01-03-2020
Het is een winderige dag. De palmbomen zwiepen op en neer.
We rijden vooral over de snelwegen en passeren weer de nodige weilanden vol met olijfbomen. Zover je kunt kijken. Ze worden afgewisseld met weilanden vol citroenbomen. Ook zien we hier de bomen met mimosa in, schitterend. Tussen de bergen in zien we de typische Andalusische witte dorpjes. Het lijkt wel of de dorpjes tegen de berg aan zijn geplakt.
En dan zien we Marbella en Malaga weer voorbij zoeven. Wij gaan naar Motril in de gemeente Granada en de regio Andalusië met een oppervlakte van 110 vierkante meter.
Motril telt 60.368 inwoners. Koning Boudewijn van België had er een buitenverblijf en overleed er op 31 juli 1993.
Even een filmpje oploaden om op YouTube te zetten.
Motril ligt aan de Costa Tropical, ongeveer 100 km kustlijn tussen de Costa del Sol en de Costa Almería en begint bij La Herradura en eindigt bij La Rábita.
Het is een ongerepte steile kust met talrijke beschut gelegen baaien. De uitlopers van de prachtige Sierra de Almijara lopen tot aan de zee door. Het heeft een uniek subtropisch klimaat en de zon schijnt hier 320 dagen per jaar. Hierdoor groeien er op de berghellingen en in de dalen allerlei soorten tropisch fruit zoals Avocado, Bananen, Mango en Papaya. Het is een kust die nog niet door het massa toerisme is ontdekt en heeft veel te bieden. Er zijn vissersdorpen, havenstadjes en aan de kust zie je vestingen en overal torens die tijdens de Arabische overheersing ooit als uitkijkposten hebben gediend. Hoe verder je naar de kust van Almería komt zie je jammer genoeg de witte plastic daken van de groentekassen opduiken. In het achterland zijn autenthieke dorpjes met een typisch Andalusisch sfeertje maar hebben helaas met leegstand te kampen.
We komen aan bij onze Cp. Hij ziet er vriendelijk uit met palmbomen en het strand voor onze neus.
Het waait erg hard op het moment en het zonnetje is verdwenen. Gelukkig duurt het niet lang en komt er weer een zonnetje te voorschijn. Het waait wel erg hard en op de zee kun je de schuimkoppen zien.
Onze vlog is ook weer klaar en staat op YouTube
02-03-2020
Wat was de zee onstuimig vannacht. De golven beukten tegen het strand en dat gaf een enorm lawaai. Er stond veel wind.
De villa van wijlen Koning Boudewijn en Koningin Fabiola van België. Het ziet er mooi uit met hele grote palmen in de tuin en er omheen een groot hekwerk. Bij de hoofdingang staan 2 bananen bomen.
De Villa heeft een passende naam, Astrida (vermodelijk genoemd naar de moeder van koning Boudewijn, koningin Astrid)
We zijn nu even buren.
Wat een kracht moeten ze wel niet in hun armen en benen hebben want de zee is nu net een kolkende schuim massa.
Ik kan hier echt van genieten en wel de hele middag naar blijven kijken, heerlijk.
We zien de veerboot naar Marokko langs komen. Vanuit Motril kun je zo de veerboot op.
03-03-2020
Het moet rond 5.30 uur zijn geweest. Ik werd wakker van een vreemd schurend geluid. Frits werd er ook wakker van. Zit er iemand aan onze fietsen te mormelen?
Daar kwam het weer en we voelden dat het tegen de camper was. Eerst eens een gordijntje open maken en daar hoorde ik het weer. Maar ik zag niets. Het was ook geen tak van een palmboom .....
En daar ontdekten we wat het was.
In het grasveld naast de camper zag ik zwarte dingetjes en daar sproeide water uit tegen de zijkant van de camper op. Nou dat was wel even lachen. De sproeiers stonden aan.
Nu we wisten wat het was konden we weer gerust slapen.
Na ons ontbijtje, fietsen van de drager af, boodschappenlijstje in de telefoon zodat ik dat niet kon vergeten of kwijtraken en op pad naar het centrum van Motril. Eerst naar de haven maar dat viel een beetje tegen want er stonden zoveel hekken zodat we nicht echt in de haven konden komen. Dus verder naar het centrum. En zo reden we naar de tourist-info om een plattegrond te vragen.
Het kerkje ligt op een heuvel met een prachtige tuin ervoor. Als je binnen komt zie je een altaar waar achter een glazen ruimte is op een verhoging met een prachtig Maria beeld in. Van binnenuit konden we een trap op en kwamen zo in de glazen ruimte. Wat een pracht en praal.. Allemaal goud aan de muren en het plafond was helemaal van hout gemaakt. We hadden ogen tekort.
De kerk is gebouwd op de ruïnes van een Nasrid-kasteel dat de residentie was van koningin Aixa Alhorra, moeder van Boabdil. In 1631 werd begonnen met de bouw van de kerk, volgens het Isidro de la Chica-project, met een Latijns kruisplan en een enkel schip.
De kerk werd gedeeltelijk verwoest tijdens de burgeroorlog en werd het gerestaureerd in het tweede / derde deel van de 20e eeuw met respect voor zijn oude structuur. De restauratie werd in de jaren zestig afgesloten met het toevoegen van het altaarstuk door de beeldhouwer van Manuel González Ligero, waarin de waarden en traditie worden gesynthetiseerd met betrekking tot de legende en cultus van de Maagd van het Hoofd, beschermheilige van de stad.
De kerk werd gedeeltelijk verwoest tijdens de burgeroorlog en werd het gerestaureerd in het tweede / derde deel van de 20e eeuw met respect voor zijn oude structuur. De restauratie werd in de jaren zestig afgesloten met het toevoegen van het altaarstuk door de beeldhouwer van Manuel González Ligero, waarin de waarden en traditie worden gesynthetiseerd met betrekking tot de legende en cultus van de Maagd van het Hoofd, beschermheilige van de stad.
Eerst naar het kerkje
Santuario de nuestra Senora de la Cabeze
oftewel
H. Maagd van het Hoofd en als we hier naar binnen gaan weten we niet wat we zien, zo mooi.
We zijn hier een tijdje blijven rond hangen en hebben een elektrisch kaarsje aan gestoken.
Daarna zijn we naar het oude stads gedeelte gelopen. We zien er gezellige pleintjes en een overdekte markt die je bijna in elke plaats hier tegen komt. Tot mijn verbazing kom ik hier wel veel potten tegen met kerst sterren in. Er staan hier ook veel bloemenstalletjes met onze vroegere anjers. Hier zien we ze bij de vleet.
Overdekt marktje
Bloemenstal
We rusten nog even uit op een terrasje en drinken een kopje koffie op een terrasje. Een flinke kop goede koffie voor €1,20 per kop. Het kan allemaal in Spanje net als tanken voor €1,20 en je kunt ze nog goedkoper vinden.
We komen weer bij de fietsen en gaan naar Dia in de buurt om boodschappen te doen want dat is hoog nodig en alles past maar net in mijn fietstassen. Als we weer bij de camper komen komt er een mede camperaar al vragen waar die winkel is waar wij hebben ingeslagen. Tja, dan moet je naar Motril en dat is ongeveer 6 km fietsen. Hij bedenkt zich en gaat weer bij vrouwlief en de honden bij de camper zitten.
We komen weer bij de fietsen en gaan naar Dia in de buurt om boodschappen te doen want dat is hoog nodig en alles past maar net in mijn fietstassen. Als we weer bij de camper komen komt er een mede camperaar al vragen waar die winkel is waar wij hebben ingeslagen. Tja, dan moet je naar Motril en dat is ongeveer 6 km fietsen. Hij bedenkt zich en gaat weer bij vrouwlief en de honden bij de camper zitten.
Vanmorgen werden we wakker met, hoe kan het ook anders, een stralende zon. Het beloofd een mooie dag te worden zonder wind dus de korte broek kan meteen al aan.
Eerst rijden we naar Abdera want we hebben gezien dat daar een service plaats is bij een tankstation en dat hebben we nodig. Het is 68 km rijden over de A7. We komen langs prachtige landschappen. Bergen die met groen zijn bedekt en daar tussenin liggen beneden aan het strand kleine dorpjes aan de zee. We zijn nog niet lang onder weg of de eerste plastic kassen zijn al te zien. Zo jammer. Het worden er snel al meer en meer. Het wordt hier dan ook niet voor niets "Costa Plastica" genoemd.
Toen we dit het vorig jaar voor het eerst zagen wisten we niet wat we zagen en dan te weten dat deze vol staan met tomaten voor vooral Nederland. Er is zelfs een film van gemaakt en te zien bij Netflix, La Plastica del mare. We hebben hem gezien en we vonden hem zeker de moeite waard nadat we hier hadden rond gereden.
We krijgen hier ook weer met veel tunnels te maken die het mogelijk maken om door de rotsen heen te kunnen rijden. Zo komen we dan uiteindelijk aan in Abdera en hebben ons service station snel gevonden.
Het is hier prima geregeld. Er kunnen twee campers tegelijk lozen en water tanken en er staan zelfs wasmachines zodat je ondertussen een was kunt laten draaien. Heb je nog tijd over dan kun je ook nog bij de Carrefour je boodschappen doen tegen die tijd is je was wel klaar en kun je weer verder.
Even van de service gebruik maken onderweg.
We krijgen hier ook weer met veel tunnels te maken die het mogelijk maken om door de rotsen heen te kunnen rijden. Zo komen we dan uiteindelijk aan in Abdera en hebben ons service station snel gevonden.
Het is hier prima geregeld. Er kunnen twee campers tegelijk lozen en water tanken en er staan zelfs wasmachines zodat je ondertussen een was kunt laten draaien. Heb je nog tijd over dan kun je ook nog bij de Carrefour je boodschappen doen tegen die tijd is je was wel klaar en kun je weer verder.
Even van de service gebruik maken onderweg.
Terwijl Frits druk aan het werk is raak ik aan de praat met de Nederlandse mevrouw die bij de tweede camper hoort die ook aan het servicen is. Waar komen we nu vandaan en waar gaan we heen. Zo gaan die gesprekken meestal. Ze vertelt me dat zij naar Adra gaan en dat daar aan de zee een CP is, of hij mooi is dat weet ze niet maar ze gaan er eens kijken. Ieder gaat weer zijn weg en Frits en ik gaan ook eens kijken in de app waar wij nu heen gaan.
Zullen we eens kijken hoe het in Adra is? Oke gaan we doen.
Zullen we eens kijken hoe het in Adra is? Oke gaan we doen.
Het is inderdaad een heerlijk plekje aan zee. We blijven hier staan. Daar komen de mensen die we bij het service station ontmoette ook al aan.
We halen onze stoelen te voorschijn en gaan genieten.
We halen onze stoelen te voorschijn en gaan genieten.
Ik maak heerlijke broodjes zalm met een koel glas water met citroen in en dat smaakt.
In de namiddag maken we nog een wandeling in de omgeving en het valt ons weer op dat er zoveel wordt gedaan voor de mensen hier. Bij de strand douche zien we zelfs een douche met een zitje voor de minder validen. We komen trim toestellen tegen die Frits even moet testen en een prachtige speeltuin. We wandelen naar boven naar de vuurtoren en kunnen onze camper in de verte zien staan.
We blijven hier nog even staan want er is hier weer genoeg te beleven voor ons.
We blijven hier nog even staan want er is hier weer genoeg te beleven voor ons.
Wat beweging is altijd goed.
05-03-2020
Vanmorgen heerlijk op ons gemakje gedoucht. Het weer was goed. Vanmiddag zou de wind weer de kop opsteken dus weer verder?? Oke, we starten de motoren en gaan nog even langs het servicestation. Het is maar 5,5 km rijden en we kunnen dan meteen weer water bijvullen van de douchebeurt en grijs water lozen. Toilet nog even legen en we zijn er weer helemaal klaar voor. Ons plan is om de woestijn in te gaan een dezer dagen, naar Tabernas.
Eerst weer langs het de vele plastic kassen
Nu staan we in Roquetas de Mar op weer een heel mooi plekje aan het strand bij zee. Playa Los Bajos, sitecode 86864 CC.
De wind begint weer goed op te spelen. Ik doe nog even een klein hand wasje en dan gaan we een stukje lopen naar het grote winkelcentrum Parque Comercial Gran Plaza.
De wind begint weer goed op te spelen. Ik doe nog even een klein hand wasje en dan gaan we een stukje lopen naar het grote winkelcentrum Parque Comercial Gran Plaza.
Een mini wasje.
Ons uitzicht
Er is ontzettend veel wind
Terwijl we naar het winkelcentrum lopen gaat het wel heel hard waaien. We zien dat er hier een hele grote markt is geweest en die zijn ze aan het opruimen maar de dozen, mandarijnen en alles wat kan vliegen, vliegt er in het rond. Ik word aangevallen door een grote kartonnen doos en de man van de gegrilde kippen krijgt de deur van de auto tegen zijn hoofd. Hij is er helemaal dizzy van en moet even op een dikke steen zitten. Hij heeft hulp van 2 mannen die hem ondersteunen. Het gaat dan ook vreselijk te keer.
We waaien richting winkelcentrum en zijn blij als we binnen zijn. Hier waait het niet. Het ziet weer prachtig uit. Winkels en een speeleiland, restaurantjes er is hier voor iedereen wel iets.
En dan zien we hamburgers staan op een bord bij de McDonalds, daar heb ik nu eens zin in met frietjes maar als we binnen komen zien we weer die grote soort gsm waar je op moet intikken wat je wil hebben. Wij komen er nooit wijs uit en nu staat er ook nog alles in Spaans. We lopen weer naar buiten. He Burger KIng, daar hebben ze die hamburgers vast ook wel. We gaan naar binnen maar helaas, hier moet je ook weer op die lastige dingen je eten bestellen. Dan zien we nog een restaurantje waar je gewoon kan bestellen en die ook die heerlijke hamburgers heeft.
De dame spreekt moeilijk Engels maar we komen er wel uit, denken we.
We bestellen 2 hamburgers en 2 potten bier maar owee als die potten bier eraan komen. Die zijn wel groter dan een halve liter fffffffffff. De hamburgers en de frietjes zien er gelukkig normaal uit en zijn wel lekker en dat bier gaat er ook wel in tenminste het meeste.
We zijn vast te oud voor dit soort snelle happen waar je op die gekke apparaten je eten moet bestellen. Misschien eens gaan oefenen als we weer in Nederland zijn want dan kunnen we het vragen en lezen in onze eigen taal.
En dan zien we hamburgers staan op een bord bij de McDonalds, daar heb ik nu eens zin in met frietjes maar als we binnen komen zien we weer die grote soort gsm waar je op moet intikken wat je wil hebben. Wij komen er nooit wijs uit en nu staat er ook nog alles in Spaans. We lopen weer naar buiten. He Burger KIng, daar hebben ze die hamburgers vast ook wel. We gaan naar binnen maar helaas, hier moet je ook weer op die lastige dingen je eten bestellen. Dan zien we nog een restaurantje waar je gewoon kan bestellen en die ook die heerlijke hamburgers heeft.
De dame spreekt moeilijk Engels maar we komen er wel uit, denken we.
We bestellen 2 hamburgers en 2 potten bier maar owee als die potten bier eraan komen. Die zijn wel groter dan een halve liter fffffffffff. De hamburgers en de frietjes zien er gelukkig normaal uit en zijn wel lekker en dat bier gaat er ook wel in tenminste het meeste.
We zijn vast te oud voor dit soort snelle happen waar je op die gekke apparaten je eten moet bestellen. Misschien eens gaan oefenen als we weer in Nederland zijn want dan kunnen we het vragen en lezen in onze eigen taal.
Hier waait het niet 😀
06-03-2020
Wat hebben we het toch goed. Vanmorgen na ons late ontbijt, we waren gewoon met andere dingen bezig, met 2 stoelen op het strand gaan zitten onder de palmbomen. Dat is genieten. Er waren al meer brutale mensen die gewapend met hun stoelen en handdoeken op het strand gingen zitten. Mensen namen hun hondjes mee en die vermaakten zich ook prima.
Frits ging even pootje baden toen ik een harde slag hoorde. Ik rond kijken maar niks en toen zag ik een stuk hout in de lege stoel van Frits liggen. Was zomaar uit de palmboom gevallen. Oei die had zo maar op het hoofd van Frits kunnen vallen. Dus maar snel de stoelen een stukje verplaatst.
In de namiddag zijn we een stuk langs de boulevard gefietst naar de plaats Roquetas de Mar. De winkels waren gesloten maar de tapas tentjes en restaurantjes waren allemaal open en dat waren er heel wat. We kwamen uit bij de vissershaven en het Castillo de Santa Ana, ook bekend als Castillo de Las Roquetas. Het is een fort gebouwd tussen de 16e en 17e eeuw, dat werd gebruikt als vluchteling voor de inwoners die in de buurt van de haven woonden. Het heeft een langwerpige vorm. Bij het kasteel staat ook een vuurtoren.
Het ziet er prachtig uit. We parkeren onze fietsen en wandelen hier even rond. Er is een prachtige tuin rondom het kasteel met exotische planten.
Het ziet er prachtig uit. We parkeren onze fietsen en wandelen hier even rond. Er is een prachtige tuin rondom het kasteel met exotische planten.
We fietsen weer verder langs de boulevard en komen langs de typische Andalusische witte huisjes met hun vreemde moorse schoorstenen verder is er niets bijzonders meer te zien en we beginnen aan de terug tocht. We gaan nog even langs bij de Dia voor een paar flessen water en komen weer afgeladen thuis. Je hebt altijd meer nodig dan je denkt, haha. Het was wel weer een koopje. Zes flessen water van anderhalve liter, een groot pak wijn van 3 liter, brood en een groot pak nootjes. Alles bijelkaar € 11,00.
We denken er nog over na.
07-03-2020
Op weg naar Fort Bravo in Tabernas
We willen naar fort Bravo en dat is ongeveer 50/60 km rijden.
Fort Bravo is gelegen in de enige woestijn van Europa op slechts 2 km van het dorp Tabernas en vormt al sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw het decor voor zeer veel films. Regisseurs van over de hele wereld ontdekten dit stukje Spanje, uniek vanwege het afwisselende landschap en het aangename klimaat dat het mogelijk maakt om het hele jaar door te filmen. Zowel in de woestijn van Tabernas als in de ‘filmdorpjes’ eromheen werden (gedeeltes) van kassuccessen opgenomen. U kent zeker één of meerdere films uit deze regio, bijv. Bud Spencer & Terrence Hill, Once upon a time in the West, Indiana Jones and the last Crusade, Young Indiana Jones, Laurence of Arabia, The good, the bad and the ugly, Astrix & Obelix, Zorro, om maar enkele voorbeelden te noemen.
Hoewel er alleen in Fort Bravo al meer dan 200 films zijn opgenomen, staat de teller nog steeds niet stil. Nog steeds wordt dit ‘Western-dorpje’ gebruikt om (gedeeltes van) films, commercials en videoclips te schieten.
De Spaanse woestijn waar menige western is opgenomen.
Op dit moment trekt de bekende regisseur Ridley Scott (Thelma and Louise, Gladiator, Black Hawk Down, Blade Runner, Robin Hood, Prometheus, etc.) door de regio Almería om opnames te maken voor zijn nieuwste film ‘Exodus’ met in de hoofdrol Christian Bale (o.a. Batman). Dus als u in de buurt bent, zou u zo maar in een film terecht kunnen komen, want ze zoeken nog steeds veel figuranten.
Once upon a time in the West
We zien 2 shows, eentje binnen in de saloon en een show in Main Street, drinken een flesje bier in de saloon en gaan weer voldaan naar de camper.
Veel meer hoef ik er ook niet over te vertellen. De foto's zeggen genoeg.
We blijven een nachtje slapen in het wilde westen.
Onze YouTube filmpje is ook klaar
https://youtu.be/jaV8z8iFqwI
https://youtu.be/jaV8z8iFqwI
08-03-2020
Cabo de Gata
Hier zijn we vorige winter ook geweest en dat beviel goed.
Eerst weer even de gasfles ruilen en we kunnen er weer even tegen.
De camper kun je kwijt bij het strand. Uitzicht op zee, kraan voor de deur. Meer hebben we niet nodig.
Cabo de Gata is een natuurpark van vulkanische oorsprong. Vorig jaar zijn we hier ook geweest en het was prachtig.
De bergketen Sierra de Gata is de grootste vulkanische rotsformatie van Spanje, met scherpe pieken en okerkleurige steile rotsen (schelpenzandformaties). Aan de kust stijgen de rotsen steil op uit zee. Ze creëren soms wel 100 m hoge, hoekige en gekartelde kliffen, welke zijn gespleten door ravijnen en geulen die leiden naar afgelegen inhammen met witte zandstranden. Voor de kust liggen tevens vele kleine, rotsachtige eilandjes en onderwater groots opgezette koraalriffen met een rijk onderwaterleven.
Maar vandaag gaan we genieten van zon en zee en een heerlijk hapje eten op het strand bij de gezellige strandtent. De tafels en stoelen staan er echt in het zand.
Eerst maken we nog een strandwandeling en daarna gaan we dan naar de strandtent.
Ze serveren er verse vis en dat willen we graag hebben alleen was de vis een beetje te vers, zeg maar half rauw en toen we de beste ober duidelijk maakte dat dat niet de bedoeling was zei hij verontschuldigend, but he is fresh. Ja fresh dat willen we wel maar niet zo fresh. Hij maakte weer excuses en nam ons bord mee. Wij knabbelden ondertussen aan de heerlijke tomaten salade en het stokbrood en stengels. De beste man kwam zich nog eens extra excuseren en serveerde ons nog een heerlijke gazpacho om het wachten prettig te laten verlopen. Later kwam ons bord weer terug en was de Red Snapper zoals wij hem lekker vinden.
Heerlijk gegeten met een koel flesje Rosé erbij en zeezicht natuurlijk.
Ze serveren er verse vis en dat willen we graag hebben alleen was de vis een beetje te vers, zeg maar half rauw en toen we de beste ober duidelijk maakte dat dat niet de bedoeling was zei hij verontschuldigend, but he is fresh. Ja fresh dat willen we wel maar niet zo fresh. Hij maakte weer excuses en nam ons bord mee. Wij knabbelden ondertussen aan de heerlijke tomaten salade en het stokbrood en stengels. De beste man kwam zich nog eens extra excuseren en serveerde ons nog een heerlijke gazpacho om het wachten prettig te laten verlopen. Later kwam ons bord weer terug en was de Red Snapper zoals wij hem lekker vinden.
Heerlijk gegeten met een koel flesje Rosé erbij en zeezicht natuurlijk.
09-03-2020
Vanmorgen werden we al vroeg gewekt door de vissersboten die de zee op gingen. Tjonge, jonge wat een lawaai. Volgens mij was het nog donker. Ik ben maar met mijn ogen dicht blijven liggen om niet TE wakker te worden.
Toch nog eventjes geslapen en om 8 uur maar opgestaan.
Ontbeten en vertrokken richting Nijar. We wilden daar eens rondneuzen en een paar boodschapjes doen.
Nijar, hier is het vreselijk druk.
Nijar is een mooie plaats maar owee om er een camper kwijt te worden. We waren niet de enigste die rondjes reden. Ook een Engels echtpaar en nog een Nederlands echtpaar waren op zoek naar parkeerplek. Onze navigatie zei steeds dat we de winkelstraat in moesten rijden maar die was veel te smal voor ons dus weer een rondje maken.
Dan maar even zo langs de straat parkeren en ongeveer 700 meter lopen naar de winkel. We wilden meteen een prepaid telefoonkaart voor Frits want de filmpjes vreten internet. Wij hebben kpn en daar mag je 22 GB in het buitenland gebruiken. per maand. Met onze abonnementen zitten we goed maar die filmpjes ........... dus een Spaanse kaart moet uitkomst brengen.
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Eerst in Nijar naar een Spar, Simkaarten? No, no, tabacco.
Aha om de hoek is een tabacco. Ja die had een kaart van Lycamobile. 4 GB voor € 10 Die nemen we dan maar. Beter iets dan niets, toch.
Boodschappen bij de Spar gedaan en weer verder. Nijar laten we maar voor een andere keer.
Dan maar even zo langs de straat parkeren en ongeveer 700 meter lopen naar de winkel. We wilden meteen een prepaid telefoonkaart voor Frits want de filmpjes vreten internet. Wij hebben kpn en daar mag je 22 GB in het buitenland gebruiken. per maand. Met onze abonnementen zitten we goed maar die filmpjes ........... dus een Spaanse kaart moet uitkomst brengen.
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Eerst in Nijar naar een Spar, Simkaarten? No, no, tabacco.
Aha om de hoek is een tabacco. Ja die had een kaart van Lycamobile. 4 GB voor € 10 Die nemen we dan maar. Beter iets dan niets, toch.
Boodschappen bij de Spar gedaan en weer verder. Nijar laten we maar voor een andere keer.
We reden rustig door de bergen en keken uit naar een plekje om de drone te laten vliegen maar steeds als we mooie stukken natuur zagen dan was er weer geen plekje om te parkeren dus verder en ja hoor. Eindelijk zagen we een stukje waar we even konden staan en de drone kon weer even uitvliegen.
We zagen ook enkele leuke witte plaatsjes. Leuk om even te stoppen en ons stokbrood te eten.
Maar daarna gingen we de kronkelweggetjes in. Oei, omhoog en omhoog en dan weer omlaag. Ravijnen aan mijn kant zonder vang-rails. Ik kreeg het er soms warm van fffffffff. Gelukkig maar een enkele tegenligger waar ik niet echt blij van werd.
We zagen ook enkele leuke witte plaatsjes. Leuk om even te stoppen en ons stokbrood te eten.
Maar daarna gingen we de kronkelweggetjes in. Oei, omhoog en omhoog en dan weer omlaag. Ravijnen aan mijn kant zonder vang-rails. Ik kreeg het er soms warm van fffffffff. Gelukkig maar een enkele tegenligger waar ik niet echt blij van werd.
Garrucha
in de haven vinden we een plekje om te overnachten.
Best weer een mooi plekje.
Onze kaart van Lycamobile van bij de tabacco krijgen we met geen mogelijkheid geregistreerd en dus kunnen we er niets mee. We zijn er wel een uur mee bezig geweest zonder enig resultaat dan maar de winkelstraat in Garrucha en daar vonden we een Vodafoon winkel. Dan daar maar een nieuwe kaart kopen en in de winkel laten registreren. Fffffffffff de juffrouw van Vodafoon sprak geen woord Engels, alleen maar Spaans. Dat ging dus lekker maar met een beetje behelpen zijn we er toch uit gekomen en heeft zij ons de kaart geregistreerd.
Simkaart in een oude gsm gedaan en dan kan die als hotspot gebruikt worden.
Zeg ik tegen Frits, zet even de Vodafoon app op het toestel dan kun je zien wanneer je internet op is.
Had ik toch mijn mond gehouden want ook dat lukt van geen kant. Als je de app installeerd krijg je 10 GB extra voor een bepaalde datum. We hebben er zo tabak van dat ze die 10 GB maar houden.
Simkaart in een oude gsm gedaan en dan kan die als hotspot gebruikt worden.
Zeg ik tegen Frits, zet even de Vodafoon app op het toestel dan kun je zien wanneer je internet op is.
Had ik toch mijn mond gehouden want ook dat lukt van geen kant. Als je de app installeerd krijg je 10 GB extra voor een bepaalde datum. We hebben er zo tabak van dat ze die 10 GB maar houden.
We hebben de kaartjes maar ver uit het zicht gelegd en de Vodafoon app in de prullenbak gedaan. We hebben er bijna hoofdpijn van.
Toen we weer bij de camper kwamen zagen we de vissersboten binnen komen varen en dat was veel leuker dan die stomme kaarten. Enig om mee te maken.
Er werden heel wat kratten vis uitgeladen. Het water liep me er bijna van uit mond. Grote Gamba's en kreeften die nog met hun poten bewogen. Een grote rog die al in stukken was gesneden en nog veel meer heerlijke visjes en vissen. Trouwens alle vis die van boord kwam was al helemaal schoon gemaakt.
Je kon er geen vis kopen dus we zijn maar naar de camper gegaan en hebben ons eigen potje gekookt.
Er werden heel wat kratten vis uitgeladen. Het water liep me er bijna van uit mond. Grote Gamba's en kreeften die nog met hun poten bewogen. Een grote rog die al in stukken was gesneden en nog veel meer heerlijke visjes en vissen. Trouwens alle vis die van boord kwam was al helemaal schoon gemaakt.
Je kon er geen vis kopen dus we zijn maar naar de camper gegaan en hebben ons eigen potje gekookt.
Het is mooi om te zien hoe in de namiddag de vissersboten komen varen vol geladen met vis.
10-03-2020
Vannacht was het wel rumoerig bij de haven waar we stonden. Hangjeugd met stepjes en auto's en de vissersboten natuurlijk die weer de zee op gingen maar voor 1 nachtje moet dat kunnen.
Vanmorgen toch nog even terug naar de Vodafoon winkel geweest. Gisterenavond toch ons kaartje te voorschijn getoverd. We wilden toch proberen om een account aan te maken zodat we kunnen zien hoeveel data op de kaart staat voor het geval dat de kaart opnieuw bijgeladen moet worden. Dat lukte dus niet en ook geen app want we moesten ons steeds weer registreren. Nou ja, dat zijn we toch!!!! Dus maar even terug naar de winkel.
Om 10 uur zou de winkel opengaan maar gisteren hadden we gemerkt dat ze niet zo van de klok waren en gerust 10 minuten later open gaan en er zich buiten op straat al een rij begint te vormen. Wij stonden dus ook mooi buiten in de rij. We waren nr 2, he, he, dat is boffen bij een telefoonwinkel.
De dame van vandaag kende wel een beetje Engels en kon ons uitleggen dat we geen account konden aanmaken omdat we een prepaid kaart hebben. Oke, dat begrijpen we maar hoe moeten we dan weer op waarderen?
Ten eerste krijgen we bericht als onze kaart bijna leeg is, oke en dan?
Dan ga je naar een Vodafoon winkel en betaal je weer €20 en krijg je opnieuw 25GB voor 1 maand.
Dus we kunnen de kaart dan ook weggooien en een nieuwe kopen?
Nee want dan moeten we weer met ons paspoort opnieuw geregistreerd worden. Dit wordt zo gedaan i.v.m terrorisme.
Aha, we snappen het.
Dat was het telefoon verhaal.
Ten eerste krijgen we bericht als onze kaart bijna leeg is, oke en dan?
Dan ga je naar een Vodafoon winkel en betaal je weer €20 en krijg je opnieuw 25GB voor 1 maand.
Dus we kunnen de kaart dan ook weggooien en een nieuwe kopen?
Nee want dan moeten we weer met ons paspoort opnieuw geregistreerd worden. Dit wordt zo gedaan i.v.m terrorisme.
Aha, we snappen het.
Dat was het telefoon verhaal.
Vanmorgen eerst langs de Consum supermarkt want we willen naar Áquilas en uit ervaring weten we dat er daar maar 1 klein supermarktje is die van alles heeft wat wij niet gebruiken dus maar even inslaan.
Bier met en zonder alcohol, wijntje, brood, braadvlees enne die kippenpoten laat ik maar liggen, getsie. We kunnen er wel weer een paar dagen tegen.
Maar we zijn nog geen 7 km verder als ik een prachtig plekje aan het strand zie. Er staan al een paar campers en met het oog op de komende warmte lacht me dat plekje wel toe.
Dus draaien en terug naar het mooie plekje. Super!!!!!
Bier met en zonder alcohol, wijntje, brood, braadvlees enne die kippenpoten laat ik maar liggen, getsie. We kunnen er wel weer een paar dagen tegen.
Maar we zijn nog geen 7 km verder als ik een prachtig plekje aan het strand zie. Er staan al een paar campers en met het oog op de komende warmte lacht me dat plekje wel toe.
Dus draaien en terug naar het mooie plekje. Super!!!!!
We hebben weer een mooi rustig plekje in Cueves del amazon gevonden.
Boodschappen doen maar deze heb ik toch maar mooi laten liggen.
Boodschappen doen maar deze heb ik toch maar mooi laten liggen.
11-01-2020
De zon staat hoog in de lucht, de temperatuur is heerlijk en de zee is rustig.
Om 8 uur worden we gewekt door luid toeteren. De bakker!!! Hij heeft allerlei lekkernijen in zijn auto maar we zijn sterk en nemen alleen een stokbroodje.
Na ons heerlijke ontbijt even douchen en dan aan het werk.
Er wordt gestoft en geveegd, de bedden verschoond, handdoeken verschoond en de was zak wordt voller en voller. Waszak 2 wordt ingeschakeld en als ook die vol is dan stoppen we.
Om 8 uur worden we gewekt door luid toeteren. De bakker!!! Hij heeft allerlei lekkernijen in zijn auto maar we zijn sterk en nemen alleen een stokbroodje.
Na ons heerlijke ontbijt even douchen en dan aan het werk.
Er wordt gestoft en geveegd, de bedden verschoond, handdoeken verschoond en de was zak wordt voller en voller. Waszak 2 wordt ingeschakeld en als ook die vol is dan stoppen we.
We maken er verder een heerlijke stranddag van. We drinken koffie met de buurtjes. We maken een heerlijke strandwandeling langs en soms in het water.Lezen, muziek luisteren. Ach wat hebben we het zwaar. We genieten met volle teugen.
Overigens, ik had de sitecode niet vermeld van dit gouden plekje, 64513. Parking Palomares Cuevas del Almazora. Hij is helemaal gratis. Ik kan hem van harte aan bevelen.
Overigens, ik had de sitecode niet vermeld van dit gouden plekje, 64513. Parking Palomares Cuevas del Almazora. Hij is helemaal gratis. Ik kan hem van harte aan bevelen.
12-03-2020
Vanmorgen kwamen Sip en Ria onze aardige Nederlandse buren, afscheid nemen. Zij gingen ook weer een stukje verder. Wie weet komen we ons ergens weer eens tegen.
Het was vanmorgen een korte route van ongeveer 50 km naar Áquilas maar een bijzonder mooie route. We reden hoog op de weg en keken zo neer op de rotsen en de zee. Hier en daar zagen we bijzonder mooie plekjes waar 3 of 4 campers stonden. Dit zijn echte droomplekjes. Goed onthouden voor een volgende keer.
Wat kom je toch vaak bijzondere mensen tegen onderweg. Als ik dan hoor hoe dapper sommige mensen zijn en niet bij de pakken blijven neer zitten. Gewoon gaan met die banaan. Ze zijn voor mij vaak een groot voorbeeld.
We horen veel nieuws over het virus Corona en er is een pandemie op komst.
Hoe lang kunnen we nog in Spanje blijven want het ene land na het andere gaat in de Lock-down.
We genieten nog even.
Eerst boodschappen doen waar we de eerste mensen tegenkomen met plastic handschoenen aan.
Eerst even langs de Mercadona die Frits nog precies wist te liggen en mij meteen bekend voorkwam toen ik er eenmaal was.
De boodschappen meteen vanuit het karretje in de koelkast en de diepvries gestopt want het is warm vandaag.
Bij onze camperplaats Tortugamora , sitecode 74324 bij CC, aangekomen kregen we te horen dat het hier vol was maar als we even geduld hadden dan kwam er over 1 uurtje een plek vrij en konden we daar gaan staan, amigo. Oke doen we.
De boodschappen meteen vanuit het karretje in de koelkast en de diepvries gestopt want het is warm vandaag.
Bij onze camperplaats Tortugamora , sitecode 74324 bij CC, aangekomen kregen we te horen dat het hier vol was maar als we even geduld hadden dan kwam er over 1 uurtje een plek vrij en konden we daar gaan staan, amigo. Oke doen we.
Terwijl ik in de camper bleef wachten ging Frits op onderzoek uit waar Annet en Koos zouden staan, onze Polarsteps vrienden. Hij had ze al snel gevonden en toen wij op onze plaats konden gaan staan heb ik zelf ook meteen kennis met hun gemaakt. Gezellig, dus ook maar even een drankje erbij.
Mijn wasmachine had ik ook gevonden maar die was voor vandaag al helemaal volgeboekt. Morgenvroeg om 11 uur mag ik.
Mijn wasmachine had ik ook gevonden maar die was voor vandaag al helemaal volgeboekt. Morgenvroeg om 11 uur mag ik.
Vanmiddag nog even naar het strand gelopen dat hier aan de CP ligt en nog even met de voeten in het water. Annet was stoer en die ging met haar badpak aan een duik wagen maar dat viel tegen. Het zeewater is nog te fris om er helemaal in te gaan.
De CP wordt gerund door een vader met zijn zoon en er wordt nog flink gewerkt hier. Gisteren hebben ze een heel stel palmbomen geplant en het terrasje aan de zee wordt ook steeds mooier. Toiletten worden nog vernieuwd dus die laten we maar even voor wat het is. We wonen in een camper en dan heb je dat allemaal zelf in huis.
Frits laat de drone nog even vliegen over het strand en kan hier op zijn gemak allerlei commando's uitproberen. Totdat hij aangeeft Battery low en dan komt droontje zomaar vanzelf naar de plek terug waar hij opgestegen is.
Je weet wel dat dat allemaal kan en moet maar je moet ook het vertrouwen leren krijgen dat het het ook zo gebeurd.
Dus weer wat drone-wijzer.
De CP wordt gerund door een vader met zijn zoon en er wordt nog flink gewerkt hier. Gisteren hebben ze een heel stel palmbomen geplant en het terrasje aan de zee wordt ook steeds mooier. Toiletten worden nog vernieuwd dus die laten we maar even voor wat het is. We wonen in een camper en dan heb je dat allemaal zelf in huis.
Frits laat de drone nog even vliegen over het strand en kan hier op zijn gemak allerlei commando's uitproberen. Totdat hij aangeeft Battery low en dan komt droontje zomaar vanzelf naar de plek terug waar hij opgestegen is.
Je weet wel dat dat allemaal kan en moet maar je moet ook het vertrouwen leren krijgen dat het het ook zo gebeurd.
Dus weer wat drone-wijzer.
Corona, de wereld staat ervan op zijn kop. In Nederland, België, Duitsland, Spanje enz. enz.
In de namiddag kregen we te horen dat de CP in quarantaine is. We mogen naar buiten en dan bedoel ik buiten de camping maar dan mogen we niet meer terug. Hoofdwegen zijn afgesloten, campings zijn afgesloten, grensovergangen gesloten en vanaf maandagmiddag gaan alle Spaanse grenzen dicht.
In de namiddag kregen we te horen dat de CP in quarantaine is. We mogen naar buiten en dan bedoel ik buiten de camping maar dan mogen we niet meer terug. Hoofdwegen zijn afgesloten, campings zijn afgesloten, grensovergangen gesloten en vanaf maandagmiddag gaan alle Spaanse grenzen dicht.
Het is ook wel goed dat ze alles even op slot zetten. Het is voor onze eigen veiligheid en een andere manier om de besmettingen tegen te gaan is er niet volgens mij. Mensen die morgen wilden vertrekken blijven voorlopig hier en zeggen hun afspraken af. Buiten de CP zijn we vogelvrij denken we.
Wij blijven voorlopig hier en we zien wel hoe lang het gaat duren. Niet getreurd. Samen met de andere camperaars maken we er het beste van en ons uitzicht blijft prachtig, toch?
Onze YouTube film is weer online.
https://youtu.be/9WidTwiJ4GY
Onze YouTube film is weer online.
https://youtu.be/9WidTwiJ4GY
14-03-2020
Onze eerste dag in quarantaine is prima verlopen. Domingo, de CP-eigenaar houdt ons goed op de hoogte en we volgen het Spaanse en Nederlandse nieuws en hebben de Rijksoverheid reisadvies app. Een hele fijne app voor reizigers op het moment.
Aan het hek van de CP hangt nu een heel groot bord, CAMPING CORONA.
Veel camperaars zijn gisteren al vertrokken maar komen nergens meer terecht. Campings laten geen nieuwe campers meer toe en de wegen zijn overvol. Buiten het hek van de CP ben je vogelvrij verklaard.
Vanmorgen kwamen een paar campers aan rijden om te vragen of ze hier de camping op mochten maar Domingo houdt de wacht en het hek gesloten. Helaas. Ik hoorde van mensen die ook nergens meer terecht konden en zelfs door de politie werden weggestuurd op vrije CP. Nu stonden ze bij een afvalhoop want tja waar ga je naar toe.
Aan het hek van de CP hangt nu een heel groot bord, CAMPING CORONA.
Veel camperaars zijn gisteren al vertrokken maar komen nergens meer terecht. Campings laten geen nieuwe campers meer toe en de wegen zijn overvol. Buiten het hek van de CP ben je vogelvrij verklaard.
Vanmorgen kwamen een paar campers aan rijden om te vragen of ze hier de camping op mochten maar Domingo houdt de wacht en het hek gesloten. Helaas. Ik hoorde van mensen die ook nergens meer terecht konden en zelfs door de politie werden weggestuurd op vrije CP. Nu stonden ze bij een afvalhoop want tja waar ga je naar toe.
Op de camping wordt er natuurlijk veel gesproken over wat te doen. Vertrekken of hier blijven, wij hebben besloten om gewoon te blijven staan want wat moet je als je buiten de hekken bent. Hier hebben we alles wat we nodig hebben. Stroom en water en vooral elkaar. We maken er wat van en daar begonnen we vandaag al mee.
Jammer maar er lag geen vis vanavond op ons bord.
Wat gaan we doen?? Vertrekken of 2 weken in quarantaine blijven hier op de camping?
Tja, dat dachten we toen nog.
Piet was jarig en dat gingen we vieren. Piet is 66 jaar geworden en dus gingen we gezellig op de koffie bij Piet en Marion. Na de koffie werd het een soort van Amerikaanse fuif en ieder haalde wat op. We moesten tenslotte rantsoeneren, dachten we nog.
Tot Domingo ons kwam vertellen dat we best even met de fiets naar het dorp mogen voor boodschappen maar het is niet de bedoeling om te gaan fietsen door de omgeving of te gaan wandelen. Een half uurtje dan. Dat is toch weer goed nieuws. We moeten wel goed de handen wassen en niet de te drukke supermarkt bezoeken. Het is hier net zoals het in Nederland is. Ook een run op toiletpapier, haha.
Tot Domingo ons kwam vertellen dat we best even met de fiets naar het dorp mogen voor boodschappen maar het is niet de bedoeling om te gaan fietsen door de omgeving of te gaan wandelen. Een half uurtje dan. Dat is toch weer goed nieuws. We moeten wel goed de handen wassen en niet de te drukke supermarkt bezoeken. Het is hier net zoals het in Nederland is. Ook een run op toiletpapier, haha.
Vandaag is het weer een prachtige dag. Het wordt misschien vervelend maar het zonnetje stond weer te schitteren.
Domingo was al vroeg vandaag met de stokbroden. We worden goed verzorgt hier en als we nog andere boodschappen nodig hebben dan mogen we hem dat altijd vragen. Lief toch.
Na het ontbijt kwamen onze Nederlandse buurtjes koffie drinken. Koos, Annet, Marion en Piet. Er wordt dan weer van alles besproken met betrekking tot het camperleven. en allerlei andere nuttige en onnuttige zaken. Marion had comédienne moeten worden want het is altijd lachen met haar. Ik denk dat Brigitte Kaandorp jaloers op haar zou zijn.
Na ons gezellig samen zijn hebben Frits en ik toch maar besloten om te gaan vertrekken hier en de sprong in het diepe te wagen en richting Frankrijk te rijden. Of het verstandig is?? Geen idee. We gaan ook niet als gekken rijden want het is nog zeker 1000 km tot de Franse grens en dat gaan we niet in 1 dag doen. We zien wel waar het schip strand.
Onze watertank is gevuld, onze kasten zitten vol, ons huis hebben we bij ons en we hebben elkaar. Dan hebben we alles wat we moeten hebben, toch?
Vanmiddag bij Annet en Koos een heerlijke Baco als afscheidsborrel gedronken. Ik had nog nooit van Baco gehoord en dus ook nooit gedronken maar het smaakt goed en ik denk dat het wel goed tegen bacteriën is met zijn 30 %, hahaha.
We vinden het jammer dat we ons mooie plekje gaan verlaten maar wie weet tot nog eens een volgende keer.
Domingo was al vroeg vandaag met de stokbroden. We worden goed verzorgt hier en als we nog andere boodschappen nodig hebben dan mogen we hem dat altijd vragen. Lief toch.
Na het ontbijt kwamen onze Nederlandse buurtjes koffie drinken. Koos, Annet, Marion en Piet. Er wordt dan weer van alles besproken met betrekking tot het camperleven. en allerlei andere nuttige en onnuttige zaken. Marion had comédienne moeten worden want het is altijd lachen met haar. Ik denk dat Brigitte Kaandorp jaloers op haar zou zijn.
Na ons gezellig samen zijn hebben Frits en ik toch maar besloten om te gaan vertrekken hier en de sprong in het diepe te wagen en richting Frankrijk te rijden. Of het verstandig is?? Geen idee. We gaan ook niet als gekken rijden want het is nog zeker 1000 km tot de Franse grens en dat gaan we niet in 1 dag doen. We zien wel waar het schip strand.
Onze watertank is gevuld, onze kasten zitten vol, ons huis hebben we bij ons en we hebben elkaar. Dan hebben we alles wat we moeten hebben, toch?
Vanmiddag bij Annet en Koos een heerlijke Baco als afscheidsborrel gedronken. Ik had nog nooit van Baco gehoord en dus ook nooit gedronken maar het smaakt goed en ik denk dat het wel goed tegen bacteriën is met zijn 30 %, hahaha.
We vinden het jammer dat we ons mooie plekje gaan verlaten maar wie weet tot nog eens een volgende keer.
Frits is nog eens gaan informeren via de reis app, buitenlandse zaken en kreeg vannacht nog bericht terug dat ze ons aanraden om te blijven waar we zijn als dat eventueel mogelijk is. Al dat rondreizen is natuurlijk niet bevorderlijk om de besmettingen tegen te gaan. Je mag altijd terug naar het land waar je ingeschreven staat als je een goede rede hebt natuurlijk. Dat geeft weer gerust gevoel dat als er iets aan de hand is in Nederland je toch meteen kunt vertrekken.
Op de wegen zijn nu volop controles en rijd je zonder goede rede toch rond dan kun je een fikse boete krijgen. Ik hoorde van iemand dat in Malaga de boetes zelfs €600 bedragen dus wil je zo'n risico lopen plus dat je op geen enkele camping of CP wordt toegelaten.
Wij zijn nog een 1000 km van de Franse grens verwijderd en dat haal je niet een 1 dag of je moet de nacht ook doorrijden. Nu is dat in tijden van nood geen ramp maar je hoeft het je niet te zoeken vinden wij.
Wij blijven dus waar we zijn.
Vandaag is er geen zon bij ons. We hebben even uitgeleend aan Nederland.
Vorige week werd er hier hard gewerkt op de camperplaats met het planten van palmbomen. Vandaag is het rustig en is Domingo met zijn zoon (de baas) zelf aan het werk.
We blijven twijfelen.
Gisterenavond kregen we weer allerlei nieuws over nieuwe beperkingen i.v.m de corona. Het gebeurde via de tv, facebook en andere apps totdat er in ene keer een mail binnen kwam van de NKC (Nederlandse Kamper Club) waarin ze alle camperaars opriepen om naar huis te gaan en dat was de laatste druppel voor ons. Eens even een mailtje sturen naar buurvrouw Annet wat zij gingen doen en toen Annet het ook allemaal had gelezen begon ook zij te twijfelen, gaan of blijven. Die eeuwige twijfel toch. Waarom zijn ze niet eens meteen duidelijk naar de camperaars toe. Dit duurt zo al dagenlang. Niet fijn. We besloten om vandaag aan terug tocht te beginnen. Eenmaal weg konden we niet meer terug maar dat zagen we dan wel weer.
Vannacht begon Frits weer te twijfelen. Hij las het laatste nieuws opnieuw en opnieuw en vanmorgen zei hij: Zullen we wel gaan? Is het wel verstandig? Strakjes zitten we in een of ander kamp.
Wat ons boven hangt wisten we niet maar ik moest van dat getwijfel af dus toch de boel opgeruimd. We gaan!!
Annet en Koos besloten ook te vertrekken maar moesten eerst de boel nog opruimen en onze Duitse buren zouden ook vertrekken met nog 2 andere Duitse campers. Dat geeft de burger moed, toch?
Uiteindelijk toch besloten om te gaan vertrekken richting huis. Alles is er klaar voor.
Om 9 uur vanmorgen reden we de poort uit. Eerst tanken en dat ontbijtje maak ik wel onderweg als we op de autoweg zitten. Mag eigenlijk niet maar vandaag vond ik het wel mogen. Via de tolwegen hebben we 890 km afgelegd naar het noorden. Eigenlijk is dat veel te veel voor 1 dag maar we wilden graag de Franse grens over zijn omdat die ons nogal ongerust maakte.
Er waren tijden dat we helemaal alleen op de weg reden vooral in het begin. Bij Cartegena kwam er wat meer vrachtverkeer op de weg en bij Murcia werd het drukker. Veel vrachtauto's en maar een enkele camper en toen begon het te regenen en hield niet meer op tot bij Castellón, daar kwam weer een zonnetje te voorschijn. We namen een koffie pauze en tankten nog een keer.
Er waren tijden dat we helemaal alleen op de weg reden vooral in het begin. Bij Cartegena kwam er wat meer vrachtverkeer op de weg en bij Murcia werd het drukker. Veel vrachtauto's en maar een enkele camper en toen begon het te regenen en hield niet meer op tot bij Castellón, daar kwam weer een zonnetje te voorschijn. We namen een koffie pauze en tankten nog een keer.
De winkels van de tankstations zijn gesloten met hekken en betalen kan alleen via een luikje waar je je bankpas in legt en dan krijg via dat zelfde luikje een pinapparaat met je pas in toe geschoven. je code intoetsen en klaar is Kees of te wel in ons geval Ellen. De dame achter de kassa zit achter glas.
Hebben ze toch goed geregeld vind ik. Op de snelwegen kunnen ze naar hartelus planten snoeien want verkeer is er bijna niet. Ideaal toch.
"Zo hep ieder nadeel ze voordeel."
We rijden alleen maar tolwegen en schieten goed op. Frits doet goed zijn best en wordt zo nu en dan met een hapje en drankje verwend.
Hoe dichter we bij de grens komen hoe drukker het wordt En dan zien we bij Jonquera in de buurt aan de andere kant van de snelweg veel politie staan. Iedereen die Spanje in wil rijden komt er echt niet in tenminste als je er niet woont of hoort te zijn.
Hebben ze toch goed geregeld vind ik. Op de snelwegen kunnen ze naar hartelus planten snoeien want verkeer is er bijna niet. Ideaal toch.
"Zo hep ieder nadeel ze voordeel."
We rijden alleen maar tolwegen en schieten goed op. Frits doet goed zijn best en wordt zo nu en dan met een hapje en drankje verwend.
Hoe dichter we bij de grens komen hoe drukker het wordt En dan zien we bij Jonquera in de buurt aan de andere kant van de snelweg veel politie staan. Iedereen die Spanje in wil rijden komt er echt niet in tenminste als je er niet woont of hoort te zijn.
Het begint ook nog te regenen. Hoe triest allemaal.
We schieten aardig op.
een hapje onderweg
Politie aan de Spaanse grens. Je komt Spanje niet meer in.
Dan naderen we de Franse grens. Frits vraagt me de paspoorten klaar te houden maar we zijn de grens al over. Hij had het nog niet in de gaten. Hiep, hiep, hoera!!!!!
Nu op weg naar Le Boulou ongeveer 16 km en dan naar de CP die daar moet zijn maar owee, we waren iets te voorbarig. We moeten stoppen en de agent wijst ons om terug te gaan. We mogen niet van de snelweg af en ook niet om te slapen.
Nu op weg naar Le Boulou ongeveer 16 km en dan naar de CP die daar moet zijn maar owee, we waren iets te voorbarig. We moeten stoppen en de agent wijst ons om terug te gaan. We mogen niet van de snelweg af en ook niet om te slapen.
Frankrijk gehaald gelukkig zonder problemen de grens over. Boodschappen hebben we niet kunnen krijgen onderweg want alle winkeltjes bij de tank stations waren gesloten.
We mogen alleen maar op de snelwegen rijden en er niet vanaf komen ook niet om te slapen. We moeten met zovele andere campers tussen de vrachtauto's slapen en dat geeft nogal lawaai.
We overnachten bij Coustouges.
We rijden dan maar door over de snelweg en stoppen bij het eerste tankstation. Er staan hier wel 50 campers om te slapen. Dan kunnen wij er ook nog wel bij. Is ook wel veiliger vind ik dan alleen te staan.
Nu eerst maar eens wat te eten te maken en we vieren met een glaasje Spaanse wijn dat we in Frankrijk zijn .
Vanavond even tv kijken en op tijd naar bed zodat we morgen weer fris op weg kunnen gaan.
Frits zijn ogen vallen al snel dicht en dat is ook niet verwonderlijk na zo'n lange trip.
De YouTube film:
https://youtu.be/Mf_jWmk3Ytk
18-03-2020
Vandaag is het beter weer en we doen het iets rustiger aan.
Nog een dikke 300 km en we zijn weer thuis. We staan nu net iets ten zuiden van Toul.
Vanmorgen toen we gingen tanken zag ik dat de winkel van het tankstation open was dus snel wat extra brood kopen want dat was bijna op maar wat een prijzen hier. Alles kost bijna een vermogen. Een zak koekjes, €7,50. Ik ben Spaanse prijzen gewend ...............
Vanmorgen toen we gingen tanken zag ik dat de winkel van het tankstation open was dus snel wat extra brood kopen want dat was bijna op maar wat een prijzen hier. Alles kost bijna een vermogen. Een zak koekjes, €7,50. Ik ben Spaanse prijzen gewend ...............
We rijden een stukje door, Het is heerlijk weer en we nemen even een rust pauze. Het is niet druk op de weg en even later wordende motoren weer gestart en gaan we verder. We zien bij de tolpoortjes veel politie maar we kunnen gewoon doorrijden.
We naderen Lyon en rijden mooi om de stad heen. We rijden over de Rôhne en langs het grote voetbal stadion. Er is bijna geen verkeer. Alleen vrachtwagens en een paar campers. We passeren Dyon en daarna gaan we weer eventjes koffie pauze houden.
We naderen Lyon en rijden mooi om de stad heen. We rijden over de Rôhne en langs het grote voetbal stadion. Er is bijna geen verkeer. Alleen vrachtwagens en een paar campers. We passeren Dyon en daarna gaan we weer eventjes koffie pauze houden.
We nemen het er even van.
Vandaag leggen we ongeveer 900 km af.
Einde tolweg.
Er moet me toch ookeven iets van het hart.
Het valt me steeds vaker op dat er mensen zijn die meteen klaar staan met hun oordeel terwijl ze er geen benul van hebben hoe alles in elkaar zit. Op de social media wordt er geregeld over gediscussieerd dat mensen die terug komen uit Spanje of Portugal of van waar dan ook bijna gelijk staan aan een crimineel.
Waar hebben die mensen het toch over.
Weten zij hoe het allemaal gelopen is? Ik denk het niet.
Denken ze dat wij graag terug wilden komen vanuit onze veilige plek? Dat denk ik ook niet.
Weten ze hoe de overwinteraars steeds op het verkeerde been werden gezet? Nee dat ook niet.
Dat ons via instanties nadrukkelijk op het hart werd gedrukt dat we moesten blijven waar we waren. Omdat dat veel veiliger was voor iedereen. Voor ons zelf en voor onze medemensen.
Plotsklap kregen we te horen dat we in quarantaine waren en niet mochten vertrekken. Hé?
Dan werd ons weer gezegd dat het niet zo erg was. We mochten best fietsen hoor, daarbij kregen we te horen dat het maar voor 2 of 3 weken zou zijn.
Dus dachten de meeste mensen, dan blijven we toch 2 of 3 weken hier.
De Nederlandes ambassadeur verzocht ons om ons niet te verplaatsen als we op een veilige plaats waren.
De NKC stuurde al zijn leden een mailtje met een oproep aan alle camperaars om meteen naar huis te gaan.
Wat moeten we nu? We mogen hier helemaal niet weg en eigenlijk willen we ook niet weg.
Zodra je je buiten de hekken van de camperplaats begaf zou je een fikse boete krijgen werd ons verteld en zo ging het maar door en wij allemaal maar steeds twijfelen. Moeten we nu blijven of vertrekken.
De volgende dag hoorden we weer dat als we nu niet zouden vertrekken we wel eens voor 3 maanden hier moesten blijven. Het behoorde tot de mogelijkheden.
Het valt me steeds vaker op dat er mensen zijn die meteen klaar staan met hun oordeel terwijl ze er geen benul van hebben hoe alles in elkaar zit. Op de social media wordt er geregeld over gediscussieerd dat mensen die terug komen uit Spanje of Portugal of van waar dan ook bijna gelijk staan aan een crimineel.
Waar hebben die mensen het toch over.
Weten zij hoe het allemaal gelopen is? Ik denk het niet.
Denken ze dat wij graag terug wilden komen vanuit onze veilige plek? Dat denk ik ook niet.
Weten ze hoe de overwinteraars steeds op het verkeerde been werden gezet? Nee dat ook niet.
Dat ons via instanties nadrukkelijk op het hart werd gedrukt dat we moesten blijven waar we waren. Omdat dat veel veiliger was voor iedereen. Voor ons zelf en voor onze medemensen.
Plotsklap kregen we te horen dat we in quarantaine waren en niet mochten vertrekken. Hé?
Dan werd ons weer gezegd dat het niet zo erg was. We mochten best fietsen hoor, daarbij kregen we te horen dat het maar voor 2 of 3 weken zou zijn.
Dus dachten de meeste mensen, dan blijven we toch 2 of 3 weken hier.
De Nederlandes ambassadeur verzocht ons om ons niet te verplaatsen als we op een veilige plaats waren.
De NKC stuurde al zijn leden een mailtje met een oproep aan alle camperaars om meteen naar huis te gaan.
Wat moeten we nu? We mogen hier helemaal niet weg en eigenlijk willen we ook niet weg.
Zodra je je buiten de hekken van de camperplaats begaf zou je een fikse boete krijgen werd ons verteld en zo ging het maar door en wij allemaal maar steeds twijfelen. Moeten we nu blijven of vertrekken.
De volgende dag hoorden we weer dat als we nu niet zouden vertrekken we wel eens voor 3 maanden hier moesten blijven. Het behoorde tot de mogelijkheden.
Het was dan ook vaak het gesprek van de dag bij de camperaars. Corona en wat moeten we nu?
Dan werd er ook nog aan de mensen getrokken door het thuis front. Kinderen die hun ouders de raad gaven om te blijven omdat het veel veiliger was voor hun en zo gingen de dagen en weken voorbij. We bleven maar twijfelen en twijfelen.
Wij zelf hebben uiteindelijk er toch maar voor gekozen om terug te keren en thuis dan maar in quarantaine te gaan want we willen niet dat mensen ziek van ons kunnen worden.
Op onze camperplaats voelden wij ons veilig, veel veiliger als nu en je met allerlei mensen in contact komt. We wassen onze handen steeds maar weer en weer. In Nederland is het allemaal veel erger dan in Spanje, dat weet ik wel en nu worden we ook nog met de nek aangekeken.
Dan werd er ook nog aan de mensen getrokken door het thuis front. Kinderen die hun ouders de raad gaven om te blijven omdat het veel veiliger was voor hun en zo gingen de dagen en weken voorbij. We bleven maar twijfelen en twijfelen.
Wij zelf hebben uiteindelijk er toch maar voor gekozen om terug te keren en thuis dan maar in quarantaine te gaan want we willen niet dat mensen ziek van ons kunnen worden.
Op onze camperplaats voelden wij ons veilig, veel veiliger als nu en je met allerlei mensen in contact komt. We wassen onze handen steeds maar weer en weer. In Nederland is het allemaal veel erger dan in Spanje, dat weet ik wel en nu worden we ook nog met de nek aangekeken.
Ik moest het even kwijt.
En dan na weer een dag met vele kilometers gaan we ons verwennen met een lekkere maaltijd en dan op tijd naar bed want we zijn vreselijk moe.
We slapen hier in Chaudeney sur Moselle, in de buurt van Nancy.
Nog 300 km morgen en dan zijn we thuis.
19-03-2020
Het was weer een onrustige nacht. Je slaapt langs de snelweg en het verkeer raast de hele nacht maar door. Heb nooit geweten dat er zoveel verkeer is in de nachtelijke uurtjes dus weer wat geleerd.
Gisterenavond lagen we al vroeg in bed. We waren doodmoe.
Toen we onze camper eindelijk hadden geparkeerd voor de nacht en we onze tv aan wilde zetten ontdekten we dat we net naast die ene boom stonden die onze satelliet niet door wilde laten. Hoe zoek je het uit. We waren te moe om de camper 1 of 2 meter vooruit te zetten dus geen tv. Gezellig gegeten met een glaasje wijn en toen vielen de oogjes al snel dicht. We waren ook aan de late kant met eten, het was al 20 uur en eer je dan klaar bent en afgewassen hebt is het zo 21 uur dus die tv mocht lekker uit blijven.
Gisterenavond lagen we al vroeg in bed. We waren doodmoe.
Toen we onze camper eindelijk hadden geparkeerd voor de nacht en we onze tv aan wilde zetten ontdekten we dat we net naast die ene boom stonden die onze satelliet niet door wilde laten. Hoe zoek je het uit. We waren te moe om de camper 1 of 2 meter vooruit te zetten dus geen tv. Gezellig gegeten met een glaasje wijn en toen vielen de oogjes al snel dicht. We waren ook aan de late kant met eten, het was al 20 uur en eer je dan klaar bent en afgewassen hebt is het zo 21 uur dus die tv mocht lekker uit blijven.
We zijn al om half 6 wakker en staan op om te ontbijten en de camper leeg te ruimen.
Tanken in Luxemburg
We passeren de grenzen moeiteloos en in België kunnen we zelfs boodschappen doen.
De zon is nog niet wakker
He daar komt de zon
We rijden via Metz naar Luxemburg en zagen het zonnetje opkomen tussen de mist door. Dat was wel mooi om te zien. We zagen zelfs een paar reeën die brutaal een weiland waren ingelopen en gezellig samen stonden te grazen. Zonder enige problemen gingen we de grens over. Natuurlijk moest er eerst getankt worden en daarna weer verder, door naar België waar we ook zonder problemen de grens over gingen.
Tanken in Luxemburg
We passeren de grenzen moeiteloos en in België kunnen we zelfs boodschappen doen.
Via Luik naar Herstal waar we langs een Carrefour kwamen. He Fritske, even stoppen, we moeten boodschappen hebben want thuis is er bitter weinig. De diepvries is zowat leeg en ook de koelkast. Bij de Carrefour mocht er maar 1 persoon naar binnen. Er stond bewaking aan de ingang. Eén ingang was er maar open, de rest was afgesloten. Dus naar binnen met mijn winkelkar en maar een voorraadje gekocht. Brood, boter, potjes groenten, braadvlees en broodbeleg. Lekker koekjes voor Frits want die kan eigenlijk niet zonder koekjes en een lekker wijntje om vanavond heerlijk bij na te praten over onze belevenissen.
De grens met Nederland gaf ook geen enkel probleem maar ik kreeg er bijna een cultuurschok toen ik zag hoe in Nederland de regels zijn met betrekking tot het corona virus. Ik zag in eens weer mensen in groepen met de race fietsen op pad, ondenkbaar in Spanje en Frankrijk hoor. Mensen die aan het wandelen waren, hé ........... meer auto's op de weg. Ongelooflijk!!!! Ik voelde me of ik uit een oorlogsgebied kwam en nu weer in Luilekkerland was aangekomen. Dit is allemaal ondenkbaar in Spanje en Frankrijk op het moment.
Wij zijn meteen naar Eijsden gereden en hebben daar de camper aan de buitenkant van alle insecten ontdaan die de dood hadden gevonden door tegen onze camper aan te vliegen. Foei wat een slagveld. Daarna naar huis gereden en de tassen naar binnen gebracht, een praatje gemaakt met een paar mensen. Niet geknuffeld hoor want dat mag nu weer niet. Boodschappen naar binnen gebracht en even heerlijk een kopje koffie gedronken met een broodje erbij want het was onderhand alweer 13 uur.
Om 14 uur gaat de stalling open dus de camper naar de stalling gebracht. Frits rijd dan met de camper en ik er achteraan met de auto want Frits moet natuurlijk ook weer naar huis kunnen.
Kwamen we bij de stalling hé ............. een caravan op onze plaats. De mijnheer van de stalling had ons al zien kijken via de camera's en kwam er al snel aanlopen om de caravan weg te duwen.
Onze camper is ook weer thuis.
De route die we gereden hebben. Hij is helemaal te zien op FritsEllen Polarsteps
De andere delen van deze Overwinter Blog.
