Aan gekomen in Izeda

Vandaag een kort tochtje gemaakt door de bergen langs de rivier de Douro. Wat een enorme rotsblokken kom je dan toch tegen. Wat ons opvalt is dat er bijna niemand op de weg is. Een tegenligger is een uitzondering zo rijden we wel heerlijk relaxt rond maar moeten toch oppassen want er zou maar zo in ene keer iemand de weg op weg komen. De tijd heeft hier echt helemaal stil gestaan. De boeren doen nog heel veel handmatig op het land. Eigenlijk doen ze hier alles zoals bij ons in Nederland 50 jaar geleden. Ik denk dat er hier ook geen enkele stress is.

We zijn aangekomen in Izeda, een piep klein dorpje met een hele kleine supermarkt. Toen we hier vanmiddag aan kwamen zagen we mensen die voor hun huis op de stoep de bbq waren aan het aan maken.

We staan hier helemaal alleen op een CP met alle voorzieningen die wij nodig hebben. Water tanken en de boel allemaal lozen. Een paar bomen die we zeker nodig hebben om in de schaduw te kunnen staan.
Eerst zijn we een wandeling gaan maken door het dorp. 

Het was warm en in een barretje konden we heerlijk glas koude Cola drinken en dat deed wel even goed.

Als je precies in het midden tussen de stieren kijkt zie je onze schotel op de camper staan. 

Later zijn we een boterhammetje gaan eten in de camper en hebben besloten om hier maar even te blijven totdat de ergste hitte weer wat voorbij is. We hebben wel al een leuk barretje gevonden waar we vanavond op het terrasje kunnen gaan zitten.

Nu relaxen met mijn leesboek.

Portugal

Vanmorgen eerst een verfrissende douche genomen, heerlijk is dat. Daarna een ontbijtje en toen aan de wandel naar het dorp Ampudia om de pittoreske huizen te bekijken wat dit plaatsje zo speciaal maakt. Heel apart zijn ze om te zien. De voorkant staat gedeeltelijk op dikke houten palen. 

Per toeval zagen we dat er ook nog markt was. Er stonden wel geteld 2 markt kramen met onderbroeken, bh's, onderjurken, jurken en bloesjes en natuurlijk de bekende schorten waar vooral de oudere vrouwen in lopen. 

Geloof het of niet maar we hadden deze keer onze mondkapjes eens niet vergeten op te zetten. We kunnen er maar niet aan denken dat je bij iedere stap buiten een mondkapje op moet. Gisteren was ik een klein ommetje gaan maken naar het kasteel voor een paar foto's, viel me onderweg in dat ik weer eens mijn mondkapje in de camper had laten liggen. Ik was maar helemaal alleen maar toch voelde ik me net als een dief in de nacht. Schoot snel een paar foto's en ging nog net niet in draf terug naar de camper.

Wij wandelden dus vanmorgen met mondkapjes op naar het dorp toen we een oude vrouw zagen staan met schort natuurlijk en zonder mondkapje. Ik denk, ach, ze heeft het vast ook vergeten. Begint me de vrouw in schort een heel verhaal in het Spaans. Ik hoorde het woord solo en daarbij wees ze op haar mondkapje. Ik begreep dat ze omdat ze toch alleen was nu geen mondkapje op had gedaan en ik knikte, zo goed en zo kwaad dat kan met een mondkapje op, dat ik het begreep.

Verder ging onze tocht weer naar het dorp en daar zagen we de huizen op de palen.

Daarna kwamen we bij huizen van Papel en wie de bekende Spaanse serie heeft gevolgd "La Casa del Papel" zal wel weten dat dat huizen van papier betekend en zie, in dit dorp staan dus nog echte huizen van Papel. Je kunt de structuur van het stro goed zien tussen de harde leem laag. Ik heb er een foto van gemaakt maar ik weet niet of het echt duidelijk is te zien.

Na onze dorpswandeling liepen we nog even langs het kasteel via een andere ingang. 

Dat gaf weer een heel ander beeld en toen ik via google eens op zoek ging naar meer informatie las ik dat het een 15de eeuws kasteel is dat nu in particulier bezit is. Er worden zelfs rondleidingen gegeven maar wat ik ook wel leuk vond om te lezen was dat het kasteel in 1961 het decor was van de Amerikaanse film El Cid. Bekende filmsterren zoals Charlton Heston en Sofia Loren hebben daar in mee gespeeld. Vooral voor de oudere lezers zeer bekende mensen waar wel bijna iedereen een beschuitje mee zou willen eten, toch?

Bijzondere drakenkoppen aan de regenpijpen in het dorp.

We hebben er nog wat rond gekeken en daarna zijn we weer naar de camper gegaan en zijn richting Miranda de Doura gereden, een leuke plaats net over de grens in Portugal.

We hebben veel snelwegen gereden dus dat schoot lekker op. Onderweg nog gepicknickt en toen de grens over van Portugal waar weer geen controle was en we gewoon konden doorrijden.

De CP in Miranda de Douro waar we 3 jaar geleden ook hebben gestaan was helaas niet meer beschikbaar voor campers en daarom hebben we het plaatsje nu maar niet bezocht en zijn we door gereden naar Palacoulo waar we weer een mooi plekje hebben gevonden, sitecode 89540.

We staan nu midden in de natuur met 2 vriendelijke Duitse jongens.

Toen we aan het afwassen waren zag ik in ene keer een hond lopen en toen ik nog eens goed keek zag ik dat er een herder bij hoorde met zijn kudde schapen. De schaapsherder was aller vriendelijkst en we mochten foto's maken van zijn kudde.

Dat zijn nu weer de mooie dingen die je in een land als Spanje en Portugal die je zo maar tegen komt. Ik hou daar wel van.

Familiebezoek in Bibao

Het begon allemaal zo mooi in San Sebastian. Mooie CP enne 4km van het centrum en dat kon mooi met onze fietsen. Er was zelfs een mooi fietspad. De Pinxtos die we in Don Sebastian zouden gaan eten hebben we gisteren in Bilbao gehad en het smaakte heerlijk, mmmmmm.
Maare, we zijn helaas niet naar het centrum geweest van San Sebastian. De regen kwam met bakken uit de lucht vallen en dat zou de komende dagen ook nog zo blijven dus een nachtje bijboeken zou niks uithalen. 

Zo besloten we om op deze regenachtige dag richting Bilbao te rijden waar een neefje met zijn partner sinds een paar maanden woont. Het jonge stel, 20-tigers, hebben de stap genomen om Nederland te verruilen voor Bilbao. Ik vind dat ontzettend knap. Wij gingen eens kijken bij hun of Bilbao hun kon bekoren. Bilbao is de hoofdstad van Spaans Baskenland en zeer bekend om zijn Gugenheim museum dat wij eerder al eens bezochten. De stad ligt aan de rivier Nervión en ligt ook op de route van de pelgrim gangers die op weg zijn naar Santiago de Compostella.

Onze rit verliep voorspoedig en tegen lunchtijd kwamen we aan op de CP die hoog op de berg ligt en waar je een fantastisch uitzicht hebt over de stad. Site code 19334. Het weer werkte nog altijd niet mee. Regen, regen en nog eens regen. Jammer!!

We spraken af met Nicolien in het centrum en namen de bus die voor de CP stopt. Drie jaar geleden waren we hier ook dus we waren er wel een beetje bekend.

Nicolien nam ons mee naar een heel gezellig plein waar ze vaker komt en liet ons allerlei leuke plekjes zien van de mooie stad. 

We dronken koffie in een gezellige thee/koffie gelegenheid met een prachtig uitzicht op een mooi plein met palmbomen. Je waande je er in Italië en dat in Spanje.

Later maakten we met haar een kort treinritje naar de wijk waar zij wonen. 

Hun appartement ligt nogal hoog en om het geklim voor ons te vermijden gingen we met de trein. Toen we uitstapte gingen we een heel eind met een lift omhoog en kwamen we bij hun in de buurt weer buiten. Heel komisch hoe dat allemaal gebouwd wordt. Wij Nederlanders kennen zo iets niet.

Vanuit hun woning hebben ze dan ook een prachtig uitzicht over gedeelten van de stad. 's Avonds zijn we samen nog een hapje gaan eten en brachten Robin en Nicolien ons weer naar onze berg waar de camper stond.

Wat was het leuk om te zien hoe de jongelui in Bilbao hun plekje hebben gevonden. Het bevalt hun uitstekend in Spanje.

Afgelopen nacht regende het harder dan ooit. Zoiets heb ik zelden gehoord. We werden er dan ook regelmatig wakker van en vanmorgen viel nog steeds regen en dus kunnen we er weer een rijdag van maken.
We leggen weer heel wat kilometers af. Eerst een stukje langs de kust. 

Santander, Torrelavega en van daaruit land inwaarts naar Ampudia en wat is het hier mooi. Zelfs de regen verdween en de zon kwam te voorschijn zoals we dat van Spanje gewend zijn. Het begon in Villamartin de Campos. Het ligt een paar kilometer bij ons vandaan waar we nu staan. We reden er langs en zagen heel veel ooievaars. Soms wel een paar nesten dicht naast elkaar. Dus het plaatsje ingereden en de camper geparkeerd. Prachtig!!!!!!!

Heel primitief allemaal. Je word hier jaaaaaren terug in de tijd gebracht. Er staan nog stukken muren van huizen die van stro met leem zijn gebouwd. Je weet niet wat je hier ziet. 

Morgen eens in het dorp kijken want toen we er doorheen reden zag huizen die half op houten palen rusten. Dat moet ik natuurlijk nog eens goed bekijken.