Een rustdag in Montfroc

Gisteren heeft vooral Frits toch wel erg veel trappen gelopen. Hij moest er ook zo nodig nog meer lopen dan ik en tja, als je geen 18 meer bent en ook geen spieren meer van een 18 jarige hebt dan gaat dat problemen geven. Gisterenavond kon hij in ene keer niet meer op zijn linker been staan. Het deed flink zeer en hij kon er geen kracht meer op zetten dus maar mooi zitten blijven en smeren met spierbalsem. 

En dat deed goed want tegen de avond kon hij weer op zijn been staan maar nadat hij de hele avond had gezeten en naar bed wilde gaan zat het weer helemaal fout.

Hij kon tussendoor toch nog wel even een filmpje maken van de mooie verlichte citadel.

Vanmorgen ging het een stuk beter met het been van Frits. De rust had hem goed gedaan en dus vandaag een rustdag en rustig aan doen en vooral .............. geen trappen lopen Frits!

Eerst loop ik even naar de bakker voor heerlijke verse broodjes en Frits maakt vast de thee en dekt de tafel. 

En dan smullen maar.

Tegen half 11 zijn we dan toch vertrokken richting westen en wat kom je dan door een prachtige dorpjes. Het ene is nog mooier dan het andere en allemaal zijn ze piep en piep klein. Soms zien we maar 5 huisjes staan.

Eerst rijden we nog een stukje door de Haut Provence en daarna door de Drôme. 

Hoe vaak ik wel niet heb gezegd onderweg, "hier zou ik wel willen wonen." De rust die hier heerst kom je maar zelden tegen. 

Je bent hier midden in de groene natuur met die schattige dorpjes en op de achtergrond zie je de hoge rotsen, soms kaal en dan weer begroeid. We hebben echt genoten van onze rit.

En dan kom je na 28 km gereden te hebben op je CP aan. Een plaatje is het!!!!!

Er is hier water voor ons en ons toilet kan weer verschoond worden. We hebben zelfs picknick-banken voor onze deur staan en stroom hebben we ook nog en dat allemaal voor de prijs van € 0,00.

Het enige wat er hier gevraagd wordt is (als je dat wil) of je een kleine bijdrage in een envelop wil doen voor de restauratie van het kerkje Sainte Clair boven op de berg. Je kunt je bijdrage in een envelop doen en bij de Mairie in de brievenbus doen. Ik heb onderweg niet voor niets een pak enveloppen gekocht 😅 dus ........dat doen we natuurlijk.

We staan hier met 3 campers. Twee Franse campers en wij.

Na onze lunch gaan we een klein wandelingetje maken door het piep kleine dorpje.

Heeeee daar ziet Frits een Nederlands naamplaatje bij het huis naast de kerk en dat wil dus zeggen dat hier Nederlanders wonen. Pannenkoek en/of van Veen.

Het is een lieflijk huisje en ziet er geweldig uit. Mooi gedaan familie Pannenkoek en/of van Veen

Wij gaan weer verder.

En daar is de Mairie en de brievenbus dus envelopje erin ................

Het buvette. 

Het is nu gesloten maar we zien wel dat er in dit kleine dorpje vaak feesten zijn.

Wij gaan weer terug naar de camper en verzamelen onze laptops enz enz en gaan op de picknickbank in de schaduw zitten. Grote bak druiven naast ons en even heerlijk bezig zijn.

Tot morgen!!

Sisteron, wat ben je mooi.

Vannacht minder goed geslapen. Er waren een paar "hang-jongeren" tot 2 uur vannacht aan het praten buiten. Niet echt hard maar toch zo dat we er steeds wakker van werden. Daarna kreeg Frits steeds last van krampen in zijn been en hij had last van hoofdpijn. Nou dan heb je wat fffffffff. Om 6 uur vanmorgen kwamen ze weer de containers legen met heel veel lawaai. Het leek wel of de wereld verging. De hoofdpijn van Frits was gelukkig weer over.

Dus een minder goede nacht en maar wat langer geslapen.

Na ons ontbijt eerst naar de Lidl want we moeten hoognodig weer wat inslaan en daarna gevuld en wel verder naar Sisteron.

Nooit geweten dat dat zo'n mooie stad is. We zijn er al zo vaak langs gereden maar ben je in de buurt of kom je er langs, ik kan de stad van harte aanbevelen. De CP ligt heel dicht bij het centrum, ongeveer 200 m. lopen.  Normaal kost hij € 7 per nacht maar de automaat is stuk en nu staan we gratis.

We parkeren de camper en gaan op pad.

Sisteron wordt door sommigen ook wel de poort naar de Provence genoemd, omdat het stadje tussen twee grote bergpassen in ligt namelijk tussen de Provence en de Alpen, aan de rand van de Durance,  en aan de Route Napoléon.

Als Regionaal Natuurpark van de Baronnies verdient Sisteron ruimschoots zijn bijnaam “ parel van de Haute Provence” . De stad ligt aan de voet van de Citadel die uitkijkt over het omringende landschap, de stad strekt zich uit tot de rots la Baume, herkenbaar aan zijn vertikale kalklagen. Dit fenomeen wordt in de hele wereld gezien als een archeologische bijzonderheid.

De stad biedt een keur aan trappen en overdekte straatjes, de zogenaamde “andrones”, die op een natuurlijke manier de pittoreske architectuur volgen, om te te eindigen bij de Citadel. Henri IV noemde dit de zijn meest machtige fort van zijn koninkrijk.

We wandelen door de leuke nauwe straatjes met zijn door-gangetjes, mooie brug en hoge rotspartijen.

Rots la Baume

En dan zien we de citadel. Zullen we? Natuurlijk gaan we deze klim nog wel even maken.

De citadel van Sisteron ligt bovenop een hoge, smalle rots en torent hoog uit boven de plaats Sisteron. De citadel, een van de bouwwerken van de beroemde Franse fortenbouwer Vauban, geldt als de belangrijkste bezienswaardigheid van Sisteron.

De bestaande muren van de citadel dateren uit de twaalfde en dertiende eeuw na Christus. Deze verdedigingswerken werden zwaar beschadigd tijdens de Godsdienstoorlogen.

Aan het einde van de zeventiende eeuw na Christus ontwierp Vauban een uitbreiding van de citadel, waardoor de plaats beter verdedigd zou kunnen worden wanneer er aan aanval plaats zou vinden. 

 

Trappen, omhoog klimmen ................ dat is dus weer iets voor ons en we beginnen aan de tocht naar boven. 

De weg gaat steil omhoog en dan komen we bij de volgende fase, de trappen. Trappen, trappen en nog eens trappen.

Er komt geen einde aan.

 

Onderweg vinden we nog een bankje waar we even op adem kunnen komen wat wel nodig is.

Het is warm. De temperatuur zit al op 28 graden. Maar we gaan door tot we bij de ingang komen.

En als je dan denkt dat je van de trappen en het klimmen af bent dan heb je vette pech want ook dan gaat het gewoon door met klimmen en trappen. Hoe hoger we komen hoe mooier het uitzicht wordt.

Nog een paar trappen ...........maar.

En weer een stel trappen op .............

Yes !!!!!!!!!! We zijn boven. We zijn helemaal trots op ons zelf 😊😊 Moe, dat wel maar ook heel voldaan.

We genieten van het uitzicht en beginnen weer aan de afdaling. Dat gaat makkelijker. Al die trappen moeten we natuurlijk weer nemen maar nu naar beneden.

Op onze weg terug komen we langs de Chapel waar nu een tentoonstelling is. Frits zetten we nog even in het zonnetje.

Op weg naar beneden komen we ook nog langs het open-lucht theater waar van half juli tot half augustus concerten zijn gegeven. Lijkt me heel mooi om een keertje mee te maken maar dan moeten we nog een keertje terug komen.

We gaan verder naar beneden tot we weer bij de Kathedraal komen die gesloten is, helaas.

We zoeken nog een gezellig terrasje om wat te drinken en dan gaan we weer richting camper. Frits zet de stoelen op een schaduwplekje waar we even heerlijk kunnen bijkomen. We zijn zo moe dat we even indommelen maar dat mag wel na deze inspannende wandeling.