Selamat pakki (goede morgen)
25-08-2006
Wij zijn rond 13.45 uur vertrokken vannuit onze woonplaats richting Schiphol.
We hebben daar een hotel geboekt het Marriott hotel amsterdam-airport Het is een prima hotel waar we zullen overnachten en onze auto mogen we hier 4 weken laten staan. Dat alles is bij de prijs inbegrepen. We zitten op de 7de verdieping en hebben een mooi uitzicht.
We eten hier wat en gaan op tijd naar bed want morgen hebben we een lange vliegreis voor de boeg.
26-08
We hebben heerlijk geslapen en kunnen op ons gemak gaan douchen en ontbijten. Om half 10 worden we opgehaald door een shuttlebusje dat ons naar de vlieghaven zal brengen.
We maken al meteen kennis met een familie die dezelfde reis als wij gaan maken en ook liefhebbers zijn van fotograferen.
Om 12 uur zullen wij opstijgen. We vliegen met Cathay Pacific. We hebben fijne stoelen en ieder is voorzien van zijn eigen tv schermpje.
We moeten 9.278 km vliegen.
Rond 18 uur (Russische tijd) zitten we boven Rusland.
De schemer begint te vallen en ik ben benieuwd of ik nog iets mee kan krijgen van de Oeral waar we overheen zullen vliegen.
In Hong Kong waar we een tussen stop zullen maken is het nu 6 uur vroeger dan in Nederland en we moeten nog 7 uur en een kwartier vliegen volgens ons beeldscherm.
De verlichting gaat uit en de meesten nemen hun kussentje en doen de oogjes dicht.
Om 7.30 uur landen we in Hong Kong.
We slenteren wat over het vleigveld en om 9.20 uur vliegen we weer verder naar Jakarta waar het weer 1 uur later is. We vliegen over de evenaar vandaar. Vanaf Hong Kong is het nog ongeveer 4000 km naar Jakarta. We moeten de nodige papieren invullen en het is tegen 14 uur als we landen op Java.
Eerst moeten we nog $25,00 betalen per persoon voor een visum en dan schuiven we aan in een lange rij voor de paspoort controle. Weer heel wat stempels worden er uitgedeeld.
Het is warm en we zijn moe en bezweet. We leren hier onze medereizigers kennen die we al via de internetsite van het reisbureau hadden leren kennen.
Als we eindelijk door de douane zijn zoeken we onze gids (Paul) op die al klaar staat om ons te verwelkomen.
We gaan een bus in en we worden naar het Millenniumhotel gebracht waar we zullen logeren.
Onderweg zien we vreselijke armoe. Mensen die in hutten wonen op vuilstortplaatsen en ernaast staan hele luxe wolkenkrabbers.
We krijgen een welkoms drankje en maken een wandeling door de stad.
's Avonds heerlijk eten met onze groep en daarna heerlijk vroeg naar bed.
28-08
Om kwart voor 6 worden we gewekt en om half 7 moeten onze koffers op de gang staan en ontbijten want om half 8 gaan we vertrekken. Het is vreselijk druk en met moeite vinden we een tafeltje.
Dan is het verzamelen bij de bus en gaan we op weg naar de grootste moskee van Azië.
Daar aangekomen moeten de schoenen uit en dan mogen we gaan rondkijken.
Istiqlal Moskee De nationale moskee van Indonesië staat in Jakarta. Zijn naam Istiqlal betekent in het Arabisch ‘onafhankelijk’. En dat is niet toevallig. Het is gebouwd als aandenken aan de onafhankelijkheid. De bouw duurde zeventien jaar en werd afgerond in 1978. Maar liefst 120.000 mensen kunnen samenkomen in de moskee.
Nadat we onze voeten hebben gewassen gaat de tocht verder. We komen allerlei Nederlandse gebouwen tegen waaronder de ABN AMRO bank. Gebouwen en huizen waar vroeger Nederlanders woonden en nu nog. Nederlandse bakkers huizen met windmolens erop.
We komen ook nog bij een paleis en vandaaruit gaan we naar de oude haven waar het Merantihout geleverd wordt. We zien de arbeiders over smalle plakjes lopen met zware planken op hun schouders. De planken zijn vreselijk zwaar maar zij dragen ze of het lucifershoutjes zijn. Er wordt daar hard gewerkt. Ze verdienen 2 euro per dag en een warme maaltijd.
Van hieruit gaan we naar een botanische tuin.
We zien hier nootmuskaat bomen, meranti bomen, prachtige bloemen en lelies die heel mooi zijn.
Dan gaan we weer verder met de bus naar de Puncak Pass.
Hier komen we bij een hotel/restaurant dat ooit gestart is door de broer van onze vroegere minister Colijn. We kunnen hier poffertjes, pannenkoeken en zelfs bitterballen krijgen. We eten hier onder begeleiding van Javaanse muziek (live)
Na het eten rijden we naar Bandung.
We gaan hier een bezoekje brengen aan een fabriekje waar ze Tafu maken. Er staan allemaal grote ketels op grote vuren die met hout gestookt worden en de warmte is hier niet te harden. Het stinkt ook nog vreselijk.
Wat een opgave om hier te moeten werken. Vrouwen en kinderen vliegen op ons af in de hoop dat we iets bij ons hebben en de zeepjes en snoepjes vliegen weg.
We gaan verder naar het volgende hotel in Bandung waar we 3 nachten zukllen blijven.
Het is hotel Topas
's Avonds gaan we met onze groep op eigen gelegenheid naar een restaurantje waar we gaan eten. Ze hebben er geen messen en vorken omdat ze hier gewend zijn met de handen te eten. Ook geen wijn wordt hier geschonken (Islam) maar de Nasi Goreng smaakt voortreffelijk.
29-08
Vanmorgen mochten we een half uurtje uitslapen en werden we pas om 6.30 uur gewekt.
We gaan naar boven naar de Tangkuban Parahu vulkaan op 1850m hoogte.
De laatste meters zijn voor de bus niet meer te doen en stappen we over in speciale busjes omdat de weg hier veel te steil is.
Boven bij de krater aangekomen vliegen de verkopers op ons af. Wat we ook zeggen of doen ze blijven naast ons lopen en dragen ons bijna. Aan iedere arm heb ik er eentje. Ik laat ze uiteindelijk maar mijn arm vasthouden wat me later duur te staan komt als ik de rekening gepresenteerd krijg.
Na een tijdje gaan wij weer naar beneden en gaan op weg naar een heet water bron met zwavel water. We trekken onze badpakken aan en moeten eerst een koude douche nemen dan gaan we in een heet bad met een warmte van 38 gr. Dat is erg warm. Na een paar minuten mogen we er weer uit en weer onder de koude douche. Dan gaan we het volgende bad in dat 42 gr is. We koken zowat zo warm voelt dat aan. Daarna weer onder een koude douche en even bijkomen. Wij zien er allemaal uit als rode kreeften, haha.
Na ons weer aangekleed te hebben gaan we hier in de mooie tuin waar de palmbomen groeien en de bloemen bloeien, lunchen. Daarna gaan we langs theeplantages naar Bandung waar we nog wat rons wandelen en van daaruit bezoeken we een muziek school waar we een enige voorstelling krijgen met instrumenten van bamboe, Anklung, ook een voorstelling met Wayang poppen krijgen we en verschillende dansen.
De kinderen doen vreselijk hun best en tot slot komen de kinderen iedereen uitnodigen om samen met hun, hand in hand een dansje te maken. Wat zijn wij Europeanen toch stijve harken tegenover die fijne bewegelijke Indonesische kinderen.
's Avonds weer terug naar het hotel waar we ons opknappen en naar een typisch Indonesisch restaurant gaan.
Het duurt echt uren eer iedereen zijn eten heeft. De eerste hebben het al op als de laatste het krijgen. Het afrekenen wordt een ware ramp. Met 4 personen maken ze de rekening op van 1 koppel. Na de nodige verbeteringen volgt het 2de koppel en zo gaat het door dat we allemaal aan de beurt zijn geweest. Ze zijn het vast niet gewend om zoveel mensen tegelijk te bedienen. Het is er spotgoedkoop. Wij betalen 7 euro voor ons tweetjes.
30-08
Na het ontbijt gaan we met de bus een rit maken.
We rijden een poos en dan stappen we over in koetsjes met paardjes ervoor. Dolle pret.
Overal waar we langs komen staan kinderen te juichen en te zwaaien.
We rijden zo langs prachtige rijstvelden. De mensen zijn er aan het werk. Op de achtergrond palmbomen. Het geheel ziet eruit als een schilderij en er worden dan ook heel wat foto's gemaakt. We maken nog een toiletpauze en dat doen we maar met de ogen dicht want het is allemaal erg smerig.
Na een tijdje rijden stappen we weer uit en gaan met een vlot het water over. Een man duwt ons met een lange bamboestok voorruit en een ander neemt zijn gitaar en maakt muziek voor ons en begint te zingen terwijl de vissers om ons heen hun netten uitgooien. Heel mooi allemaal en heel rustgevend. We genieten er dan ook allemaal van.
We leggen aan aan een eiland en gaan aan land.
Hier gaan we het dorp bezoeken dat uit 6 huizen bestaat en een kerk. Meer is niet toegestaan horen we.
De mensen zijn erg vriendelijk en gastvrij. We mogen in hun huizen een kijkje nemen. Tja, we zien een keuken, woonkamer en slaapkamer ................ laat ik het daar maar bij houden. Ik zou er niet willen wonen.
We gaan weer terug naar ons vlot en daarna met de paardjes terug naar de bus. Onderweg krijgen we een lunch. We zien naast onze lunchplaats een reusachtig warenhuis en het doet zijn naam ook eer aan. Het heet n.l. Giant. Je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het. We vermaken ons hier wel.
's Avonds eten we in ons hotel en daar krijgen we geen spijt van met op de achtergrond een zangeresje en heerlijk eten.
31-08
Om 5 uur loopt de wekker af, oef, ik dacht dat we vakantie hadden??
Om half 7 vetrekken we richting station waar we om kwart voor 7 aankomen. We gaan een treintocht maken.
Het gaat er hier allemaal komisch aan toe. Om van het ene perron naar het andere te gaan loop je door andere treinen. Trapje op en wagon in en weer naar buiten en trapje af. Je gaat door verschillende treinen om zo bij je eigen trein te komen. Bij ons ga je met tunnels of over spoorrails heen, hier dus niet.
Onze trein ziet er netjes uit en we nemen plaats. Tijdens de rit krijgt iedereen thee of koffie en ook een lunch.
Nasi met ei, kroepoek en een cola.
De natuur onderweg is schitterend. We passeren rijstvelden, diepe dalen, palmbomen, bananenbomen en riviertjes. Berg op en weer berg af. Onderweg zien we hutten en dozen waar mensen wonen, ongelooflijk. Als we weer uitstappen staat onze bus op ons te wachten en moeten we nog ongeveer 4 uur rijden. We gaan ook nog over een brug die een grens in Java vormt.
Dan komen we bij een rivier waar mensen tot aan hun middel instaan en met emmertjes de rivier aan het uitbaggeren zijn. De zand gooien ze in boten die als ze vol zijn naar de kant varen en daar weer leeg geschept worden. Aan de wal staan weer mannen die dat zand in hun emmers doen en aan een juk hangen en zo de berg op lopen om het spul te lozen. Het is vreselijk zwaar. Er zijn mannen van onze groep die dit ook eens willen proberen maar ze krijgen de emmers nog geen milimeter van de grond. Ook deze mannen verdienen 2 euro per dag.
We gaan weer verder en maken nog een toilet-stop bij een mini market. Het ziet er zo vreselijk uit dat de meeste van ons het maar ophouden.
Ons hotel Queen Baturraden ziet er fantastisch uit. Het ligt op 1000m hoogte en heeft prachtig uitzicht. We hebben een heerlijk balkon aan onze kamer.
01-09
Frits wordt ziek en ik ga alleen ontbijten tevens heb ik ons afgemeld voor de trip van vandaag.
Hij ligt de hele dag in bed en voelt zich verschrikkelijk beroerd. Ik ga wat zwemmen en lezen en haal wat thee voor hem maar 's avonds als onze groep weer terug keert is hij er vreselijk aan toe. Hij krijgt hoge koorts en ik denk aan de vogelgriep waar ze ons in Nederland zo mee hebben bezig gehouden. Ik maak me erg ongerust en als ik 's avonds bij de groep aanschuif vertel ik het de anderen. Zij vinden ook dat ik maar beter een arts kan waarschuwen. Gelukkig hebben wij in onze groep ook een arts en die belooft om eens even te komen kijken want zegt hij, als je nu een arts van hier erbij gaat halen gaan jullie in quarantaine en is jullie vakantie ten einde. Dus hij gaat Frits bezoeken en geeft hem medicijnen (Ciprofloxacine). Als dit niet helpt dan zullen we morgen alsnog een arts laten komen.
De koorts begint diezelfde avond nog te zakken, gelukkig.
02-09
De medicijnen hebben hun werk gedaan en Frits krijgt nog 6 tabletten van onze arts om de kuur af te maken. Hij is nog zwakjes maar kan de reis weer verder aan.
We gaan een lagere school bezoeken en wel de 1ste klas.
Wij moeten voor de klas gaan staan en alle kinderen beginnen luidkeels te zingen voor ons nadat hun vertelt is dat wij uit Belanda (Nederland) komen.
Voordat wij hier aankwamen hebben we schriften en pennen gekocht die de juffrouw mag gebruiken voor de leerlingen en we geven haar nog 20 euro in Rupia voor extraatjes.
Als de kinderen zijn uitgezongen delen wij nog snoepjes en zeepjes uit tandpasta en shampoo, stiften enz. enz. De kinderen zijn hier zo blij mee dat ze ons bijna omlopen in hun enthousiasme. We delen alles uit wat we dan bij ons hebben.
Met onze bus gaan we weer verder en stoppen bij een plaatselijke markt.
De mensen willen ons allemaal aanraken en voelen aan onze lichte huid. Dan komen we nog een ganzenhoeder tegen. Een echte bezienswaardigheid.
Na de lunch gaan we naar de Borobudur, het 7de wereldwonder.
De Borobudur is opgebouwd als één grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 x123 meter. De stoepa heeft negen etages:de onderste zes zijn vierkant,de bovenste drie rond. De etages vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa’s die gebouwd zijn rond één centrale stoepa. De grote stoepa staat symbool voor het nirwana.
De kleine stoepa’s vertegenwoordigen van onder naar boven de weg die een boeddhist moet afleggen om uiteindelijk in het nirwana te worden opgenomen.
De open gaten in de onderste stoepa’s staan op hun punt (de weg is nog onzeker) En in de bovenste stoepa’s vlak, horizontaal (de weg is duidelijk,het geloof stevig) ’s Ochtends dient de Borobudur nog steeds als gebedsoord. Een pelgrim loopt iedere etage zevenmaal rond met de klok mee. In de stoepa’s bevinden zich beelden van boeddha; wie door de gaten in de stoepa’s deze beelden aan kan raken ontvangt,volgens overlevering het eeuwige geluk.
Van hier uit rijden we naar Yogjakarta waar we blijven overnachten.
03-09
Het gaat weer helemaal goed met Frits maar nu zijn er anderen die ook ziek zijn geworden.
Vanmorgen brengen wij een bezoek aan het Batik schilder atelier van Kabul, ook wel de Picasso van Java genoemd. Hij maakt prachtige batikschilderijen maar het is niet geheel onze smaak. Enkele leerlingen van deze meester laten ons het batikproces zien. De doeken worden eerst getekend met was,waarna ze in een verfbad gaan. Opnieuw bedekken met was en andere delen wegkrabben….nu opnieuw in een verfbad tot de afbeelding helemaal gekleurd is. Een heel proces….veel priegelwerk.
Buiten staan er Becakrijders op ons te wachten voor een ritje door Jogya.
In een hele optocht rijden dertig becaks door de smalle straatjes in de kampongs bekeken door vele mensen en vrolijk toegezwaaid door kleine kinderen.
Na een uurtje worden we afgezet bij de Kraton,het paleis van de sultan van Yogyakarta, Hamengkubuwonox. Het complex bevat vele vertrekken voor ontvangsten, meditatie en plechtigheden, troonzaal, podia voor uitvoerende kunsten etc.
04-09
Vannacht hebben verschillende van onze mensen aardschokken gevoeld. 3 Maanden geleden is de vulkaan de Merapi hier uitgebarsten en het is nog altijd onrustig, De Merapi rookt maar door als een oude man.
We gaan met koetsjes (andongs) een ritje door de stad maken en we zien heel veel vernielingen die de Merapi hier pas nog heeft aangericht.
Na deze rit gaan we weer met de bus verder en stoppen bij een bakstenen fabriekje.
Een oude man vult een soort cakeblikje met klei en maakt zo de stenen en zijn vrouw van 71 jaar staat met haar schep de klei los te wroeten. Onze gids zegt dat zij nooit vlees eten en leven van water en rijst en een beetje groente. Er is geen geld voor vlees.
Dan weer verder naar de tempel Pranawan.
We kunnen hem alleen vanaf een afstand bekijken want door de aardbevingen van de laatste tijd liggen er losse stenen die op ons kunnen vallen.
Van hieruit gaan we nog naar een batikfabriek waar kleding wordt gemaakt en een leer fabriek.
Daarna gaan we naar ons hotel en nog even winkelen in de enorme Carrefour.
05-09
Vandaag gaan we een oude suikerfabriek bekijken. Erg interessant. We zien hele oude machines waar nog plaatjes op zitten met Nederlandse namen erop.
Ook gaan we naar houtsnijwerk kijken en dan naar het hotel Purnama in Batu.
We moeten vroeg naar bed wat we krijgen maar een zeer korte nacht. We worden ok 1.15 uur gewekt dus liggen we er vroeg in.
06-09
Om 01.30 uur moeten we ons verzamelen voor een tocht naar de Bromo vulkaan. De vulkaan is vernoemd naar Brachma, de schepper. Slaapdronken drinken we eerst een kop koffie en duiken dan in één van de busjes die ons naar het Bromo-Tengger-Semaru National Park zal brengen.
De tocht duurt zo’n 2 en een half uur en dan komen we aan in één van de bergdorpjes. Hier gaan we met zaklantarens naar onze plek om naar de zonsopkomst te kijken. Vanaf de Genung Penankjakan wachten we op de zonsopkomst. Het is er behoorlijk frisjes en we huren voor 1 euro een jas. De zonsopkomst is prachtig en wordt door ons allemaal gefotografeerd. We hebben een spectaculair uitzicht op de 3676 meter hoge Gunung Semeru. De vulkaan rookt aan een stuk door.
Later horen we van onze gids dat de weg naar de Bromo was afgesloten omdat er een aardbeving was.
We vertrekken via een prachtige bergweg naar de caldera van de Bromo. Om de rand van de krater te bereiken moeten we de zandvlakte van de caldera oversteken. We besluiten al snel dat we dit het beste kunnen doen door op de rug van een paard te klimmen wat niet meevalt. De paardjes brengen ons tot aan een 250 treden tellende hoge trap…Boven aan de trap sta je dan op de rand van de krater en kijk je diep in de rokende krater van de Bromo. Daar heb je een weids uitzicht over de gehele caldera en de vulkanen rondom. De zwaveldampen benemen je hier de adem. Het is bijna niet te doen en iedereen heeft dan ook doeken voor zijn mond. Ikzelf ga halverwege terug, mijn hele keel doet zeer van de dampen maar Frits gaat helemaal naar boven.
Wat een beleving.
Om half 11 komen wij weer aan bij ons hotel waar we eerst gaan ontbijten. Daarna maar rustig aan doen en wat zwemmen want we hebben maar heel weinig geslapen.
07-09
We vertrekken weer op tijd en kopen onderweg een grote tros rijpe bananen.
We gaan lunchen bij een Nederlands echtpaar die werken voor het Lianefonds en zijn hier een kliniek aan het opzetten. Het zijn beidde psychotherapeuten en 64 jaar oud. Dit is lang gekoesterde een droom van hun. We krijgen een rondleiding en ze gaan meteen in onderhandeling met een medereiziger van ons die als arts aan een nederlands ziekenhuis verbonden is en hun misschien kan helpen. Het ziet er geweldig uit allemaal en na afloop doet ieder wat geld in een pot.
Ze hebben een heerlijke lunch voor ons gemaakt en ik krijg een kruiden drankje omdat ik last van mijn darmen heb maar wat ik hier helemaal het einde vind .............. ze hebben hier een nederlands toilet :)
We rijden weer verder en gaan een stuk door een regenwoud. Wat een planten!!!!!
Op de hoeken bij de slingerweggetjes staan mannen langs de weg die waarschuwen of er tegenliggers komen en als bedankje gooit de buschauffeur iedere keer wat munten naar buiten.
We gaan naar ons hotel Margoutomo. Geweldig, hier krijgen we ieder een huisje in een prachtige tuin waar papegaaien en een Toekan in zitten en een vliegende hond. Er zijn ook prachtige bloemen.
Eerst gaan we allemaal zwemmen en we genieten van de koelte van het water.
Daarna douchen en aan tafel.
08-09
Vanmorgen mochten wij echt uitslapen tot 9 uur maar iedereen was al vroeg wakker door het gezang van de moskeeën wat al om 4 uur begon.
Dus maar een wandelingetje door de tuin en daarna ontbijten en geloof het of niet maar ze hadden hier zelfs hagelslag.
Rond half 12 gaan we met onze bus weer op pad naar een weeshuis.
De directrice verwelkomt ons samen met een paar kinderen. De leeftijd van de kinderen is tussen de 4 en 18 jaar. Er wonen hier ongeveer 45 wezen. Ze hebben prachtige plantages waar vanalles groeit.
Ze maken er alles zelf. We zien planten zoals: koffie, nootmuskaat, peper, kaneel, zoethout, annanas, cacao, bananen, kruidnagel. Je houd het niet voor mogelijk.
In de tuin hebben ze een buffet gemaakt met allerlei eigen gemaakte gerechtjes. We krijgen een bananenblad met een beetje kleefrijst op, gebakken banaan en een soort berlinerbol met natuurlijk een bekertje koffie. Terwijl wij smullen gaan de kinderen dansjes opvoeren.
Wij moeten ook dansen en krijgen bloemen in onze haren, de mannen krijgen allemaal een kroon op en we krijgen een spoedcursus vlechten met bamboe. Ze maken de leukste dingen. Na dit alles krijgen we ieder een kindje bij ons waar we mee gaan dansen en die ons daarna naar onze bus brengt. We worden door hun allen uitgezwaaid.
Van hieruit gaan we naar de ketelslagers die allerlei pannen ontwerpen en maken en dan naar het hotel.
09-09
Vandaag gaan we naar Bali. Rong 9 uur gaan we op de veerboot die ons naar de overkant moet brengen. Het is een krakkemikkig gebeuren en ik hoop maar dat we blijven drijven. Er wordt met grote hamers roest van de ijzeren stangen getimmerd. Het is een lawaai van jewelste.
Voor we van de kant gaan zijn er 2 jongens die geld opduiken dat wij in het water moeten gooien. Als we even niet opletten roepen ze ons dat we geld moeten gooien.
Dan vertrekken we. De zee is hier 2000 m diep en als we midden op het het water zijn verteld onze gids ons dat hier vorig jaar 2 veerboten zijn gezonken. We kijken steeds benauwder en gokken de afstand naar land en wikken en wegen of we dat zwemmend zullen halen.
Na 3 kwartier komen we in Bali aan. Het is hier 1 uur later.
We gaan lunchen op een terrasje aan het strand.
Er wordt gespeecht voor onze gids Paul en onze chauffeur die ons nog naar ons hotel zullen brengen in Bali en dan terug naar Jakarta gaan.
Om 17 uur komen we aan in ons hotel Aston Bali Resort in Nusa Dua. Het is hier allemaal super de luxe. We krijgen een kamer op de begane grond met een heel groot balkon. We kunnen zo het zwembad inlopen en naar de zee. Het zijn geweldige kamers.
Hier gaan we nog een paar dagen genieten.
10-09
Vandaag gaan we heerlijk luieren. We zwemmen in het zwembad en lopen langs zee. We gaan samen met nog een ander stel een busje huren om een keertje mee rond te gaan rijden. De watertemperatuur is 27 gr en heel aangenaam. Frits gaat biljarten en we kletsen wat.
Voor het diner hebben we afgesproken om om zeven uur ons te verzamelen zodat we samen kunnen gaan eten. Als we aan ons aperitiefje zitten staat Dick, een van onze medereizigers, op en gaat aan de vleugel zitten en speelt een hele medley voor zijn jarige Tineke.
Roel neemt de gitaar die hij ergens ziet liggen en wij zingen allemaal mee. Het wordt een dolle boel.
Voor het slapen maken wij nog een strandwandeling.
11-09
Vandaag blijven we maar een beetje in de schaduw.
Frits en ik maken een wandeling langs de zee en komen een man met een glasbodemboot tegen. Hij rekent 350.000 Rupia (30 euro) voor 6 personen. Om 13 uur varen we.
We zien allerlei soorten vissen, gele, gestreepte en gespikkelde vissen, enorme grote zeesterren en prachtige koralen. Dan vaart hij door naar Turtle island. We krijgen hier babyschilpadjes in de handen geduwd. Dan halen ze grote Python te voorschijn die Frits om zijn hals krijgt, getsie, ik durf niet. Er ligt een Veraan in de zon te dommelen en er komt nog een grote vliegende hond die Frits aan zijn haken vasthoudt terwijl dat beest begint te fladderen.
Er zijn nog leuke aapjes en dan gaan we naar de reuze schilpadden. Wat een beesten. Ze wegen 500 kg.
We gaan er nog wat drinken. De heren krijgen een biertje en de dames een coconut, mmmmm.
Dan weer naar ons hotel waar we zien dat we toch wel goed verbrand zijn door de zon.
12-09
Vandaag komt ons busje dat we gehuurd hebben voor rijden. Onze gids (Jantje) is een enige man. Hij is erg groot voor een Indonesiër.
We gaan een echt Balinees huis bekijken. Heel interessant om te zien. Alles bevindt zich binnen de muren die om een huis heen gebouwd worden. Het is de bedoeling dat zo de geesten buiten blijven. Ieder vertrek is weer een apart gebouwtje. Ze hebben ook een varken en 4 stekelvarkens als huisdier. Ze hebben zelfs een tempel waar ze hun doden kunnen bewaren tot de grote ceremonie kan plaats vinden.
We gaan verder naar Mas en bezoeken een koninklijke tempel. Hier is competitie tussen vrouwen van verschillende dorpen. Ze hebben de mooiste kleding aan.
Van hieruit gaan we nog naar apenbos. We mogen de dieren niet aaien en ook niet in de ogen kijken want dat wekt agressie op bij hun. We kopen pinda's en als ze dat in de gaten hebben dan laten ze ons niet meer met rust. Ze klimmen op onze schouders en trekken ons aan de rokken en broeken. We hebben groot plezier met hun. Er wordt gelachen en soms gegild.
Na het apenbos gaan we nog even langs Tanah Lot waar de zonsondergang op mooist is. Hier komen we onze gids Wayan Wardana van 3 jaar geleden tegen. Dus even bijbabbelen.
13-09
Frits en ik gaan vandaag naar DenPassar waar we 3 jaar geleden ook zijn geweest.
We willen naar de grote winkels Mata Hari en Ramayama. Dan gaan we naar Kuta Square waar we de juwelier vinden waar we 3 jaar geleden onze trouwringen hebben gekocht.
Na een dagje gewinkeld te hebben zijn we blij als we 's avonds op ons terras kunnen zitten met een koele Bintang. Het diner wordt weer vergezelt door muziek van onze muziekanten.
14-09
O wat zijn we weer heerlijk lui. Lezen, puzzelen, koffie of een drankje laten brengen. we worden hier op onze wenken bediend.
Vanavond zullen we voor het laatst allemaal samen eten want morgen gaan de eerste reisgenoten vertrekken.
Wij blijven nog even.
Voor vanavond hebben we Babigoeleng besteld. Het is een soort gegrild speenvarken en een echte lekkernij voor de Balinees.
We komen allemaal vol verwachting aan bij ons restaurant. Het varkentje wordt feestelijk gebracht met muziek en parapluutjes. Dat beloofd wat.
Het is dus echt niet te eten voor ons. Hompen vet en stukken vel worden op ons bord gedeponeerd. We gruwelen allemaal.
Als toetje zwarte rijstpudding die in het water drijft.
We krijgen niet veel voeding binnen alleen bier en onze magen rammelen. We worden wel steeds lolliger. We verontschuldigen ons bij het personeel die vlug in de gaten hebben dat wij dit niet lusten.
We zijn blij dat we in onze hotelkamer nog een paar koekjes vinden.
15-09
Bij het ontbijt horen we dat bijna iedereen darmklachten heeft en degene die het "meest" heeft gegeten is er het ergste aan toe.
Frits en ik gaan onze was naar de wasserij brengen die tegen de avond klaar zal zijn. We kopen nog de nodige souvenirtjes en gaan dan naar het zwembad.
Om 13.15 uur verzamelen we ons om de eerste 6 mensen die gaan vertrekken uit te zwaaien.
Dan gaan we weer zwemmen en genieten van de zon en onze leesboeken.
's Avonds zijn we uitgehongerd als we aan tafel verschijnen.
16-09
Slecht geslapen. Frits en ik hebben alle twee last van krampen en diarree. Toch een ontbijtje en nemen en daarna naar het zwembad.
Aan het eind van de middag gaan we onze koffers inpakken want ook wij gaan met 4 personen morgen vertrekken. Twee personen blijven nog een paar dagen.
We eten samen en babbelen er lustig op los.
17-09
Na het ontbijt gaan we verder met inpakken. We mogen tot 12 uur op onze kamer.
Daarna gaan we wat eten. Met ons viertjes worden opgehaald door een busje dat ons naar DenPassar brengt vanwaar we vertrekken.
In Hong Kong stappen wij weer over en slenteren nog wat over de vlieghaven. Dan gaat de tocht verder naar Schiphol waar we tegen de ochtend aankomen.
We worden weer opgehaald met het busje van het Marriott hotel waar onze auto nog staat.
Samen drinken we nog koffie en dan nemen afscheid van onze medereizigers. We vullen de auto met onze bagage en keren huiswaarts.