Een doe-dag maar ook een aangename dag.

Vanmorgen moesten we ons nog inschrijven bij de receptie. We willen hier een weekje blijven. Bij het inschrijven ook meteen een wasmachine beurtje geboekt. Er was nu een machine vrij dus snel (tenminste op onze Portugese snelheid) het beddengoed afgehaald, handdoeken bij elkaar gezocht enz. enz en de wasmachine aan het werk gezet. Frits liep even mee want soms zijn die machine's een beetje abbakadabba voor me. In de tussentijd de bedden weer voorzien van schoon beddengoed en een rondje met de stofzuiger gedaan. 

Na een uurtje was mijn was weer klaar en kon hij mooi aan de droogmolen gehangen worden die Frits al had klaar gezet net als de fietsen. We wilden een fietstochtje maken naar het strand. Ongeveer 7 km enkele reis 😄.

Heerlijk dat windje als je op de fiets zit.

We fietsen allemaal bergaf en soms wel een erg steile berg af fffffffff. De Cauberg in Valkenburg is er niets tegen. Oei, die moeten we strakjes ook weer omhoog. Hopelijk gaat dat lukken. 

En daar is hij dan, de zee!!!!!

Even met de voeten erin. 

Het is best wel druk aan het strand al lagen de groepjes mensen wel zeker 2 meter uit elkaar. De temperatuur is er heerlijk door de wind maar de zon blijft onverbiddelijk fel schijnen dus goed insmeren. Wat ons opvalt hier is dat we heel veel Engels horen praten. Ik dacht eigenlijk dat er niet meer zoveel Engelsen in Portugal zouden zijn maar het barst ervan. Het lijkt bijna een plaag 😉

Wij gaan weer terug naar onze fietsen en fietsen een stukje langs het strand over de boulevard.

Ze zijn hier nog flink aan het bouwen. Allemaal appartementen en er zijn al zoveel van die hoge gebouwen.

Dit is niet echt ons ding. Het is wel gezellig met al die strandwinkeltjes maar voor ons een beetje te druk nu. We fietsen een paar straatjes verder en besluiten op een rustig terrasje te gaan zitten en een hapje te eten. Daarna fietsen we weer richting camper. Gelukkig hebben we nu een andere route en zijn de bergen niet zo steil waar we tegenop moeten en met onze elektrische fietsen is het een fluitje van een cent. 

Onderweg nog even langs een Intermarché want onze flessen drinkwater verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Als we weer bij de camper komen is de was allemaal droog. We trekken onze zwempakken aan en gaan naar het zwembad om heerlijk af te koelen. Daarna nog even op het terrasje bij het zwembad wat er zo gezellig uit ziet. Frits had de camera mee genomen die ook in het water mag om een paar foto's in het zwembad te maken maar ............ batterij was leeg 😕. Dus thuis meteen weer aan de oplader en morgen kan hij dan helemaal opgeladen mee.

Onze droogmolen kan mooi blijven staan om onze badhanddoeken te laten drogen. Dus als het goed is, morgen foto'van het zwembad en het gezellige terrasje.

Alcantarilha e Pêra

 Het was gisteren avond nog een heerlijke avond, we hebben nog lang buiten kunnen zitten. De avonden koelen in Portugal flink af maar met een vest aan was het nog heerlijk en mooi om nu eens alles met licht aan te zien.

 

In dit huis hierboven liep boven op de balkon een grote Duitse Herder (een hond bedoel ik dan 😊) en steeds als er iemand langs dat huis liep dan begon hij flink te blaffen. Dat ging tot diep in de nacht door en in de vroege ochtend pakte hij gewoon de draad weer op. Niet zo leuk al heb ik toch heel goed geslapen. Ik werd om 7 uur wakker van het dier en Frits hoorde hem al om 6 uur ffffffffff. Je zal er maar naast wonen.

Wij genoten van onze heerlijke avond en een heerlijk wijntje.

Vanmorgen waren we om 9 uur al weer onderweg naar Alcantarilha e Pêra waar we naar de CP wilde die iedere camperaar vast en zeker kent. Wij waren er nog nooit geweest maar na al die verhalen die we vaker horen onderweg wilden we dat wel eens zelf van dichtbij bekijken. Mikki's place to stay.

Onze eerste indrukken zijn dan ook helemaal toppie. In de tijd dat we bij de receptie stonden op onze beurt te wachten hoorden we een Nederlandse stem. Hé wat leuk Nederlands tot we er achter kwamen dat deze vriendelijke man Mikki in eigen persoon was. Na ons gesprek bood hij aan dat we maar vast op ons gemak een plekje moesten gaan zoeken en ons dan maar moesten installeren. Die inschrijving kon morgen ook wel.

We hebben een heerlijk plekje gevonden.

De planten zijn hier prachtig. Ik geniet er steeds weer van. We staan hier naast citroenbomen, grote oleanders en citroen geraniums, tijm, agave en niet te vergeten de vele vijgen bomen en ook eucalyptesbomen.

We hadden het vandaag onwijs warm en zijn dan ook een paar keer het zwembad in gedoken om af te koelen. Het was zo warm dat de telefoon van Frits aan gaf dat hij te heet werd en dat wil wat zeggen. We hadden dan ook nergens schaduw. Aan het eind van de middag zijn we eens over het terrein gaan wandelen om te kijken of er ergens een plekje met schaduw was. Maar we vonden niet wat we zochten tot Frits op het lumineuze idee kwam om de camper te draaien. Zo werd ons plek eigenlijk heel aangenaam  met schaduwplekken. 

Op onze wandeling hier over het terrein zagen we verschillende leuke kunst werken en nog meer prachtige planten. We zagen ezels en bokjes. Heel mooi allemaal.

Vandaag hadden we geen puf om hier verder alles te gaan bekijken maar dat gaan we zeker nog doen.

Vanavond hebben we buiten gekokkereld. Frits was buiten bezig met de kippenvleugels te braden

en ik was binnen bezig om in de Omnia-pan frietjes te maken.

Morgen gaan we eens verder op onderzoek uit.

São Marcos da Serra

Wat een hitte in Évora. We hadden het natuurlijk kunnen weten. Het binnenland, midden juli. Ach ja, weten we dat ook weer. Een mens moet gewoon alles eens meemaken in zijn leven, toch.

Nog eens gekeken naar camperplaatsen aan de westkust maar de meesten plaatsen zijn op het moment verboden voor campers en dus blijven we er maar weg want we willen geen boete riskeren. Campings nemen wij maar zelden want daar hebben we geen camper voor aangeschaft. We hebben veel geïnvesteerd om zelfvoorzienend te kunnen zijn en dus hebben we geen camping nodig maar alleen een plekje om te staan. Hoe mooier het plekje hoe fijner natuurlijk.

Eerst nog even boodschappen halen want ons drinkwater wordt verslonden op het moment. We komen een Lidl tegen en hoe heerlijk zien die er hier toch uit.

Prachtige planten groeien hier op de parkeerplaats. Oleanders, Agave en andere vetplanten en grassen. Zo mooi. ❤

De auto's staan er heerlijk uit de zon onder grote afdaken en alles ziet er pico bello uit.

Wij hadden nog geboft dat we meteen naar binnen konden want na ons stonden de mensen in de rij want het aantal mensen dat was toegestaan was bereikt. 

De loopband waar de boodschappen op staan aan de kassa wordt na iedere klant weer schoongemaakt.  Overal staan flessen om je handen te desinfecteren. Bij de Lidl's is het prima geregeld hebben wij ontdekt. Van mij krijgen ze een dikke 10.

Nadat alles weer in de kastjes ligt want het bleef natuurlijk niet alleen bij drinkwater zoals meestal, gaan we op weg naar de Algarve, want dat is voorlopig ons doel.

We rijden weer kilometers door dorre vlakten met veel kurkeiken.

Hier en daar zien we runderen lopen grazen van het dorre gras en zelfs een keer zien we varkens in een weiland. 

Ongeveer 50 km voor ons einddoel komen we weer een hemels plekje tegen. Een piep klein dorpje met een pracht van een camperplaats. Hij is helemaal nieuw aangelegd in januari 2020. Alles erop en eraan en alles spic en span en dan moet je weten dat São Marcos da Serra maar 1535 inwoners telt.

De CP heet, Parking São Marcos da Serra en de sitecode is, 89413. Hij kost €6 incluis stroom en wil je aan de service dan kost dat €3. Dat is toch wel heel netjes. Iedere plaats heeft een eigen waterkraan en stroompunt. Wij staan er helemaal alleen en hebben alles voor onszelf. We zouden er hebberig van worden 😂

De thermometer loopt weer omhoog. Nu eens geen 38 graden maar het worden er maar 35 dus niets anders meer doen dan lui onder de luifel zitten. Wat lezen, een dutje doen, wat drinken.

Er is weer een kerkhof en ja hoor ik ga even een kijkje nemen terwijl Frits heerlijk lui in zijn stoel ligt.

Weer zie ik die vreemde gebouwen, verdeeld met vakken waar kisten in staan en een raampje ervoor maar ik zie ook kleine raampjes waar urnen in staan achter een raampje en ook vakken met kleine kistjes waar een foto bijstaat van een volwassen iemand.

Hier een stuk met allemaal dezelfde grafstenen.

En hier weer graven zonder grafsteen die niet van het afgelopen jaar zijn.

Ik denk dat je dit soort graven in Portugal wel meer zult zien. Zo heeft ieder land weer andere gebruiken.

Tegen 17 uur gaan we het dorpje eens bekijken. Het is een flinke steile helling op maar als we boven komen ziet het er allemaal allerliefst uit.

Een park bij het witte kerkje met aangeklede bomen.

En daar beneden rechts, net boven het rode dak, kun je de camper zien staan.

Er zijn hier 2 supermarktjes waarvan er eentje dicht is en te koop staat. We wandelen nog wat rond en zien een klein terrasje waar we een heerlijk koud biertje drinken.

Er staan 4 tafeltjes op het terrasje. Een tafeltje is bezet. Het bekende beeld, een makelaar met een Canadees die al een half jaar in Portugal is en een huis wil kopen. Dan komt de verkoper aanlopen die door andere aangesproken wordt als Bulgarian kid. Hmmmmm als die Canadees zich maar niet in het ootje laat nemen. De makelaar stelt hun aan elkaar voor. Hij laat hun verder alles zelf regelen zegt hij en ze mogen drinken wat ze willen, de makelaar betaald, en hij vertrekt met zijn assistente. De Canadees en Bulgarian kid gaan onderhandelen. Dan komen er nog een stel Engelsen die aan het derde tafeltje gaan zitten. Vreemde types. Een man heeft nog 1 tand in zijn mond en wanneer hij voor het laatst een douche heeft gezien???????? Long time ago, denk ik. Dan komt gorgeous blondie er ook nog bij en wordt het ons een beetje te druk. We rekenen af en gaan terug naar onze camper waar we een heerlijke tortilla eten met salade en een koel wit wijntje. 

Morgen gaat de tocht weer verder.

Evora

Gisterenavond hebben we nog een hele tijd buiten gezeten. Een heerlijke temperatuur was het. Daarna naar de herhaling gekeken op de tv, Op 1. Wij leven 1 uur vroeger dan de mensen in Nederland vandaar dat wij naar de herhaling kijken, hihihi.

Ramen open en heerlijk op bed gaan liggen tv kijken.

Wat gebeurd er toch allemaal in Nederland en ook in Maastricht onze woonplaats. Vreselijk!! Gelukkig is er bij ons geen wateroverlast thuis. We volgen er veel over op tv, kijken het journaal en lezen nieuwsberichten. Dat is toch wel gemakkelijk. Vroeger was zoiets allemaal niet mogelijk om je eigen Nederlandse tv te zien. Nu zet je je schotel omhoog en duwt op het knopje.

Vanmorgen zijn we na ons ontbijt naar het oude centrum van Évora gelopen. Het is niet ver van de CP af.

We waren bijna in het centrum toen Frits bedacht dat hij zijn rugzak was vergeten met zijn foto en film apparatuur er in dus weer helemaal terug in die hitte. Op dat moment was het pas 27 gr. Ikzelf liep door de heuvel op naar het plein waar ik al snel een bankje vond in de schaduw. 

Het duurde niet lang of ik kreeg visite van een Portugese vrouw. Ze was heel vriendelijk. Mijn mondkapje maar op gedaan want we hadden geen 2 meter afstand. Wel warm maar het is niet anders. Tot over maat van ramp stak ze een sigaret op waarvan mijn mondkapje nu nog stinkt naar de rook. Dadelijk maar een badje geven, bah bah.

De vrouw moest gaan werken deelde ze mee na een tijdje in een paar Franse woorden. Gelukkig, dacht ik, dan ben ik van die vieze rook af. Ze was nog geen minuut weg, weer visite. Een jonge vrouw met 2 mannen en grote camera's bij zich. Eerst kreeg ik een Portugees verhaal te horen maar ik trok mijn schouders op en trok een gezicht dat ik het niet begreep maar door het mondkapje zijn gezichtsuitdrukkingen moeilijk te zien dus begon ik maar in het Engels. O, dat kon ze ook. Ze waren van de tv en ze wilden weten hoe het met mijn gezondheid ging. Ik antwoordde, heel goed. Hmmmmm daar hadden ze niks aan en ze gingen weer verder. Ze zochten iemand die ergens last van had. En potverdikke daar had ik weer prijs. Een Portugese oudere vrouw die aan het kreunen en steunen was. Ze schopte haar schoenen uit en begon te zingen. Hehe dacht ik dat heb ik dan weer maar het werd nog leuker. Er kwamen 2 vriendinnen van de vrouw bij haar staan. Eentje was verkleed als een non, helemaal in het zwart met een zwart kapje op haar haren en zwarte kniekousen maar toen ik eens goed keek stond de rits van haar zwarte rok helemaal open en haar witte blote buik puilde er helemaal uit. De 2de, ook een oudere vrouw had een bloesje aan, eentje die iets langer is dan gewoon kort. Verder niks, geen rok of broek eronder. De dames waren brood mager. Oei, hier moet ik weg wezen. Of het zijn hoeren of junks en dat in deze tijd ................... dus ik maar opgestaan. Het duurde niet lang of Frits kwam er weer aan maar nu was ik mijn bankje kwijt.

Bij de Tourist Info had ik al een platte grond gehaald dus op naar de Kathedraal en even ergens zitten om wat te drinken want de temperaturen liepen al over de 30 gr. en Frits had al de nodige stappen achter de kiezen door de vergeten rugzak.

We hebben wat afgelopen maar het wilde niet echt vlotten met ons vandaag. We vonden eigenlijk niks tot we in een kerkje kwamen en even wilde gaan kijken.

Mooi kerkje tot ik een foto wil maken. Een vrouw sprak me onvriendelijk toe. Dat mocht niet, geen foto of betalen!! Hé, betalen in een kerk om een foto te mogen maken????? Dan hoeft het voor ons niet meer dus weer naar buiten en het was er nog wel zo heerlijk koel, hahaha.

Weer verder.

De google maps aangezet om naar de Romeinse tempel te gaan. We liepen er schijnbaar steeds langs. Dan moet dit hem zijn.

We hadden ons er meer van voorgesteld maar voorruit het zijn overblijfselen.

Dan gaan we naar de Kathedraal. Weer de google maps ter hulp geroepen. We waren er al heel dicht bij. 

We zagen mensen naar binnen gaan maar ook weer naar buiten komen. Wat vreemd. We hadden snel in de gaten wat er hand was. Entree betalen en geen foto's maken .................... als ik ergens tegen ben dan is het wel betalen om een kerk in te mogen en dan ook nog geen foto's mogen maken. Nou dan niet, we gaan weer.

En toen kwamen we bij een allerliefst kerkje waar we wel in konden en foto's konden maken. Heel apart.

Wat een dag, wat een dag. Een boel geloops, heel erg warm, moe en niet veel gevonden. We waren blij toen we weer bij de camper kwamen. We hadden het zo vreselijk warm (38 graden) dat we toe waren aan een koude douche en dat was zalig!!!!!!!!!!

Évora zullen we niet snel vergeten.

Morgen gaan we weer verder richting de Algarve waar de temperaturen iets lager liggen.