We blijven nog even in de mooie Provence

We blijven nog even in de mooie Provence. Vandaag zijn we 30 km opgeschoven. Waarom? Omdat er weer een mooi dorpje was om te bekijken 😂 namelijk La Celle.

Wij hebben er weer een mooi plekje gevonden tussen de druiven.

La Celle is een klein dorpje met ongeveer 1500 inwoners. Het is bekend om zijn koninklijke Abdij die wij natuurlijk gaan bezoeken. De oude abdij ligt in het centrum van het dorp naast het bekende hotel en restaurant van Alain Ducasse. Hostellerie de  l'Abbaye en hij is uitgerust met een Michelin ster.

Wij bezoeken de Abdij die de moeite waard is om te bezoeken.

Een sculpture van Bachus.

De kapel van de Abdij

De mooie kloostergangen. 

Hier was vroeger de keuken.

Uitzicht op de binnentuin.

Na ons bezoek aan de Abdij maken we nog een wandelingetje door het dorpje.

En weer zien we een boekenuitleen geval staan 😃 en nog vele mooie straatjes met fonteintjes.

Na al dat gewandel hebben we honger gekregen. We gaan een hapje eten.

We strijken neer bij Café du Midi waar we genieten van een maaltijd in de schaduw van grote de Platanen.

Vanmiddag houden we een echte luie dag. Lekker in het zonnetje met een leesboek erbij.

Morgen weer een stukje verder en als eerste naar de wasmachine .............

Mooie Provence.

Vanmorgen eerst naar de service op de CP en betalen en daarna op weg.

We moeten door Marseille om onze route te vervolgen en daar is het een drukte van jewelste al hoeven we niet door de stad zelf maar we gaan wel door zo'n 20 tunnels als het er niet meer zijn. Er komt geen einde aan. 

We zijn blij als we de drukte weer achter ons kunnen laten. Het vlakke landschap begint langzaam aan te veranderen in rotsen. Daarbij die heerlijke geur van de pijnboom-bossen. Kennen jullie de kruidenpotjes met de Provencaalse kruiden? Dat is de geur die je hier ruikt buiten.

We gaan op weg naar CP Car Le Jardin de la Ville. Hij kost € 4,50 per dag en ligt in de bossen. Je staat er tussen de pijnbomen en natuurlijk die heerlijke geur. Het weggetje erheen is steil, bochtig en smal. Maar we komen boven bij de slagboom. Alleen de slagboom werkt niet met onze bankkaarten. Bij de revieuws hadden we er al over gelezen dat er mensen waren die ook problemen ondervonden hadden. We proberen vanalles en dan komt er een Fransman met zijn camper achter ons staan en hij komt helpen maar ook hem lukt het niet. Er zit niets anders op dan om te draaien en naar een andere CP te gaan. We moeten eerst maar eens proberen te draaien. De arme Fransman heeft ook nog een auto achter zijn camper hangen ffffffffffff. Dat gaat nog een heel gedraai worden voor hem. Ik zou niet graag in zijn schoenen staan.

Wij gaan verder naar de volgende CP die 18 km verder ligt.

We staan weer bij een leuk dorpje, Signes.  Eerst even een broodje eten en dan het dorpje in.

Dit is het dorpsplein met zo'n typisch frans fonteintje en weer boeken. Een oude telefooncel is omgebouwd tot boeken uitleen-punt. Goed idee toch.

Het huis waar de bekende Louis Lumière heeft gewoond van 1942 - 1944 

Louis Jean Lumière was een Franse ingenieur en industrieel die een sleutelrol speelde in de ontwikkeling van fotografie en film. Hij is overleden in Bandol, een mooie plaats hier aan de kust.

Wij wandelen weer verder.

Het kerkplein met de kerk. De kerk is gesloten dus Frits boft 😉

Het wagenpark van de plaatselijke politie en het politiebureau.

 We krijgen maar niet genoeg van de trappen 😜

Typisch Frans deze stroomdraden in de straten.

Weer een leuke fontein en een monument voor de slachtoffers van de eerste en tweede wereldoorlog. De monumenten zien er altijd prima verzorgt uit.

Deze trap hadden we nog niet gehad 😂😂

Ach, had ik nu de was maar mee genomen 😂😂

Van al die trappen lopen zijn we wel doodmoe geworden. Het is 29 graden en dan al dat geklim. We lopen naar de camper en wie weet komen we tegen de avond nog wel even terug naar deze gezellige pleintjes als er wat mee leven in de brouwerij is. Nu is alles gesloten en de mensen doen hun middagdutje behalve die twee halve gare Nederlanders 😔 die moeten weer zo nodig gaan wandelen.

Gewoon niks doen kan ook fijn zijn.

Gewoon eens een dag niks doen is ook eens fijn. Zo zag onze dag niets doen eruit.

Vanmorgen eerst het plaatsje ingelopen en naar de Super-U gegaan. Er waren een paar boodschappen die we echt moesten hebben. We hadden de winkel snel gevonden via de google-maps maar op de terugweg liepen we zonder kop 😕 onze neus 👃achterna tot we in ene keer een onbekende straat voor ons zagen. 😅😅 Tja en als je loopt als een kip zonder kop dan zul je extra stappen moeten maken met je tas vol boodschappen 😟.

Gelukkig viel het extra lopen mee en hadden we weer snel onze weg gevonden. De temperatuur is heerlijk vandaag. Het lijkt het soms wel of je de komst van het najaar al kunt voelen.

We hebben heerlijk buiten ons stokbroodje kunnen opeten en daarna zijn we een stukje langs het meer gelopen. Nu het minder drukke gedeelte.

Aan deze kant van het meer lijkt het wel of de kant uit kliffen bestaat. 

Als je hier aan het wandelen bent dan ruik je de Provence en dan bedoel ik de kruiden 😉. Er staan hier veel pijnbomen en het is hier erg droog misschien dat het daardoor komt.

Zo kun je de campers zien staan vanaf de overkant en ook het plaatsje is te zien achter de campers.

We lopen een stuk door totdat het pad stopt. Dan maar weer terug en nog even naar het plaatsje want we willen nog een langs een pinautomaat. Vanmorgen niet meer aan gedacht.

We gaan nog even op een terrasje onder deze dikke boom zitten om wat te drinken. Vreemd want hier wordt niet naar onze pass sanitaire gevraagt. We hebben net ons drankje gekregen als er aan het tafeltje naast mij mensen gaan zitten die bijna bij me op schoot zitten. Hé, dat voelt niet prettig. We zijn dat helemaal niet meer gewend en dan komt er naast Frits een zwerver zitten die ook zowat in zijn nek zit. Niet leuk. We drinken snel ons drankje op, betalen en verdwijnen. Dat was wel een beetje teveel van het goede en hoeft voor ons niet.

We lopen nog een stukje door het plaatsje en gaan dan naar de camper. Alles bijelkaar hebben we vandaag bijna 10.000 stappen gezet. Dat zijn er heel wat en nu mogen we wel even in onze stoelen wegduiken.

Voor vandaag hebben we ons best wel gedaan. Morgen gaan we weer verkassen.