Fietsen met hindernissen.

Vandaag een beetje een "werk-aan-huis-dag" gehad.

Is ook hoog nodig met al dat woestijn stof en zand dat overal is doorgedrongen. Vanmorgen haalden Frits de fietsen uit de garage en als we normaal een zwart zadel hebben dan was het nu een grijs. Onze helmen zaten ook helemaal onder het stof en moesten eerst schoon gemaakt worden. Maar voorruit we gingen fietsen. We zouden de Vias Verdes gaan fietsen die hier achter de CP begint.

In Spanje worden de zogenaamde vias verdes (letterlijk: groene wegen) steeds populairder. Vias Verdes  zijn oude spoortrajecten waar fiets/wandelpaden van zijn gemaakt. Het zijn meestal gravelpaden die door de vrije natuur gaan. Een zegen voor de Spanjaarden, die de rustige verkeersvrije paden gebruiken om er te fietsen, te joggen te wandelen en om er hun kinderen te leren fietsen.

Allemaal leuk en aardig maar voor mij minder. Ik heb er een hekel aan om over grindpaden te fietsen en ik had er eigenlijk niet zo bij stil gestaan maar na 1 kilometer Vias Verdes hield ik het voor gezien.

Grindpad en naast me ravijn. Steile heuvel af en weer op. Het zweet brak er me van uit en ik hield het dan ook voor gezien. Ik raadde Frits aan om gewoon verder te gaan want de toch was mooi maar Frits wilde niet en ging met mij terug naar de camper. Ik voelde me best wel schuldig dat Frits nu ook niet ging maar aan ongelukken hebben we ook niks.

Bij de Camper gekomen hebben we onze fietsen een heerlijke douche beurt gegeven zodat ze weer herkenbaar waren. Frits is de garage gaan ontstoffen/ontzanden en ik ben binnen begonnen.

In de middag zijn we nog even naar de supermarkt gelopen en daarna zijn we onder onze boom gaan zitten gieren spotten.

Meestal zie ik boven deze rots wel 6 gieren vliegen behalve als ik met mijn fototoestel klaar zit 😞

Op de foto boven zie je 2 superkleine puntjes in de lucht en dat zijn nu gieren 😅  Het is gewoon moeilijk om ze goed op een foto te krijgen. 

In de namiddag zien we wolken komen. Die hebben we al lang niet meer gezien en het begint hard te waaien. De Spaanse camper gasten trekken meteen hun jassen en lange broeken aan 😉

Onze nieuwe naaste buren zijn Engelsen. Het zijn net Hyacint en Richard Bouquet. Ze hebben een prachtige camper met alles erop en eraan. 

Richard knikt eens en zegt goededag maar Hyacint geeft niemand ook maar enig teken. Nee ze is niet vriendelijk en kijkt zo langs je heen. Ach ja, ze zal het natuurlijk prettig vinden om alleen te babbelen met Richard.

De wind en de wolken worden steeds heviger en iedereen gaat naar binnen. Het wordt fris 😅😅

Wat heerlijk is dat voor een keer 😂😂 We zijn toch vreemde mensen hé.

Morgen gaan we weer verder. We willen morgen naar Saint Jean Pied de Port gaan in Frankrijk en van daaruit willen we een route volgen van de NKC dwars door de Pyreneeën. We hebben er al goede verhalen over gehoord dus we laten ons verrassen.

Wordt vervolgd .........