Lunéville

Nooit geweten dat Lunéville zo'n mooie stad is.

Vanochtend op weg naar naar Lunéville hadden we dikke pech. In de plaats Bayon reed een landgenoot onze buitenspiegel aan flarden. Toen we eenmaal van de schrik waren bekomen zagen we dat de dader verdwenen was. Niet netjes. Misschien in paniek?? We hopen dat hij zichzelf zal melden.

Gelukkig hebben we een dash cam en die heeft alles opgenomen. We hebben dus alles wat we moeten hebben. Op de beelden kun je precies alles zien. Hoe hij aankomt rijden, hoe hij ons raakt. Welke camper het is en het nummerbord.

We hebben meteen contact opgenomen met onze verzekering. Volgende week als we weer thuis zullen we alles opsturen en wordt er werk van gemaakt.

Nadat alles weer achter de rug was zijn we na de lunch naar centrum gelopen van Lunéville. Achter onze CP sitecode 1372, is een prachtig park. Het is heel groot en hoort bij een kasteel.

Het is prachtig weer en lopen verder richting de twee prachtige torens die boven de huizen uitsteken.

Het is de St. Jacques kerk.

Gebouwd tussen 1730 en 1747, onder de heerschappij van François III en Stanislas, verving deze kerk beide de oude kerk van de Reguliere Kanunniken van de Abdij Saint-Rémy, gesticht in 999 en de parochiekerk van Sint-Jacob, daterend uit de veertiende eeuw, die zich op 200 meter van hier bevond, Sint-Jacob plein, waar we nog steeds zien op de hoek van een huis een prachtig beeld van de pelgrim heilige. Het orgel van Saint-Jacques, prestigieus om zijn instrumentale kwaliteiten, is uniek omdat het volledig verborgen is door een prachtig decor ontworpen door Emmanuel Héré. In 1986 werd het geklasseerd als Historisch Monument, terwijl de kerk al in 1926 geklasseerd werd. Daar worden concerten georganiseerd in het kader van het programma Route des Orgues. Namelijk: Émilie du Châtelet is begraven onder de zwarte plaat gelegen aan de ingang van de Saint-Jacques kerk in Lunéville. Een geweldig verhaal om te ontdekken...

Helaas is de kerk gesloten en staat hij in de steigers.

We wandelen verder en rusten uit op een terrasje. Later lopen we weer terug via het mooie park waar we geen genoeg van krijgen.

We gaan weer terug naar de CP en drinken een alcohol vrij biertje aan onze picknick tafel.

Zullen we nog een ander stuk van het park gaan bekijken?

Jaaaaaaaaa, doen we.

En weer liggen er verse bloemen.

Dit is toch genieten!!!!!!

Weer verder.

Weer een paar stapjes verder.

Van Luxeuil-les-Bains gingen we naar Epinal. het was de bedoeling om Epinal beter te leren kennen. We kwamen er zondag, 20 maart aan en we hadden een mooi plekje aan de Moezel sitecode 21393. We moesten € 5 betalen in het Maison du Velo. We hadden pech want het Maison was gesloten. 

Onze Duitse buren zijn er nog eens speciaal heen gelopen maar we werden onze € 5 niet kwijt. Het plekje had een loosplaats en we kregen stroom. Onze rommel konden we kwijt in de containers die er stonden.

Goed geregeld dus.

(Ons uitzicht is op de foto hiernaast te zien.)

De zon liet zich volop zien maar er was een frisse wind. Toch besloten we om in de namiddag een wandeling te maken op het eiland in de Moezel waar wij op uit keken.

Bij ons plekje vonden we aan de steiger deze ideale kano bus. Ideaal toch 😁

Helemaal rechts zie je nog net de camper staan.

We gaan de brug over en wandelen dan aan de linkerkant langs de Moezel lopen.

De lente is in de lucht. De zon schijnt en de grasvelden staan vol met madeliefjes. 

Op het internet konden we niet veel vinden over Epinal tenminste niet veel over wat wij zouden willen bezoeken en het weer gaat goed worden de komende week dus waarom in een muffe stad rondlopen terwijl we heerlijk buiten kunnen zitten en genieten van de natuur.

We besluiten verder te rijden naar Nomexy een klein dorpje een paar kilometer verder.

Daar is een mooie CP sitecode 60043 en camping gedrag is toegestaan. We hebben er stroom, water en lozen voor € 8,60 per nacht. Netjes toch.

Zelfs de korte broeken kunnen aan. We doen vandaag niet veel meer dan genieten van het weer. Morgen kijken we wel weer wat we verder gaan doen.

Luxeuil-des-Bains

We zijn weer een stukje noordelijker gereden (37 km)  nadat we eerst de camper ontdoen hebben van zijn rode Sahara zand.

Het is er zo druk met allemaal "rode zand" auto's dat we in de file staan maar Frits klaart de klus en na een tijdje ziet de camper er weer spic en span uit.

Nu kunnen we weer verder naar onze volgende CP die we vinden via de app Camping-Car-Park. Hij kost € 11 alles incluis en de site code is 2025. 

We hebben drinkwater nodig want door de vrieskou zijn er nog veel kranen afgesloten maar hier moeten ze drinkwater hebben. 

Stroom hebben we eigenlijk niet nodig maar voorruit we steken de stekker erin. Misschien de tandenborstels nog eens extra bijladen en de e-reader en misschien nog mijn horloge.

We poetsen de camper ook van binnen eens goed want ook daar is genoeg stof te vinden maar eerst koffie met een broodje.

Als de camper is gepoetst, poetsen we ons zelf ook nog op en dan maken we een mooie wandeling richting de plaats.

We lopen langs een mooi watertje dat achter de CP ligt 

en zo komen we midden in het centrum terecht.

We hebben nooit geweten dat dit zo een mooie plaats is. We wandelen naar de Abdij en bekijken de kerk van binnen met zijn prachtige orgel dat door Petrus op de schouders gedragen wordt.

Dan lopen we door de prachtige kloostergang waar vroeger rond het jaar 600 de monniken liepen van de Abdij naar de kerk.

Wat is dit prachtig om te zien en zeker om hier te lopen.

Na een tijdje lopen we weer terug naar de CP via de mooie watertjes die zomaar te voorschijn komen en ook weer verdwijnen in de weg.

En dan kom je ook dit soort grapjes tegen. Een baby in bad 😉

En dit watervalletje.

We zijn blij als we de CP weer zien met ons huis op wielen want we zijn moe van alles wat we gedaan hebben vandaag. Misschien iets TE veel.

Morgen maar weer een beetje rustig aan doen.

Vaivre-et-Montoille

Vanmorgen nadat we onze ogen open deden en de gordijnen open maakte zagen we onze ramen bedekt met Sahara zand en natuurlijk waren niet alleen de ramen bedekt maar ook de rest 😕

De lucht zag er helemaal rood/bruin uit.

Dat gaat nog poetsen worden maar eerst even naar de serviceplek. 

Op anderhalve kilometer afstand vond Frits een plek met wasmachines en die hadden we hoog nodig dus even een wasje gedaan voordat we weer verder gingen.

Meteen ook maar een boterham gegeten want de droger deed niet direct wat hij moest doen dus nog maar een keer een programma draaien en weer een half uurtje wachten. Maar na de tweede keer weigerde hij ook om zijn programma goed af te werken. Dikke pech dus en met een mand vol nat wasgoed verder op pad richting Vesoul. Ongeveer 199 km nog te gaan.

De reis verliep goed maar als we naar de lucht keken dan zagen we heel goed hoe die veranderde van helder naar troebel en van grijs/wit naar rood/bruin. Sahara zand.

We staan weer op ons vaste camper plekje en zelfs ons plekje aan het gras is nog vrij. 

Sitecode 1355 en op ieder vrij plekje in de camper hangt nu de was te drogen. Heel vervelend maar het is even niet anders.

We besluiten om een wandeling rond het meer te maken van bijna 5 km.

En als we dan weer thuis komen bij de camper dan hebben we dit uitzicht.