wat wil ze nu van me? Ik stap al eens af om te kijken op de app maar zie niets wat ik niet hoor te zien dus ik rijd door en weer vraagt ze lief of ik wel op de juiste route ben. Niet dus!!! Wij dus maar weer terug en in ene keer hoor ik, "ha daar ben je weer." Ach ze had me gemist.

Nog één keer heb ik haar op de proef gesteld en reed expres van de route af naar de Albert Heijn en weer vroeg ze me of ik wel op de juiste route zat. Dus als ze me dat soort vragen gaat stellen dan moet ik gaan uitkijken.

 

In Ootmarsum aangekomen hebben we nog een heerlijk patatje gegeten NAAST het terras want we OP het terras mocht niet maar het smaakte goed. 

Als we dat patatje nu niet genomen hadden waren we droog thuisgekomen. Helaas, wij werden dus kletsnat. Het was koud en nat en daarbij deed de wind ook nog eens zijn uiterste best. Kun je je er een beeld bij voor de geest halen? Nu daar zaten wij dus in.

Thuis gekomen meteen de fietsen opgeruimd, kachel aan, een kop warme kruiden thee en daarna een warme douche en dat allemaal maakte ons natte pak weer helemaal goed.

 Onze fietsknoop route.

Reutum en Ootmarsum

We zijn nu in Reutum aangekomen. Nooit geweten dat er een plaatsje bestond met die naam. Weer wat geleerd. Reutum is de plaats waar we een mooie CP hebben gevonden, De Boskamp en het is maar 3 km verwijderd van Ootmarsum een mooi stadje in Twente waar ik graag weer eens wil rondwandelen.

Eerst vanmorgen water geloosd en getankt en toen op pad. We hoeven maar 60 km te rijden, veel voor ons doen, hahaha.

Een van de twee B&B's van onze CP in Ruurlo.

 De leesboom.

Onderweg kwamen we langs een enige dode boom die in zijn dikke stam allemaal kleine kastjes met deurtjes had waar leen-boeken in stonden. Wat een leuk idee. Daar moest ik natuurlijk een foto van maken.

Daarna weer verder langs het Twente kanaal naar Reutum.

De CP ligt bij bossen en ziet er mooi verzorgt uit. Er is zelfs een speeltuintje.

Onze fietsen mogen we bij de boom opladen.

Na onze lunch zijn we met de fietsen naar Ootmarsum gereden en daar zijn we gaan wandelen. Er is daar echt van alles te zien.

De museum winkel van Ton Schulten en ook de vele galerieën met zijn schilderijen, de glasblazerij van de Engelse Mark Locock en zijn Twentse vrouw Tamara waar je prachtig gekleurde glaswerken kunt bewonderen en bezoek je hem buiten de corona-tijd dan geeft hij demonstraties maar dat is nu dus even niet van toepassing.

Jammer dat Bianca Leusink haar galerie gesloten heeft want zij maakt mooie kleurrijke schilderijen en was meen ik ooit een leerling van Ton Schulten. Bianca heeft haar kunstwerken nu in het museum hangen in Ootmarsum. In haar winkel was teveel bezig met de verkoop van haar schilderijen en schoot de tijd er vaak bij in om te schilderen. Nu heeft ze daar weer alle tijd voor.

De beeldentuin in de tuin van Ton Schulten met beelden van Frans van Straaten.

De huizen in Ootmarsum zijn ook mooi om te zien. Ze zijn klein en hebben mooie geveltjes.

De winkeltjes zijn ook zeer de moeite waard. Er zijn hier vooral winkeltjes te vinden die kunst verkopen.

Ooit gehoord van het Vlöggeln met Pasen door 8 volwassen mannen in Ootmarsum?

Er staat zelfs een beeld bij de kerk.

Het is een echt katholiek Twents gebruik.De Paaskerels zijn 8 vrijgezelle mannen die niet van plan zijn in de komende tijd te trouwen. Ze moeten geboren zijn in Ootmarsum en ieder jaar worden de 2 oudste mannen vervangen door een jongere uitvoering. Ze dragen lange regenjassen en een hoed en de oudste man heeft een sigaar, want een man is geen man als hij niet roken kan. Ze nemen eigenlijk afscheid van hun jeugd en treden de echte mannen-wereld in.

De Paoskerals lopen in een soort sliert (hand in hand) voorop in een soort processie/optocht. De dorpelingen volgen hun hierbij en ondertussen worden 2 Paas liederen gezongen. Dit allemaal duurt ongeveer 1 uur, dan zijn ze bij het Paasvuur aangekomen. De 2 oudste Paaskerels mogen het Paasvuur aansteken.

Na een tijdje nemen we de fietsen weer en rijden nog even langs de supermarkt.

 

Bij de camper kunnen we nog wel even buiten zitten in het zonnetje. Dat doet de verkouden Frits goed en ook de blauwe tenen van gisteren.

Rommel dagje.

Gisterenavond deed onze tv vreemd. Geen signaal.

Hoe kan dat nu? Van alles geprobeerd maar niks. Misschien staat de boom wel in de weg waar we naast staan dus even het trapje van de deur ingeklapt mijn koffie potje vast houden zodat hij niet kan omvallen en daarna de camper 1 meter naar achter gezet en jawel, de tv deed het. Hehe, dat zijn we niet gewend. Normaal drukken we op de knop en hij doet het.

Heerlijk gegeten, opgeruimd en er een heerlijke tv avond van gemaakt met heerlijke knabbels en een wijntje. Frits wilde nog even buiten kijken of hij soms reeën kon zien en in ene klap, was Frits weg. Hé ............... buiten was het aardedonker toen ik de deur open deed en daar lag Frits, languit op de grond. Pas op, riep hij al naar mij, het trapje is niet uit geklapt!! Op de knop gedrukt zodat ons trapje te voorschijn kwam en meteen naar Frits. Daar lag hij in het gras. Wat was hij geschrokken en ik trouwens ook want je kunt zo een lelijke val maken maar gelukkig kon hij alles nog bewegen en zat alles er nog aan, alleen een paar tenen deden zeer.

Wat was er nu gebeurd.

Nadat wij de camper 1 meter verplaatst hadden i.v.m de schotel hebben wij naderhand vergeten het trapje weer uit te klappen en als je na uren denkt dat je 2 treetjes naar beneden moet en die treetjes zijn er niet dan val je dus echt niet met de deur IN huis maar UIT huis.

Eigenlijk was het ook wel een beetje een lachwekkend gezicht als iemand zo maar verdwijnt, boem weg. Het leek wel een filmpje van "de leukste thuis" of hoe dat programma ook weer heette.

Uiteindelijk is Frits er met 2 blauwe tenen vanaf gekomen. Hij had wel wat kunnen breken fffffffff.

Vandaag maar een rustige dag gehouden. een beetje poetsen, opruimen, in het zonnetje gezeten en vanmiddag nog een stukje gaan fietsen maar niet zo heel ver want het zonnetje was weg, de wind kwam op en het was koud. Echt koud!!
Weet je wat we doen? We fietsen naar het dorp, gaan daar op zoek naar een lekkere bakker en nemen lekkere appelflappen mee of zoiets voor bij de koffie in een warme camper.
Ze gezegd, zo gedaan en het heeft gesmaakt!!!!!!!

Reeën hebben we nog niet gezien maar het is wel heerlijk knus zo in de camper

Ruurlo en Borculo

Vanmorgen hebben we weer heel wat kilometers gereden en wel 22. Is dat wat of niet? We hebben vandaag nog meer gefietst, hahaha.

Frits was al vroeg uit de veren, ikke had er wat meer moeite mee vandaag. Uiteindelijk ben ik dan toch helemaal wakker geworden en na ons ontbijt zijn we dan begonnen aan die 22 km naar Ruurlo rijden.
We bivakkeren hier op een mooie camperplaats. CP Bruiler Hof. We staan hier met 2 campers en het is hier heerlijk rustig met een prachtig weids uitzicht. Alles is hier aanwezig wat je nodig hebt zelfs sanitair kun je hier voor € 3 per dag gebruiken.

We gaan eerst even in het zonnetje zitten en drinken een van onze weinige koppen koffie. Wij waren echte koffieleuten maar er kwam een kink in de kabel. Zo veel koffie wat we gewend waren mogen we niet meer van onze huisarts. Niet goed voor de bloeddruk dus genieten we van de weinige kopjes die we nog wel drinken.

We zijn van plan om naar het kasteelmuseum More te fietsen en van daaruit naar Borculo. Kasteelmuseum More ligt er prachtig bij. Op het moment is een tentoonstelling van Carel Willink (1900-1983) Wie kent hem niet.

Van hieruit fietsen we naar Borculo. Wat een mooi plaatsje is dat. Nooit geweten.

In Borculo stroomt de rivier de Berkel. De Berkel komt uit Duitsland en stroomt bij Zutphen de IJssel in. Borculo is een onderdeel van de gemeente Berkelland, letterlijk het land rondom de Berkel dus. In totaal is de Berkel 110 km lang. De Berkel is soms breed en soms smal. Sommige delen zijn slingerend en andere delen zijn ( door menselijk ingrijpen) recht als een kanaal. De Berkel was een belangrijke transportroute. Tot de spoorwegen die functie overnamen. Om hoogteverschillen in het landschap te overbruggen met een boot zijn er diverse sluizen gebouwd in de Berkel.

We wandelen langs de sluizen en over de bruggetjes. Komen langs de molen en dan kan het niet missen om langs de Olliemölle te komen die in 2020 zijn 1ste Michelin ster in de wacht sleepte maar ook de Olliemölle is gesloten. (misschien maar goed ook ;))

Wij gaan maar heel gewoon op een bankje zitten om ons broodje op te eten en wandelen weer verder.

Tegen half 4 komen we weer bij de camper terug en gaan nog even heerlijk genieten van het zonnetje.
Morgen blijven hier ook nog. Het bevalt ons goed hier.

De lente doet zijn best, kijk maar eens naar de knoppen op de foto rechts.