São Marcos da Serra

Wat een hitte in Évora. We hadden het natuurlijk kunnen weten. Het binnenland, midden juli. Ach ja, weten we dat ook weer. Een mens moet gewoon alles eens meemaken in zijn leven, toch.

Nog eens gekeken naar camperplaatsen aan de westkust maar de meesten plaatsen zijn op het moment verboden voor campers en dus blijven we er maar weg want we willen geen boete riskeren. Campings nemen wij maar zelden want daar hebben we geen camper voor aangeschaft. We hebben veel geïnvesteerd om zelfvoorzienend te kunnen zijn en dus hebben we geen camping nodig maar alleen een plekje om te staan. Hoe mooier het plekje hoe fijner natuurlijk.

Eerst nog even boodschappen halen want ons drinkwater wordt verslonden op het moment. We komen een Lidl tegen en hoe heerlijk zien die er hier toch uit.

Prachtige planten groeien hier op de parkeerplaats. Oleanders, Agave en andere vetplanten en grassen. Zo mooi. ❤

De auto's staan er heerlijk uit de zon onder grote afdaken en alles ziet er pico bello uit.

Wij hadden nog geboft dat we meteen naar binnen konden want na ons stonden de mensen in de rij want het aantal mensen dat was toegestaan was bereikt. 

De loopband waar de boodschappen op staan aan de kassa wordt na iedere klant weer schoongemaakt.  Overal staan flessen om je handen te desinfecteren. Bij de Lidl's is het prima geregeld hebben wij ontdekt. Van mij krijgen ze een dikke 10.

Nadat alles weer in de kastjes ligt want het bleef natuurlijk niet alleen bij drinkwater zoals meestal, gaan we op weg naar de Algarve, want dat is voorlopig ons doel.

We rijden weer kilometers door dorre vlakten met veel kurkeiken.

Hier en daar zien we runderen lopen grazen van het dorre gras en zelfs een keer zien we varkens in een weiland. 

Ongeveer 50 km voor ons einddoel komen we weer een hemels plekje tegen. Een piep klein dorpje met een pracht van een camperplaats. Hij is helemaal nieuw aangelegd in januari 2020. Alles erop en eraan en alles spic en span en dan moet je weten dat São Marcos da Serra maar 1535 inwoners telt.

De CP heet, Parking São Marcos da Serra en de sitecode is, 89413. Hij kost €6 incluis stroom en wil je aan de service dan kost dat €3. Dat is toch wel heel netjes. Iedere plaats heeft een eigen waterkraan en stroompunt. Wij staan er helemaal alleen en hebben alles voor onszelf. We zouden er hebberig van worden 😂

De thermometer loopt weer omhoog. Nu eens geen 38 graden maar het worden er maar 35 dus niets anders meer doen dan lui onder de luifel zitten. Wat lezen, een dutje doen, wat drinken.

Er is weer een kerkhof en ja hoor ik ga even een kijkje nemen terwijl Frits heerlijk lui in zijn stoel ligt.

Weer zie ik die vreemde gebouwen, verdeeld met vakken waar kisten in staan en een raampje ervoor maar ik zie ook kleine raampjes waar urnen in staan achter een raampje en ook vakken met kleine kistjes waar een foto bijstaat van een volwassen iemand.

Hier een stuk met allemaal dezelfde grafstenen.

En hier weer graven zonder grafsteen die niet van het afgelopen jaar zijn.

Ik denk dat je dit soort graven in Portugal wel meer zult zien. Zo heeft ieder land weer andere gebruiken.

Tegen 17 uur gaan we het dorpje eens bekijken. Het is een flinke steile helling op maar als we boven komen ziet het er allemaal allerliefst uit.

Een park bij het witte kerkje met aangeklede bomen.

En daar beneden rechts, net boven het rode dak, kun je de camper zien staan.

Er zijn hier 2 supermarktjes waarvan er eentje dicht is en te koop staat. We wandelen nog wat rond en zien een klein terrasje waar we een heerlijk koud biertje drinken.

Er staan 4 tafeltjes op het terrasje. Een tafeltje is bezet. Het bekende beeld, een makelaar met een Canadees die al een half jaar in Portugal is en een huis wil kopen. Dan komt de verkoper aanlopen die door andere aangesproken wordt als Bulgarian kid. Hmmmmm als die Canadees zich maar niet in het ootje laat nemen. De makelaar stelt hun aan elkaar voor. Hij laat hun verder alles zelf regelen zegt hij en ze mogen drinken wat ze willen, de makelaar betaald, en hij vertrekt met zijn assistente. De Canadees en Bulgarian kid gaan onderhandelen. Dan komen er nog een stel Engelsen die aan het derde tafeltje gaan zitten. Vreemde types. Een man heeft nog 1 tand in zijn mond en wanneer hij voor het laatst een douche heeft gezien???????? Long time ago, denk ik. Dan komt gorgeous blondie er ook nog bij en wordt het ons een beetje te druk. We rekenen af en gaan terug naar onze camper waar we een heerlijke tortilla eten met salade en een koel wit wijntje. 

Morgen gaat de tocht weer verder.

Evora

Gisterenavond hebben we nog een hele tijd buiten gezeten. Een heerlijke temperatuur was het. Daarna naar de herhaling gekeken op de tv, Op 1. Wij leven 1 uur vroeger dan de mensen in Nederland vandaar dat wij naar de herhaling kijken, hihihi.

Ramen open en heerlijk op bed gaan liggen tv kijken.

Wat gebeurd er toch allemaal in Nederland en ook in Maastricht onze woonplaats. Vreselijk!! Gelukkig is er bij ons geen wateroverlast thuis. We volgen er veel over op tv, kijken het journaal en lezen nieuwsberichten. Dat is toch wel gemakkelijk. Vroeger was zoiets allemaal niet mogelijk om je eigen Nederlandse tv te zien. Nu zet je je schotel omhoog en duwt op het knopje.

Vanmorgen zijn we na ons ontbijt naar het oude centrum van Évora gelopen. Het is niet ver van de CP af.

We waren bijna in het centrum toen Frits bedacht dat hij zijn rugzak was vergeten met zijn foto en film apparatuur er in dus weer helemaal terug in die hitte. Op dat moment was het pas 27 gr. Ikzelf liep door de heuvel op naar het plein waar ik al snel een bankje vond in de schaduw. 

Het duurde niet lang of ik kreeg visite van een Portugese vrouw. Ze was heel vriendelijk. Mijn mondkapje maar op gedaan want we hadden geen 2 meter afstand. Wel warm maar het is niet anders. Tot over maat van ramp stak ze een sigaret op waarvan mijn mondkapje nu nog stinkt naar de rook. Dadelijk maar een badje geven, bah bah.

De vrouw moest gaan werken deelde ze mee na een tijdje in een paar Franse woorden. Gelukkig, dacht ik, dan ben ik van die vieze rook af. Ze was nog geen minuut weg, weer visite. Een jonge vrouw met 2 mannen en grote camera's bij zich. Eerst kreeg ik een Portugees verhaal te horen maar ik trok mijn schouders op en trok een gezicht dat ik het niet begreep maar door het mondkapje zijn gezichtsuitdrukkingen moeilijk te zien dus begon ik maar in het Engels. O, dat kon ze ook. Ze waren van de tv en ze wilden weten hoe het met mijn gezondheid ging. Ik antwoordde, heel goed. Hmmmmm daar hadden ze niks aan en ze gingen weer verder. Ze zochten iemand die ergens last van had. En potverdikke daar had ik weer prijs. Een Portugese oudere vrouw die aan het kreunen en steunen was. Ze schopte haar schoenen uit en begon te zingen. Hehe dacht ik dat heb ik dan weer maar het werd nog leuker. Er kwamen 2 vriendinnen van de vrouw bij haar staan. Eentje was verkleed als een non, helemaal in het zwart met een zwart kapje op haar haren en zwarte kniekousen maar toen ik eens goed keek stond de rits van haar zwarte rok helemaal open en haar witte blote buik puilde er helemaal uit. De 2de, ook een oudere vrouw had een bloesje aan, eentje die iets langer is dan gewoon kort. Verder niks, geen rok of broek eronder. De dames waren brood mager. Oei, hier moet ik weg wezen. Of het zijn hoeren of junks en dat in deze tijd ................... dus ik maar opgestaan. Het duurde niet lang of Frits kwam er weer aan maar nu was ik mijn bankje kwijt.

Bij de Tourist Info had ik al een platte grond gehaald dus op naar de Kathedraal en even ergens zitten om wat te drinken want de temperaturen liepen al over de 30 gr. en Frits had al de nodige stappen achter de kiezen door de vergeten rugzak.

We hebben wat afgelopen maar het wilde niet echt vlotten met ons vandaag. We vonden eigenlijk niks tot we in een kerkje kwamen en even wilde gaan kijken.

Mooi kerkje tot ik een foto wil maken. Een vrouw sprak me onvriendelijk toe. Dat mocht niet, geen foto of betalen!! Hé, betalen in een kerk om een foto te mogen maken????? Dan hoeft het voor ons niet meer dus weer naar buiten en het was er nog wel zo heerlijk koel, hahaha.

Weer verder.

De google maps aangezet om naar de Romeinse tempel te gaan. We liepen er schijnbaar steeds langs. Dan moet dit hem zijn.

We hadden ons er meer van voorgesteld maar voorruit het zijn overblijfselen.

Dan gaan we naar de Kathedraal. Weer de google maps ter hulp geroepen. We waren er al heel dicht bij. 

We zagen mensen naar binnen gaan maar ook weer naar buiten komen. Wat vreemd. We hadden snel in de gaten wat er hand was. Entree betalen en geen foto's maken .................... als ik ergens tegen ben dan is het wel betalen om een kerk in te mogen en dan ook nog geen foto's mogen maken. Nou dan niet, we gaan weer.

En toen kwamen we bij een allerliefst kerkje waar we wel in konden en foto's konden maken. Heel apart.

Wat een dag, wat een dag. Een boel geloops, heel erg warm, moe en niet veel gevonden. We waren blij toen we weer bij de camper kwamen. We hadden het zo vreselijk warm (38 graden) dat we toe waren aan een koude douche en dat was zalig!!!!!!!!!!

Évora zullen we niet snel vergeten.

Morgen gaan we weer verder richting de Algarve waar de temperaturen iets lager liggen.

Heel bijzonder

We hebben heerlijk geslapen in Óbidos. De avonden koelen heerlijk af en de nachten zijn ook heerlijk koel. Eerst een ontbijtje en daarna douchen want we kunnen lozen en water tanken en dan kunnen we weer helemaal gevuld op pad.

Soms is het even behelpen wat de waterslangen betreft en past een van onze eigen koppelingen er niet op maar zo met de gieter lukt het ook. Zoveel hebben we niet nodig.

We hebben besloten om de regio Lissabon voor een andere keer te laten. Portugal gaat morgen van geel naar oranje en wie weet is het druk in de regio. Hoe jammer we het ook vinden maar we zullen heus nog wel een keertje terug komen naar het mooie Portugal.
We gaan richting Évora. Het is ongeveer 170 km dus we zien wel of er komen of niet.
Wij vinden de minder toeristische route altijd heel bijzonder. Geen toerisme. We komen wel een paar campers tegen en dan in ene keer zie ik het .............. 

We zijn in een piep klein dorpje Cercal.

Mensen die ons al langer volgen weten dat ik een zwak voor kerkhoven heb maar dit lijkt me iets heel aparts. Frits rijd een rondje rotonde zodat we een stukje terug kunnen en daar zien we het kleine kerkhof.

Het eerste hek zit op slot maar bij het tweede hek heb ik prijs en kan het kerkhof op lopen.

Dit hebben we nog nooit gezien.

Er staan een paar kleine gebouwtjes met allemaal kleine ramen en achter die ramen staat een kist met aparte dekens of doeken erop, gehaakt of geborduurd. Er staan ook soms foto's bij en/of beeldjes. Hier moest ik natuurlijk even een paar foto's maken.

Normaal staan er grote stenen op zo'n vak waar de kist achter staat maar dit vind ik wel heel speciaal.

Wat we hier ook veel zien zijn graven zonder een grafsteen. Net of iemand pas begraven is maar er zijn graven zonder steen van een paar jaar geleden. Misschien geldgebrek??????

Ook dit soort altaartjes kom je er tegen.

We hebben vandaag weer eens geleerd hoe mensen omgaan met hun overleden familieleden en wij mochten er getuige van zijn. 

Het wordt al goed warm als we hier lopen en we stappen weer in en rijden verder.

Tjonge, jonge de thermometer stijgt en stijgt.

We rijden kilometers door een soort prairie.

We rijden langs pijnbomen en bossen van eucalyptus bomen. We zien de kurkeiken die een gedeelte van hun stam kwijt zijn.

We zien grote stofwolken en heel soms zien we zelfs de zinderende hitte die een beetje een trilling in de lucht laat zien.

Zelfs de wind is warm als we een raampje open doen onder het rijden.

We rijden over de grote brug die over de Taag ligt en zo bereiken we Évora.

Als we aankomen zijn we moe en hebben het warm. We doen helemaal niks dan even wat eten en verder gaan we in de schaduw zitten met heerlijk koel water. We krijgen er niet genoeg van.

Morgen is er weer een dag en gaan we Évora bekijken.