28-08-2021

Naar de Camargue

Het "feestje" van gisterenavond duurde gelukkig niet te lang want de reizigers moesten vanmorgen weer op tijd vertrekken. Maandag beginnen de scholen weer en dan moeten ze weer present zijn. We hadden geluk.
Vanmorgen om 7 uur waren ze al druk aan het praten en aan het roepen buiten, deuren sloegen dicht en gingen weer open. Gelukkig hebben we nadat ze vertrokken waren nog even kunnen slapen.

In de buurt van Montpellier komen we in de file terrecht. Het is goed druk.


Na Montpellier zien we al snel de mooie zoutmeren.




Ons plan is om naar de Camargue te gaan waar we in 2014 voor het eerst met de caravan zijn geweest. We willen naar het Centre De Découverte du Scamandre. Een educatief centrum met een stukje prachtige natuur. Frits was er toen helemaal weg van dus gaan we er nog eens kijken.
Onderweg naar het park komen we stieren tegen die liggen te rusten in het weiland en die hier voor het stierenvechten worden gebruikt. De stieren worden hier niet gedood in de arena. Er komt geen druppeltje bloed bij kijken. Wij hebben het ooit meegemaakt en het is een heel spektakel en het is zeker de moeite om er eens naar te gaan kijken.


Bij het park aangekomen parkeren we de camper, drinken nog een kopje koffie en gaan naar binnen.




We zien hier bever-ratten (niet echt mijn dieren) zwemmen, flamingo's, allerlei soorten vogels, vissen, de bekende Carmargue paarden en de rijstvelden. 


Beverrat.



De Flamingo's




Reiger


Zwaan


Mooie aangelegde paden. Het ziet er allemaal pico bello uit.




Een beverrat rent naar het water.


In de observatie ruimte.



Steltloper.


Oei de beverrat komt mijn richting uit.


De mooie paarse bloemen die hier weelderig groeien niet te verwarren met de lavendel.



De bekende witte paarden.

Prachtig om te zien toch hoe de dieren allemaal in vrijheid leven. We zijn moe en voldaan als we weer bij de camper aankomen. We hebben toch ongeveer 5 km gelopen. We drinken even wat en rijden verder naar het Maison du Riz dat ongeveer 16 km verder ligt in de buurt van Arles. Vandaag, zaterdag is het museum van Maison du Riz gesloten maar morgenvroeg is het weer open en gaan we een kijkje nemen.
Nu staan we hier op een mooi rustig plekje met 3 campers waarvan toevallig 1 Nederlandse camper. Het zal hier vast heel donker worden vannacht dus dat wordt een mooie sterrenhemel en veel muggen.




 


27-08-2021

"feestje"

Gisterenavond zijn wij naar de wijnproeverij geweest en dat was me toch lekker 😁 Om 18 uur liepen we met nog 3 andere camperaar-koppels (allen Frans talig naturlijk) richting de winkel waar Stéphanie al klaar stond om ons te ontvangen. Er stond een tafel buiten waar we aan konden gaan zitten. Ze had 6 flessen klaar staan om te proeven.

Eerst vroeg Stéphanie of wij haar konden verstaan als enige niet Fransen. Ze zou langzaam praten. Dat moest toch wel lukken antwoordde ik haar.

Het wijngoed was al 4 generaties in hun bezit vertelde ze. Zoonlief, JeanMarc, had de boel 3 jaar geleden overgenomen. Door de corona hadden de zaken een beetje op hun gat gelegen en JeanMarc zag het niet meer zo zitten maar nu had hij een zilveren medaille gewonnen met zijn Rosé en was hij weer helemaal blij en ging hij er weer vol tegenaan. Kleinzoon hielp oma Stéphanie met spulletjes klaar te zetten en de hond van een van de gasten een bakje water te brengen. Zo werd kleinzoon Jerôme van ongeveer 12 jaar al betrokken bij het werk op het wijngoed. Tussen de bedrijven door was Jerôme zoals bijna al zijn leeftijdgenoten, druk met zijn mobiel.

We begonnen met de witte wijn en daarna de rosé. De rosé was inderdaad erg lekker en daarna volgden nog 4 rode wijnen.

Wij vonden de President (de 2de van links) erg lekker en daar hebben we een paar flessen van gekocht en natuurlijk een flesje van de bekroonde rosé. De vierde fles deed niet onder voor een Port en was dan ook vooral om te drinken bij de Franse kazen.

Na al die proeverijen zijn we thuis maar een hapje gaan eten om ons weer wat fitter te voelen 😊😊 We zijn nog laat buiten blijven zitten met natuurlijk weer een wijntje. Tja, we zijn nu eenmaal in Frankrijk toch.

Vanmorgen waren we weer op tijd uit de veren zodat we onze tocht weer konden voorzetten.

Waar gaan we heen???? Geen idee. We willen graag nog wat zuidelijk blijven i.v.m het Nederlandse weer dat niet zo bijster veel is. We willen richting Camargue, dat Frits zijn hart heeft gestolen dus richting oosten en zo stranden we in Aniane. 

We staan op een CP zonder enige faciliteit maar dat maakt niet uit. Het is een gratis plek dus moet je al blij zijn dat je hier mag staan. Het is maar 300 meter lopen naar het centrum dus .............. op naar het centrum.

Wat een mooi plaatsje is dit. Prachtige straatjes. Typisch Frans en kijk op onderstaande foto naar deze mooie boekenkiosk die helemaal van boeken is opgebouwd en waar je boeken mag lenen die in de kistjes liggen.








En natuurlijk is er ook een ............... juist een kerk


dus even binnen kijken




Hééé Fritske, wat is er aan de hand??
Ach de stakker. Hij is nog niet gevallen zegt hij want het is hier niet zo donker als toen hij viel in de kerk in Aïnsa 😂😇.  Frits het kan ook wel eens goed gaan hoor!!


Na de kerk wandelen we nog even verder.



De fietsen doctor. Op woensdag en zaterdag mag je je zieke fiets hier brengen. 😀





Na onze wandeling moeten we natuurlijk wel even een terrasje pakken en nadat we onze pass sanitaire hebben laten zien mogen we wat bestellen.


Fritske is weer blij. Zijn dag is weer helemaal goed. Niet gevallen in de kerk en een lekker biertje voor zijn neus.


Dan weer naar de camper. Het is warm vandaag. Gelukkig heb ik het eten al vooruit gemaakt. Witlof schotel die nu in de Omnia-oven kan.


Na het eten zitten we heerlijk buiten te genieten als er 2 Nederlandse campers de CP op rijden. Gezellige Brabanders. Nou ja "gezellig"  Ze komen naast ons staan met de deur naar onze kant. Dat hoort eigenlijk al niet want dan zit je op elkaars lip. Vast iemand die niet op de hoogte is van Camperregels. 
Of iedereen met de neus van de auto naar voren of naar achter. Zij houden zich hier niet aan of hebben er geen weet van.

We boffen want ze hebben een verjaardag. Schoonzoon die de camper een stukje verder heeft staan is 51 jaar geworden en dat komen ze vieren voor onze deur. Ze zijn 3 weken in Loret de Mar geweest op de camping, vertelt onze buurman terwijl de eerste bal ons al om de oren vliegt van kleinzoon. Ze genieten nu hoor vertellen ze en als we strakjes niet meer kunnen moet de gemeente maar betalen. 😖
De chips en Sangria komt op tafel even als de toeters. Lieve help 😲 dat zal ons toch niet gebeuren. 

Wij blijven nog een tijdje buiten zitten ( schijnbaar zijn we onzichtbaar geworden) en horen ons de verhalen aan. Tot het te donker wordt en dan gaan we naar binnen. We zijn nog geen 5 minuten binnen als de toeters in gebruik worden genomen fffffffffffff.

Gelukkig is het maar voor 1 avond.