Vannacht minder goed geslapen. Er waren een paar "hang-jongeren" tot 2 uur vannacht aan het praten buiten. Niet echt hard maar toch zo dat we er steeds wakker van werden. Daarna kreeg Frits steeds last van krampen in zijn been en hij had last van hoofdpijn. Nou dan heb je wat fffffffff. Om 6 uur vanmorgen kwamen ze weer de containers legen met heel veel lawaai. Het leek wel of de wereld verging. De hoofdpijn van Frits was gelukkig weer over.
Dus een minder goede nacht en maar wat langer geslapen.
Na ons ontbijt eerst naar de Lidl want we moeten hoognodig weer wat inslaan en daarna gevuld en wel verder naar Sisteron.
Nooit geweten dat dat zo'n mooie stad is. We zijn er al zo vaak langs gereden maar ben je in de buurt of kom je er langs, ik kan de stad van harte aanbevelen. De CP ligt heel dicht bij het centrum, ongeveer 200 m. lopen. Normaal kost hij € 7 per nacht maar de automaat is stuk en nu staan we gratis.
We parkeren de camper en gaan op pad.
Sisteron wordt door sommigen ook wel de poort naar de Provence genoemd, omdat het stadje tussen twee grote bergpassen in ligt namelijk tussen de Provence en de Alpen, aan de rand van de Durance, en aan de Route Napoléon.
Als Regionaal Natuurpark van de Baronnies verdient Sisteron ruimschoots zijn bijnaam “ parel van de Haute Provence” . De stad ligt aan de voet van de Citadel die uitkijkt over het omringende landschap, de stad strekt zich uit tot de rots la Baume, herkenbaar aan zijn vertikale kalklagen. Dit fenomeen wordt in de hele wereld gezien als een archeologische bijzonderheid.
De stad biedt een keur aan trappen en overdekte straatjes, de zogenaamde “andrones”, die op een natuurlijke manier de pittoreske architectuur volgen, om te te eindigen bij de Citadel. Henri IV noemde dit de zijn meest machtige fort van zijn koninkrijk.
We wandelen door de leuke nauwe straatjes met zijn door-gangetjes, mooie brug en hoge rotspartijen.
Rots la Baume
En dan zien we de citadel. Zullen we? Natuurlijk gaan we deze klim nog wel even maken.
De citadel van Sisteron ligt bovenop een hoge, smalle rots en torent hoog uit boven de plaats Sisteron. De citadel, een van de bouwwerken van de beroemde Franse fortenbouwer Vauban, geldt als de belangrijkste bezienswaardigheid van Sisteron.
De bestaande muren van de citadel dateren uit de twaalfde en dertiende eeuw na Christus. Deze verdedigingswerken werden zwaar beschadigd tijdens de Godsdienstoorlogen.
Aan het einde van de zeventiende eeuw na Christus ontwierp Vauban een uitbreiding van de citadel, waardoor de plaats beter verdedigd zou kunnen worden wanneer er aan aanval plaats zou vinden.
Trappen, omhoog klimmen ................ dat is dus weer iets voor ons en we beginnen aan de tocht naar boven.
De weg gaat steil omhoog en dan komen we bij de volgende fase, de trappen. Trappen, trappen en nog eens trappen.
Er komt geen einde aan.
Onderweg vinden we nog een bankje waar we even op adem kunnen komen wat wel nodig is.
Het is warm. De temperatuur zit al op 28 graden. Maar we gaan door tot we bij de ingang komen.
En als je dan denkt dat je van de trappen en het klimmen af bent dan heb je vette pech want ook dan gaat het gewoon door met klimmen en trappen. Hoe hoger we komen hoe mooier het uitzicht wordt.
Nog een paar trappen ...........maar.
En weer een stel trappen op .............
Yes !!!!!!!!!! We zijn boven. We zijn helemaal trots op ons zelf 😊😊 Moe, dat wel maar ook heel voldaan.
We genieten van het uitzicht en beginnen weer aan de afdaling. Dat gaat makkelijker. Al die trappen moeten we natuurlijk weer nemen maar nu naar beneden.
Op onze weg terug komen we langs de Chapel waar nu een tentoonstelling is. Frits zetten we nog even in het zonnetje.
Op weg naar beneden komen we ook nog langs het open-lucht theater waar van half juli tot half augustus concerten zijn gegeven. Lijkt me heel mooi om een keertje mee te maken maar dan moeten we nog een keertje terug komen.
We gaan verder naar beneden tot we weer bij de Kathedraal komen die gesloten is, helaas.
We zoeken nog een gezellig terrasje om wat te drinken en dan gaan we weer richting camper. Frits zet de stoelen op een schaduwplekje waar we even heerlijk kunnen bijkomen. We zijn zo moe dat we even indommelen maar dat mag wel na deze inspannende wandeling.
