Een heerlijke fiets-route

Vandaag zijn we ontzettend sportief bezig geweest voor ons doen. Ik voel nog mijn zadelafdruk ................... We hebben wel 45 km gefietst.

De ochtend begon al vrolijk en dan bedoel ik zonnig. O wat geniet ik ervan.

We gaan weer een fietsknooproute fietsen van 40 km en onze buurtjes gaan dezelfde route fietsen. Misschien komen we ze nog ergens tegen. De route hangt hier op de CP en ik zie dan ook geregeld dat mensen er gaan kijken en hem dan later downloaden. Ideaal. Zelf zet ik ook de route in mijn telefoon en dan kunnen we op pad.

We rijden eerst naar Voorst vanwaar de route gaat beginnen en mijn navigatie-juffrouw brengt ons er moeiteloos heen.

We fietsen hele stukken over een dijk en genieten van het echte Hollandse landschap. Groene weilanden met knotwilgen, slootjes en watertjes en zo naderen we Zutphen. We wijken even af van de route en dat heeft slimme navigatie-juffrouw meteen in de gaten want ze reageert meteen met de vraag of ik me nog wel op de juiste route bevindt. "Nee dus." Ze vraagt het steeds weer maar ik negeer haar maar voor even.

 We fietsen het centrum in en kijken er even rond en net zoals in de andere plaatsen is er nu weinig te beleven omdat alles gesloten is en bij de enkele bakker of koffie-to-go die open is staat een lange rij wachtende mensen. Geef mijn portie maar aan Fikkie hoor, ik ga daar echt niet in de lange rij staan voor een kartonnen beker koffie die ik eigenlijk helemaal niet zo smakelijk vind.

We hervatten onze route weer en de navigatie-dame roept al meteen "he, je bent er weer" ach de lieverd toch.

We komen in Gorssel waar we de ooievaars zien. Volgens Frits is er een ooievaarsdorp in de buurt. We zijn er ooit geweest met de auto en inderdaad waren er heel veel ooievaars maar nu fietsen we door tot bij de molen van Cornelia waar een mooie picknick bank staat en we even gaan zitten zodat onze pijnlijke plekken van te lang op ons zadel te zitten een beetje kunnen bijkomen ..........

Op weg richting Deventer zien we koeien in de wei. Hoe is het mogelijk. Ik maak er maar snel een foto van want hoe lang zullen we nog koeien in de weilanden zien. Ik heb nu het bewijs dat het ooit zo was.

Even wijken we weer van de route af zodat we langs de Bolmansweg kunnen waar Frits zijn jeugd heeft door gebracht. We maken er weer een mooie "route-nostalgie" van en Frits geniet ervan.

Dan zien we Deventer in de verte liggen en op weg daar heen komen we bij de ophaalbrug die net omhoog gaat. We wachten geduldig. 

Nadat de brug weer omlaag is gaan we verder met onze tocht en dan gaat Frits tegen de wil van de navigatie-dame in. Frits weet de weg. Hij heeft de navigatie route helemaal niet nodig en zo komt het dat we helemaal verkeerd rijden. We moeten de IJssel over en er is maar 1 brug of je moet de spoorwegbrug over, vraagt hij mij. Ik heb er geen idee van. Vraag mij geen wegen hoor want dat gaat zeker fout.

De navigatie-dame had het pontje in gedachten maar dat zei ze me niet zodat ik niet wist wat de bedoeling was van een tegen stribbelende dame en dus reed ik Frits maar achterna.

Een heel gedoe om op die brug te komen als fietser. Frits zag de trappen die steil omhoog gingen wel met een fietsgoot in het midden maar daar ging ik echt niet op naar boven met de fiets. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht dus maar verder fietsen en toen gingen we in ene keer een heel steil weggetje omhoog. Niet echt leuk maar het uitzicht vanaf de brug was het wel allemaal waard.

Later reden we langs de molen over een dijk en tussen de groene weilanden weer verder en de navigatie dame was weer helemaal blij want ze riep al meteen "heee daar ben je weer"

Ze heeft ons weer netjes naar de camperplaats gebracht in Voorst en als toegift liet ze ons de mooie ruïne nog eens zien waar we van de week ook zijn geweest.

Ik was toch wel blij toen ik de camper weer zag en van het zadel af mocht ffffffffff.

Onze buurtjes waren ook weer thuis en vonden de route ook erg mooi maar hadden in Deventer ook problemen gehad om op de route te blijven. Uiteindelijk hadden zij 56 km gereden en wij 45 km. Hadden wij het nog redelijk goed gedaan

Er waren weer meer campers bij gekomen. Het staat nu echt wel vol en onze nieuwe buren zijn je raad het nooit ............. Limburgers.

Naar Voorst

Vanmorgen zijn we weer een puntje verder gereden en nu eens geen knooppuntje. We zijn nu in Voorst al zijn we hier met veel kunst en vliegwerk aangekomen.

We hadden CP De Kolke in onze navigatie gezet. Tot zover ging het goed. Frits wilde absoluut niet door Zutphen omdat daar wegwerkzaamheden zijn op het moment maar onze navigatie die daar schijnbaar niet van op de hoogte was wilde met alle geweld wel via Zutphen. Maar die waaier ging niet op hoor. Luisteren naar de baas.

Het is rustig op de weg. Onderweg zien we de grote weilanden van de toekomst. Zo jammer. Al dat groen dat nu bedekt wordt met zonnepanelen. Ik vind het zo vreselijk lelijk maar tja, wie ben ik.

Gelukkig kent Frits de weg als zijn broekzak en lieten we Zutphen links liggen ondanks het tegen stribbelen van onze navigatie.

Laten we nu het geluk hebben of liever gezegd de pech maar ook in Voorts zijn ze de weg aan het opbreken .................. je houd het toch niet voor mogelijk.

Ben je 900 meter van de CP af en kun je niet door. De vriendelijke handhaver wilde ons wel helpen en schoof de wegversperring opzij. "Probeer het maar mijnheer." Helaas kwamen we niet ver en dus weer terug.

"Als u nu daar naar links en dan naar rechts en dan weer naar links enz. enz. dan komt u weer bij een versperring maar zeg maar dat u door mag rijden van Dick."

De lieve mannen waren zo behulpzaam alleen de weg liet ons steeds weer in de steek. Zo gebeurde het dat we via smalle weggetjes toch tot bij bakker Bril uitkwamen en toen was het nog een fluitje van een cent. Die arme bakker Bril zal de komende dagen geen klanten zien, zeiden we al tegen elkaar. Toen we later met de fiets weer langs de bakker reden zagen we een briefje hangen aan de weg versperring met de tekst dat Bakker Bril weer bereikbaar was. Gelukkig want stel je voor dat hij zijn ovens uit moet zetten. Eeuwig zonde want al zie je bakker Bril niet, je ruikt hem al van ver. De heerlijke speculaas geuren strelen je neus.

Maar in ieder geval bereikten wij CP "De Kolke" in Voorst.

De CP is een verbouwde boerderij. Vroeger waren er kolken om de boerderij die nu gedempt zijn. Omdat hier vroeger bij hoog water van de IJssel het land onder liep staat de boerderij op een terp.

Er is ook een boerderijwinkel met allerlei leuke en heerlijke snuisterijen zoals kransen, leuke dozen, gehaakte babysloffen maar ook heerlijke kazen, wijnen, fruitsappen, jam, honing, eieren en natuurlijk hun eigen groenten.

Als wij aan komen bij de CP staan er maar een paar campers maar aan het einde van de middag staat alles vol. Geen plekje meer te krijgen.

Wij blijven hier tot vrijdag en van hieruit gaan we dan in een weg door naar huis zodat we met de Paasdagen weer thuis zijn en kunnen genieten van het mooie weer de komende dagen.

Vanmiddag hebben we een mooie fietstocht gemaakt langs de IJssel. We kwamen langs de ruïne van de Nijenbeek met de oudste populier van Nederland. 

Hij is uit 1880 en heeft veel stormen en kevers overleefd. Wat een mooi stukje natuur. We maken nog een praatje met leeftijdgenoten die ook genieten van hun fietstocht.

We fietsen naar Gorssel naar het pontje maar het pontje is er niet, jammer. Vanaf 20 April is het weer in de vaart. We genieten.

Via Wilp 

komen we weer in Voorst waar we nog heerlijk van het zonnetje kunnen genieten.

Fietsknooppunten

Gisteren hebben we een dagje vrijaf genomen. Bah wat een weer. We kregen echt alles. Regen, hagel, onweer, wind en zon. Het leek na de hagelbui wel of er een pak sneeuw was gevallen. 

In ieder geval was het geen weer om erop uit te trekken. Dan maar lekker rommelen op de laptop en tablet wat lezen en tv kijken.

Koffie en een sneetje krentenwegge want die hadden we meegenomen van bakker Schulten uit Ootmarsum en moesten we natuurlijk nog proeven.

Ook de app fietsknoop.nl eens gaan bekijken en dat lijkt ons wel iets. Eerst de vrije versie eens uitproberen en als dat bevalt maak ik ons lid voor 1 jaar. Op de CP ligt een map met fietsroutes waar je zo de knooppunten van kunt overnemen en daar ga ik aan beginnen en zet de routes zo in mijn app.

Vandaag op tijd wakker. De klok is weer een uurtje voorruit gezet, we zijn het niet vergeten.

Na het ontbijt meteen alles in orde gemaakt om te vertrekken. De app van fietsknoop.nl staat startklaar, oortjes in en zo alles kan horen onderweg over de route en daar gaan we. Onze buren komen er net aanlopen en beginnen meteen over onze fietsen. Dat zijn mooie en dat lijkt hun ook wel iets. Lagere instap en inklapbaar, elektrisch eigenlijk is dit alles wat ze zoeken en wij vertellen over onze ervaringen en waar ze dan eens moeten gaan kijken. De buurvrouw heeft nu een fiets die speciaal voor haar gemaakt is maar hij is iets aan de grote kant. Ik herken het probleem want ook ik heb er last van op mijn gewone fiets dat ik niet met mijn voeten aan de grond kom. Wie weet kunnen ze bij Lacros iets voor haar betekenen omdat ze dan meteen bij de fabriek zijn. Ze gaan het eens uitzoeken.

Wij gaan vertrekken. 

Eerst de route naar het startpunt en in mijn oortjes vertelt de vriendelijke mevrouw mij precies hoe ik moet rijden en dan beginnen de knooppunten. Ik moet zeggen dat het heel goed werkt en zelfs ik, die nooit ergens de weg weet en die nog bijna in haar eigen huis verdwaalt (en dat is echt niet groot) rijd moeiteloos de route. Wat een mooie en duidelijke app. Die houden we erin en ik word meteen lid voor €5 per jaar.

Het is een landelijke route en hij is prachtig. 

Hij is 28 km lang alleen rijden wij er 35 km. Stom, stom want ik mis een bordje en de vriendelijke mevrouw heeft me nu al 3 keer gevraagd of ik wel de goede route rijd. Ik denk, die wil me voor het lapje houden. Wat wil ze nu van me? Ik stap al eens af om te kijken op de app maar zie niets wat ik niet hoor te zien dus ik rijd door en weer vraagt ze lief of ik wel op de juiste route ben. Niet dus!!! Wij dus maar weer terug en in ene keer hoor ik, "ha daar ben je weer." Ach ze had me gemist.

Nog één keer heb ik haar op de proef gesteld en reed expres van de route af naar de Albert Heijn en weer vroeg ze me of ik wel op de juiste route zat. Dus als ze me dat soort vragen gaat stellen dan moet ik gaan uitkijken.

 

In Ootmarsum aangekomen hebben we nog een heerlijk patatje gegeten NAAST het terras want we OP het terras mocht niet maar het smaakte goed. 

Als we dat patatje nu niet genomen hadden waren we droog thuisgekomen. Helaas, wij werden dus kletsnat. Het was koud en nat en daarbij deed de wind ook nog eens zijn uiterste best. Kun je je er een beeld bij voor de geest halen? Nu daar zaten wij dus in.

Thuis gekomen meteen de fietsen opgeruimd, kachel aan, een kop warme kruiden thee en daarna een warme douche en dat allemaal maakte ons natte pak weer helemaal goed.

 Onze fietsknoop route.

Reutum en Ootmarsum

We zijn nu in Reutum aangekomen. Nooit geweten dat er een plaatsje bestond met die naam. Weer wat geleerd. Reutum is de plaats waar we een mooie CP hebben gevonden, De Boskamp en het is maar 3 km verwijderd van Ootmarsum een mooi stadje in Twente waar ik graag weer eens wil rondwandelen.

Eerst vanmorgen water geloosd en getankt en toen op pad. We hoeven maar 60 km te rijden, veel voor ons doen, hahaha.

Een van de twee B&B's van onze CP in Ruurlo.

 De leesboom.

Onderweg kwamen we langs een enige dode boom die in zijn dikke stam allemaal kleine kastjes met deurtjes had waar leen-boeken in stonden. Wat een leuk idee. Daar moest ik natuurlijk een foto van maken.

Daarna weer verder langs het Twente kanaal naar Reutum.

De CP ligt bij bossen en ziet er mooi verzorgt uit. Er is zelfs een speeltuintje.

Onze fietsen mogen we bij de boom opladen.

Na onze lunch zijn we met de fietsen naar Ootmarsum gereden en daar zijn we gaan wandelen. Er is daar echt van alles te zien.

De museum winkel van Ton Schulten en ook de vele galerieën met zijn schilderijen, de glasblazerij van de Engelse Mark Locock en zijn Twentse vrouw Tamara waar je prachtig gekleurde glaswerken kunt bewonderen en bezoek je hem buiten de corona-tijd dan geeft hij demonstraties maar dat is nu dus even niet van toepassing.

Jammer dat Bianca Leusink haar galerie gesloten heeft want zij maakt mooie kleurrijke schilderijen en was meen ik ooit een leerling van Ton Schulten. Bianca heeft haar kunstwerken nu in het museum hangen in Ootmarsum. In haar winkel was teveel bezig met de verkoop van haar schilderijen en schoot de tijd er vaak bij in om te schilderen. Nu heeft ze daar weer alle tijd voor.

De beeldentuin in de tuin van Ton Schulten met beelden van Frans van Straaten.

De huizen in Ootmarsum zijn ook mooi om te zien. Ze zijn klein en hebben mooie geveltjes.

De winkeltjes zijn ook zeer de moeite waard. Er zijn hier vooral winkeltjes te vinden die kunst verkopen.

Ooit gehoord van het Vlöggeln met Pasen door 8 volwassen mannen in Ootmarsum?

Er staat zelfs een beeld bij de kerk.

Het is een echt katholiek Twents gebruik.De Paaskerels zijn 8 vrijgezelle mannen die niet van plan zijn in de komende tijd te trouwen. Ze moeten geboren zijn in Ootmarsum en ieder jaar worden de 2 oudste mannen vervangen door een jongere uitvoering. Ze dragen lange regenjassen en een hoed en de oudste man heeft een sigaar, want een man is geen man als hij niet roken kan. Ze nemen eigenlijk afscheid van hun jeugd en treden de echte mannen-wereld in.

De Paoskerals lopen in een soort sliert (hand in hand) voorop in een soort processie/optocht. De dorpelingen volgen hun hierbij en ondertussen worden 2 Paas liederen gezongen. Dit allemaal duurt ongeveer 1 uur, dan zijn ze bij het Paasvuur aangekomen. De 2 oudste Paaskerels mogen het Paasvuur aansteken.

Na een tijdje nemen we de fietsen weer en rijden nog even langs de supermarkt.

 

Bij de camper kunnen we nog wel even buiten zitten in het zonnetje. Dat doet de verkouden Frits goed en ook de blauwe tenen van gisteren.