Een mooie route naar Aïnsa

Vanmorgen in Yaca was het weer erg druk op de serviceplaats. Steeds stonden de campers er in de file dus toen Frits zag dat er maar 1 camper stond moesten we per direct rijden maar daar was de camper nog niet op voorbereid en ikke ook nog niet. Ffffffff die mannen toch. Alles wat los stond moest ik zo snel mogelijk een beetje vast zetten en met open ramen en deur reden we langzaam naar de service en daar kon ik verder met mijn eigen dingen en alles inruimen en vastzetten voor de rit naar Aïnsa.

Onderweg nog even uitstappen. Stoeltjes buiten en een kopje koffie zetten en nu genieten van de stilte. Wat kan het stil zijn, ongelooflijk.

😉 Tja Frits dat woestijnzand zit er nog mooi op hé. Als we weer een wasstraat tegenkomen moet de camper hoognodig eens gewassen worden.

We rijden weer prachtige wegen met enorme rotsen aan de zijkanten van de weg. Bochten die niet te overzien zijn, steile afgronden enfin we raken er aan gewend. 

We denken dat we er al zijn tenminste volgens onze navigatie maare ................ we zijn er nog lang niet Frits. Nog 32 km. O, o, o verkeerde cooördinaten ingetikt 😂😂😂 Gelukkig is Frits de boosdoener en ga ik vrijuit 😂😂 We hebben één geluk dat we wel in de goede richting zitten. We maken nog een stop om een broodje te eten.

Wat een apart soort mos is dit. Je ziet het hier overal op de rotsen.

Na ons broodje gaan we weer verder. 

En we hebben toch een geluk!! 🙆 Het plaatsje Aïnsa ligt op een heuvel en de vorige keren toen we hier waren moesten we naar boven lopen en zelfs één keer met onze electrische fietsen en dat is een hele kluif maar nu hebben we een CP die boven bij het plaatsje ligt dus vandaag eens geen geklim, hallaluja!!

We zetten de camper goed en lopen naar het plaatsje.

Het Castillo

Het gezellige plein. Het is er zo druk. Er is geen tafeltje meer vrij. Wij gaan dan maar een wandelingetje maken.

Even op de foto.

Dan nog even in het bijzonder mooie kerkje kijken want dat is zo mooi.  Het is mooi door zijn eenvoud.

Je moet een euro in een automaat stoppen en dan gaan de lichtjes aan in het kerkje en horen we een muziekje. Heel apart.

Frits loopt al eerder naar de beneden de krypte in en dan hoor ik een slag. Oei, Frits heeft beneden in het donker de bank niet zien staan en maakt me toch een schuiver. Daar ligt hij. Zijn arm is blauw en rood en er zit een bobbel die later weer verdween en zijn scheenbeen is een beetje open geschuurd. Dus buitengekomen op de binnenplaats maar even een pleister uit mijn tas gehaald voor dat scheenbeen.

Alles werkt nog dus de schade valt mee.

Het is 31 graden en die mondkapjes zijn dan echt warm fffffff dus als het even kan doen we ze af.

We wandelen nog even verder door het dorpje.

We komen weer bij het gezellige plein en nu is er plaats genoeg op de terrasjes dus .............

Wij vinden een heerlijk plekje in de schaduw.

We hoeven niet ver naar ons "huis" te lopen. Heerlijk is dat. De CP is tegen de avond helemaal vol. We zullen hier vast weer goed slapen.