26-09-2020

Frankrijk in Corona-tijd

Deze keer gaan we er een relaxte reis van maken en gaan we energie opdoen voor de komende tijd. Wie weet of we komende winter kunnen gaan overwinteren en of we mogen reizen want de Covid-19 raast om zich heen in heel de wereld. Niemand wordt gespaard.

En zo gebeurd het dat we op 22 augustus vertrekken richting Frankrijk. We willen de oost kant gaan bekijken. Op ons lijstje staan de Vogezen, de Elzas, de Alpen en dan kijken we wel hoe de kaart van Frankrijk kleurt i.v.m de besmettingen.


We vertrekken op rijd en halen de camper op die helemaal klaar is voor vertrek. Het enigste wat nog even moet gebeuren is een wasbeurt en dat doen we bij de auto waspaal die in de buurt van de stalling is en zo vertrekken we mooi op tijd richting Luxemburg


We hebben een prachtige route gereden door het oosten van België via Verviers, Malmedy, Sankt Vith naar Weiswampach in Luxemburg en daar slapen we nu bij een enig kerkje.

Het is een vrije CP iets waar we deze keer ook eens iets meer mee willen uitproberen.
We weten dat het vaak de mooiste plekjes zijn en heerlijk rustig dus ook dat gaan we nu eens nader onderzoeken.
In Weiswampach aangekomen zijn we eerst naar het grote Shopping Centre van Massen gereden waar we meteen getankt hebben en het gebruikelijke recept voor Frits namelijk jonge jenever die toch snel € 7 per fles goedkoper is dus maar een voorraadje gekocht.


23 augustus, Boulay Moselle, Frankrijk

Heuvel op, heuvel af, slinger wegen en prachtige natuur met vergezichten. Luxemburg is mooi en dan komt daar het 3 landenpunt in zicht, Schengen. Het oorspronkelijke verdrag werd in 1985 in de Luxemburgse plaats Schengen gesloten door België, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg en Nederland.



Het Akkoord van Schengen heeft tot doel de geleidelijke afschaffing van controles aan de gemeenschappelijke grenzen tussen de 26 deelnemende landen. Daarnaast voorziet het akkoord in de instelling van een regeling voor vrij verkeer van alle burgers uit de deelnemende staten, de overige staten van de Europese Unie en een aantal derde landen. De naam komt van het Luxemburgse plaatsje Schengen waar het akkoord op 14 juni 1985 is ondertekend.

We schieten een paar mooie plaatjes en bezoeken het museum met mondkapjes op. In Nederland is nog niet verplicht maar in Frankrijk moeten ze overal op.

We hebben ons plekje gevonden voor de nacht in Boulay-Moselle bij de Lidl dus ............. morgenvroeg is Frits zo bij de broodafdeling ............. hahaha.

Morgen gaan we weer verder richting Col du Bonhomme vanwaar de Route des Crètes gaat beginnen en die tocht staat op het programma.

24 augustus, Plainfaing, Frankrijk

We ruilen de "Limburgse" heuvels in voor de iets ruigere en de bossen veranderen van loofbomen naar dennenbomen. De temperatuur is heerlijk. In de zon eigenlijk te warm en we vinden een heerlijk plekje langs de rivier de Meurthe in Bertrichamps waar we kunnen picknicken. De Meurthe is een rivier in Frankrijk en ontspringt in de Vogezen tussen de Hohneck en de Col de la Schlucht. Hij mondt bij Frouard in de Moezel uit.


Nog een paar kilometer naar Plainfaing waar we een CP ontdekten via de Camper Contact. We willen wel even service'n en dat kan hier. Water lozen en tanken, toilet en grijs water legen en de CP ligt dicht bij het plaatsje waar we al een heerlijke bakker hebben gevonden voor morgenvroeg, op onze wandeling vanmiddag. We hebben het kerkje bekeken en de Mairie bewonderd met zijn prachtige bloembakken. Ze maken er vaak iets prachtigs van.






Toen we door het dorp liepen kwamen we onze Belgische buren tegen met hun 3 hondjes en hun papegaai. De papegaai zat op de buurman zijn schouder en mocht zo mee het dorp in. Praten doet hij niet alleen schreeuwen. Als dat maar goed gaat vannacht 😂


Morgen gaan we aan de Routes des Crètes beginnen. Het is een tocht van 81 km.

Het is een weg die is aangelegd door het Franse leger tijden de Eerste Wereldoorlog om het zuidelijke front in de Elzas met het noordelijke te verbinden. Dat was makkelijk voor de voorraden aan te vullen en soldaten af te lossen.

Deze weg liep vlak achter het front dat zich in de zone vlak voor het Rijndal lag. Het is daarbij goed om te beseffen dat Duitsland voor de Eerste Wereldoorlog iets groter was dan het nu is en Frankrijk een stukje kleiner. Duitsland had namelijk in de oorlog van 1870 een groot deel van Elzas en Lotharingen van Frankrijk afgepakt. De grens lag aan het begin van de Eerste Wereldoorlog dus westelijker over de bergrug waar de Hohneck op ligt. Het front lag iets oostelijker omdat de Fransen in tegenstelling tot het noordelijke front hier bij het begin van de oorlog de aanval hadden gekozen. Zoals veel aanvallen in dit bizarre conflict was ook deze doodgelopen en hadden beide legers zich ingegraven op de steile hellingen die het Rijndal markeren.

We gaan het allemaal meemaken morgen.

25 augustus 2020, Rochesson, Frankrijk

Vandaag hebben we de Routes de Crètes gereden.
Het begon allemaal een beetje griezelig toen onze navigatie ons wel erg smalle weggetjes op stuurde
vol met gaten en kuilen. Gelukkig was dit maar even en konden we gaan genieten van de mooie tocht.
Bij Soulzeren zijn we uitgestapt en hebben de camper geparkeerd.



De wandelschoenen aan (meteen mijn nieuwe kunnen testen en ze zijn geslaagd), rugzak met water mee en toen 500 meter omhoog lopen. Tjonge, jonge wat zijn 500 meter dan lang. We klauterden over hoge traptreden die van rotsblokken waren gemaakt omhoog. Die treden zijn net te hoog voor een mens met een normale lengte. Omhoog dat is een hele klus maar omlaag is nog een grotere klus maar we hebben het gered. 
Voldaan en met trillende benen kwamen we weer bij de camper aan. Die spieren van ons hebben wel hun doping gehad. 


Nu nog een stukje verder rijden om een mooi plekje te zoeken om te lunchen maar op mooie plekjes is het druk, erg druk en dat in Corona-tijd dus nog een stukje verder rijden maar.

Wie zoekt zal vinden en wij vonden dus ook. Wij vonden zelfs een mooi bankje met een tafel waar we heerlijk ons stokbroodje hebben opgegeten.


We rijden nog een stukje en gaan op zoek naar een slaapplekje en dat vinden we. In een
 bosje bij een meer. Het is warm vandaag dus die bomen zijn meer dan welkom.



27 augustus 2020, Moirans en Montagne, Frankrijk










We hebben een paar heerlijke dagen gehad in Vitrey-sur-Mance. We zijn hier op familie bezoek en hebben genoten. Wat zijn we verwend!!


De camper konden we mooi kwijt bij hun tegenover het huis.






We hebben een gezellig uitstapje samen naar Langres gemaakt dus ook nog een beetje cultuur mee gekregen en verder heerlijk gebabbeld,gegeten en gedronken. 









Natuurlijk moest het standbeeld van Denis Diderot 1713-1784 de uitvinder van de encyclopedie die ooit geboren is in Langres.


Ook de kerk bezochten we en daar hoort natuurlijk het branden van een kaarsje bij.











Daarna heerlijk bijkomen in de heerlijke tuin van Angèle en Nico.


We hebben van onze gezellige dagen een video/vlog gemaakt.

"Angèle en Nico, nogmaals bedankt voor de heerlijke dagen bij jullie en voor alle verwennerijen."

28 augustus 2020, Moirans en Montagne, Frankrijk


Rond zes uur vanmorgen begonnen de eerste regendruppels te vallen en we zijn ze ook niet meer kwijt geraakt. Wat krijg ik daar snel genoeg van, bah.

Tegen 11 uur zijn we weer vertrokken na nog samen te hebben genoten van een uitgebreid ontbijt.

Tijdens onze lunch zijn we binnen moeten blijven zitten want het was te nat buiten en daarna zijn we doorgereden naar Moirans-en-Montagne, een plaats in de Haut-Jura aan het stuwmeer van Vouglans. 

Wij staan boven op de berg en ons uitzicht is het stuwmeer. 
Prachtig alleen jammer van de regen zodat we nu mooie groene kleur niet kunnen zien. Het meer is een erg groot en indrukwekkend meer. Het is gecreëerd door een dam en het is het twee na grootste stuwmeer van heel Frankrijk.


Misschien kunnen we het morgen eens goed bekijken als het weer beter zal zijn volgens de weer-app. Mocht het weer toch eigenwijs willen blijven dan gaan we richting Albertville, bekend om haar openings- en de slotceremonie van de 16e Olympische Winterspelen in februari 1992.

29 augustus 2020, Annecy, Frankrijk

Vanmorgen regende het niet en zodoende hadden we een prachtig zicht over het meer Vouglans en konden we een mooie foto maken voordat we weer verder reden.


Het werd een mooie tocht door allerlei kleine dorpjes en heel veel haarspeldbochten. We kwamen een klein stukje langs de route des Sapins waar ik nog nooit van gehoord had dus even opgezocht. Het is de dennen route (zilversparren) door de Montagnes du Jura. De tocht is 42 km lang en gaat door de mooiste bossen van het Jura gebergte maar wij gaan deze route nu niet rijden want wij willen naar het meer van Annecy.
Het weer is droog maar de zon wil zich niet laten zien, jammer want dan ziet er alles er een stuk vriendelijker uit.

We hebben een CP op het oog die altijd vol staat volgens onze app, bij het meer en dichtbij het centrum, Aire de Camping Car Colmyr. 
Er zijn maar 10 plaatsen maar op het veld naast de CP staan meestal nog wel zo'n 40 campers. We gaan eens kijken of er voor ons een plaatsje vrij is en ja hoor. We hebben geluk als we tegen 13.15 uur aankomen. Er is nog een plaatsje vrij voor ons. Tussen de bomen maar een aardige Fransman zegt ons naast hem te komen staan in verband met de schotel ontvangst van de tv. Dat gaan we dus maar doen en als de camper staat steken we de straat over en lopen langs het meer naar het centrum.


Er is ook nog een kunstmarkt in de haven. Heel gezellig maar wel veel mensen dus mondkapjes op. Dan het centrum in met zijn mooie scheve en gekleurde huizen en het vele water met zijn mooie bruggen die vol met bloemen-manden hangen.


Het centrum is een en al restaurantjes die bijna uitpuilen en iedereen zit en loopt door elkaar wel met mondkapjes op. We lopen er maar een heel klein stukje door en gaan weer snel richting strand waar het weer heerlijk rustig is. Die drukte is niks voor ons en nu in deze tijd al helemaal niet. Maar ondanks de drukte moet ik zeggen dat Annecy een mooie plaats is en zeker een bezoek waard is.


Wij gaan na onze fikse wandeling, want ja voor ons was dit een fikse wandeling met zijn dik 8500 stappen, lekker in de camper met koffie en gebak. De druppels beginnen buiten weer te vallen en we zijn net op tijd weer thuis. We gaan wat knutselen met onze filmpjes en foto's.

30 augustus 2020, Albertville, Frankrijk


Gisterenavond gingen we naar bed met regen en vanmorgen stonden we op met regen. Wat kan er toch veel water uit de lucht vallen. Het ging de hele nacht maar door en de vandaag de hele dag weer tot ongeveer een uur of vier maar onze route was er niet minder mooi door.
We hebben hele smalle weggetjes gereden en veel haarspeldbochten gehad maar o zo mooi. We gingen hoog de lucht in en soms reden we zelfs door de wolken heen. Dan had je prachtige vergezichten naar beneden. Heel soms kwam er een tegenligger en dan was het uitmeten om elkaar te passeren. Zo naderden we Albertville.

We hebben een CP aan de rivier de Arly en zijn vanmiddag de trappen op gelopen naar de oude stad. Het regende goed dus de mensen die het waagden om toch een wandeling te maken waren gewapend met plu en regenjassen net als wij.










Eerst kwamen we bij het oude Chateau en van daaruit liepen we naar het sfeervolle kerkje. 


Zo mooi. Er was zelfs een muziekje te horen zoals je dat in Frankrijk wel eens vaker hoort in kerkjes, heel stemmig.



De terrasjes waren zo goed als leeg op het mooie pleintje van de oude stad dat mij bij mooi weer vreselijk gezellig lijkt.
 


Een enkeling zat onder een afdakje maar echt uitnodigend was het niet.
De ene keer was het zo goed als droog om daarna weer afgewisseld te worden met de regen. Wij hebben er nog wat rond gezworven en zijn daarna de camper in gedoken. 


Koffie en Netflix gaat goed samen. Vanaf morgen zou het weer zich gaan beteren en daar gaan we dan maar vanuit. Zelfs nu tegen vijf uur begint er een flauw zonnetje te komen. Ik heb er alle vertrouwen in.
Er is hier voorlopig nog heel veel moois te zien voor ons.

31 augustus 2020, Albertville, Frankrijk


We hebben hier heerlijk geslapen. Lekker rustige omgeving.

Vanmorgen eerst kennis gemaakt met Carine, onze Belgische over-buurtjes. Wat leuk!! Carine volgt ons al een hele poos op YouTube dus eigenlijk kende ze ons al een beetje. We hebben even heerlijk gebabbeld. Dat is vaak het leuke van camper-en. Je leert allerlei mensen kennen. Je wisselt ervaringen uit, geeft tips en wijst elkaar op mooie plekjes waar je met de camper kan staan. Carine was op weg naar Pisa maar owee die regen de afgelopen dagen. Ze zaten in dubio net als zovelen op het moment.

Gelukkig hebben we vandaag meer geluk gehad met het weer. Het bleef droog en er kwam zelfs een zon, hiep, hiep, hoera!!!!

Vanmorgen zijn we eerst de berg hier afgelopen naar het centrum. Het is maar een klein stukje maar toch, het blijft een berg die nogal steil is dus de wandelschoenen aan. We moesten een paar boodschapjes niet teveel want ze moeten in de rugzak passen. Slepen gaan we nu niet aan beginnen want als we eenmaal die berg af zijn dan moeten we er ook weer op en dan met een zware boodschappentas ........................... nee dus. Morgen willen we weer verder gaan en dan rijden we wel even langs een Intermarche of een Super-U. Het moet een van die twee zijn want we moeten LPG tanken of te wel GPL in het Frans.


We liepen de berg af, de brug over en belanden in het centrum. 



















Frits bofte maar ik had pech. De winkels waren GESLOTEN!!!! De hele maandag nog wel. Het enigste voordeel was dat het nu ook niet druk was en wij heerlijk konden rondlopen. De supermarkt was wel open maar eerst even een heerlijke wandeling gemaakt.


Op het mooie Europaplein gekomen hadden we een mooi uitzicht op de middeleeuwse stad Conflans. Wat gezellig is het hier. Zo gezellig dat we besluiten om er op een terrasje neer te strijken en een hapje te eten. Ook hier houdt iedereen zich mooi aan de afstanden van 1,5 meter en iedereen doet meteen een mondkapje voor om naar zijn tafeltje te lopen. Te gek toch dat ze in Nederland hier zoveel problemen over maken. Wij voelen ons hier heel veilig bij.




Nadat we geluncht hebben eerst naar de supermarkt om een paar boodschappen te doen en daarna ................... berg op.







Thuis gekomen bij de camper even op een bankje uitgepuft en daarna een paar huishoudelijke klusjes gedaan. Moet ook gebeuren en daarna meteen maar even douchen en weer terug op ons bankje onze nieuwe Nederlandse buren te verwelkomen.


Als we weer een beetje zijn uit gerust lopen we nog even naar de overkant waar een allermooist kerkhof is. Daar moet ik zeker even een kijkje nemen.






01 september 2020, Col des Aravis, Frankrijk

Nadat we vanmorgen eerst naar de service zijn geweest wilden we eerst lpg gaan tanken. 

Onze app even geraadpleegd en bij het Olympisch park zou een Casino supermarkt moeten zijn met gas dus wij erheen. Helaas was het voor ons niet mogelijk om hier lpg te tanken omdat er slagboompjes hingen waar wij niet onderdoor kunnen met de camper dus dan maar geen lpg. We hebben ook nog gewoon gas bij ons. Voorlopig kunnen we nog voorruit.



We maken een prachtige tocht. Heel veel haarspeld bochten en smalle weggetjes. 


We komen langs ski-pistes en vele hotels die in de winter vast vol gasten zullen zitten. We rijden tussen hoge rotsen door en zelfs onder rotsen door. Gelukkig zijn de tunnels op 4 meter hoogte berekend en kunnen wij er met onze 3 meter hoogte onderdoor.


Bij een leuk wintersport plaatsje stoppen we even want we willen nog wat brood kopen. Ik stap een winkeltje binnen vol souvenirs en ook brood tenminste dat staat op het raam. Helaas geen brood zegt de onvriendelijke verkoopster. Kijken mag schijnbaar ook niet in het winkeltje dus ga ik maar weer naar buiten zonder iets, alleen mijn mondkapje op.






We rijden weer verder naar onze CP die op de Col des Aravis moet zijn. De Col des Aravis is een bergpas in de Franse Alpen, gelegen op de grens van de departementen Haute-Savoie en Savoie. Het is de enige bergpas die de Aravisketen kruist. De bergpas is vooral bekend van wielrenetappes in bijvoorbeeld de Ronde van Frankrijk.




Dan zien we de campers staan waar we moeten zijn. We zijn hier ongeveer op 1500 meter hoogte.
Eerst gaan we een boterhammetje eten en daarna lopen we naar de boerderij waar we moeten betalen voor de overnachtingen. 


Als ik de bel een duwtje heb gegeven zodat ze gaat klingelen komt de madame naar buiten. Ze is ook al niet te vriendelijk maar vooruit ik vraag in mijn beste Frans hoeveel het kost. Deux euro zegt ze met een strak gezicht. En twee nachten? Quatre euro, zegt ze weer onbewogen. Oké, ik geef haar de 4 euro en vraag maar niet meer naar de kaas en boter die ze ook verkoopt.

Wij gaan een wandelingetje maken naar de huizen en winkeltjes verderop.


Brood vinden we bij een bakkertje en dan komt Frits die prachtige schapenvachten tegen. Steeds weer als hij ze ziet is hij bijna verkocht maar door de een of andere reden worden ze nooit aangeschaft.
 

Hij wil er zo graag eentje voor op zijn camper-stoel. We zoeken een mooie grote uit. Die moet wel passen. Frits is helemaal happy met zijn warme vachtje. Nu zal hij het niet meer zo snel koud hebben.



We lopen nog even naar het kapelletje met de koeien er om heen. Ze hebben allemaal grote bellen om hun hals. Zo mooi. De wandelaars maken hier allemaal een stop om de koeien op de foto te zetten. Het zijn allemaal net filmsterren, zegt Frits.



Als we weer bij de camper zijn gaan we nog even in het zonnetje op onze stoelen zitten met uitzicht op de Mont Blanc maar als het zonnetje weg is dan is het echt koud. 


Bbbbrrrrrrr en als uiteindelijk het dikke vest niet meer voldoet gaan we naar binnen tot we in ene keer weer allemaal koeien met bellen horen. Eens even kijken waar dat vandaan komt en als we buiten komen zien we daar een hele kudde koeien de berg af lopen langs de campers met de boer en zijn hond die de kudde keurig bij elkaar houdt en naar de stal van de boerderij brengt. De boerderij met de vriendelijke boerin nog wel.


We blijven morgen nog een dagje hier en wie weet kan de drone dan de lucht in want die willen we hier wel even laten vliegen.

Geloof het of niet, we kregen nog Franse buren toen wij buiten op onze stoelen zaten en raad eens ................. ook deze waren weer heel onvriendelijk. Ik denk toch dat we ergens iets verkeerds doen maar wat.

02 september 2020, Montanges, Frankrijk

De dag begon zo goed na een heerlijke koude nacht. We hadden zelfs bovenop ons dekbed nog een extra deken zo koud was het. De thermometer gaf 6 graden aan.
In het weiland naast de CP stonden allemaal koeien en iedere koe had een bel om zijn nek en geloof het of niet maar die beesten zijn geen 5 minuten stil tijdens de nacht want als ik even wakker werd hoorde ik wel ergens een bel rinkelen. Nu stoorde het me niet gelukkig maar pas tegen de ochtend rond zes uur werden ze stil. Zouden die beesten niet slapen? Rond half 9 kwam de boer weer met zijn hond en bracht de koeien weer hoger de berg op. Zo mooi om te zien. Het leek wel een sprookje en ach die nacht met zo nu en dan een belletje hadden we maar mooi overleefd. Tja ook dat kan bij het kamperen horen.
Na ons ontbijt ging Frits nog even de Drone laten vliegen en kon ik op mijn gemak even de tijd voor mezelf nemen. Ook wel eens lekker.

Daarna nog even naar de winkel waar ze die heerlijke schapenvachten hadden of liever gezegd naar de winkel die aan de overkant lag want ook daar hadden ze leuke spulletjes en Frits, mijn kou-kleumpje, zou nog een paar heerlijke warme pantoffels uitzoeken met natuurlijk een vachtje erin. Ooooo en daar begon de eerste misser van deze dag. Ik had mijn mondkapje in de camper laten liggen. Grote fout van mij want nu kon ik de winkel niet in om eens heerlijk rond te snuffelen. Frits had wel zijn mondkapje bij zich dus moest hij alleen op zoek naar de warme sloffen en terwijl ik buiten stond te wachten zag ik een rek met heerlijke warme vesten naar mij wenken. Het leek wel of die vesten me riepen. "Kom dan" en ik zo volgzaam als wat, ik ging erheen want de rek stond half buiten en was dus bereikbaar voor mij zonder mondkapje. Dus toen Frits met de sloffen even buiten kwam om te laten zien kon ik hem het vest meteen ook even laten zien. "Staat je leuk", zei die lieve man. "Oké, neem jij het dan even mee naar binnen om te betalen want ik mag niet zonder mondkapje binnen." Dat was nou wel weer het prettige van deze dag, hahaha.


Met onze buit togen we meteen naar de camper en tegen 11 uur vertrokken we richting het meer van Genève waar Frits een leuke CP aan het meer had gevonden. De weg naar beneden vanaf de Col des Aravis ging nu via de andere kant van de berg naar beneden en was aanzienlijk beter te rijden dan gisteren naar boven. De weg was veel overzichtelijker en we kwamen langs prachtige wintersportplaatsen.


De trip verliep voorspoedig en we vonden de CP bij het meer van Genève snel. 3 Plaatsen waren er waarvan er 1 bezet was. De CP was niet meer dan een krappe parkeerplaats met een bord met een camper erop. Hhhhmmm, niet veel bijzonders maar we hoefde de smalle maar over te steken om op een strandje aan het meer te komen en dat maakte weer veel goed. Heeee een parkeerzuil daar moet je natuurlijk een ticket kopen maar owee, bij de zuil waren wel erg veel vliegende mieren en binnen een paar minuten zaten we helemaal onder de mieren en dan ook nog een Franse zuil die we niet helemaal begrepen dus even hulp gevraagd. Uiteindelijk zijn we weer weg gereden. De CP had geen enkele voorziening, zelfs nog geen prullenbak, wel vliegende mieren en voor deze plek durfden ze €25 te vragen. Vandaar dat er geen campers stonden want die ene camper die er stond ging weg en wij dus ook.

Een CP in deze streek van Frankrijk zoeken is schijnbaar heel moeilijk. We reden dan ook van de een naar de ander zonder resultaat. Uiteindelijk staan we nu op een prachtig plekje met een uitzicht zo mooi.



Stoeltjes buiten gezet en een heerlijke lasagna gemaakt in de Omnia-oven een lekker wijntje erbij.


Het maakte de dag weer helemaal goed na al dat gezoek.

03 september 2020, Montanges, Frankrijk

Vandaag hebben we een heerlijke rustdag gehouden en hebben we genoten van de omgeving.
Eerst heerlijk de boel gelucht. Alle ramen open zodat de frisse wind door de camper heen kon waaien. Heerlijk!!!


Na het ontbijt gaat Frits eerst de drone een rondje laten vliegen. Het weer is er goed voor. Weinig wind en zon en dat moeten we hebben. Na de vliegerij gaan we een wandelingetje door het dorp maken want eigenlijk zoeken we een boulanger. We hebben nog wel brood maar een vers stokbroodje zou ik wel lusten. Maar hoe we ook lopen en zoeken, geen boulanger. 


We komen langs de Mairie en de school, de kerk en typische Franse huizen maar niks geen bakker hoor. Helemaal niks zo klein is het dorp.



We wilden eigenlijk de Cobb gaan gebruiken. We hebben kippenvleugeltjes en dan zou stokbrood daarbij wel heerlijk bij zijn. Maar geen stokbrood dus dan ga ik aardappelsalade maken. Lijkt me ook lekker en Frits lijkt het ook wel wat.

Dit recept vind ik op internet bij "leukerecepten.nl". Het smaakt heerlijk en voor de liefhebber zal ik hier de link plaatsen.

https://www.leukerecepten.nl/recepten/aardappelsalade/ 
Even de link kopieëren en in de adresbalk plaatsen.


Binnen een uurtje zitten we heerlijk te knabbelen, glaasje wijn erbij en prachtig uitzicht. Heerlijk rustig is het hier. De koetjes grazen voor onze neus en de vogels fluiten op de achtergrond. We genieten met volle teugen.


Na de maaltijd gaat Frits een wandeling maken van ongeveer 55 minuten volgens het bord aan de weg.


Ik ga niet mee. Het is mij teveel berg op en berg af dus ik ga douchen en wat opruimen maar als ik net onder de douche vandaan kom staat Frits alweer voor mijn neus. Hij was de weg van de wandelroute kwijt geraakt en het was toch wel erg veel berg op. Ik wist het wel, hihi.

We hebben er maar een heerlijke luie middag van gemaakt. Lekkere kop kruidenthee, mijn e-reader met het heerlijke boek "De olijfboom" van Lucinda Riley in de hand en mij hoor je niet meer.


04 september 2020, Izernore, Frankrijk

Vanmorgen besloten om eerst even op zoek naar LPG te gaan. Frits had een tankstation gevonden. Het was wel 10 km om rijden maar dat moet dan maar even. Wat wel vervelend was, was dat toen we aankwamen bij de Avia pomp er geen lpg te krijgen was. Balen hoor dus weer terug dan maar naar de Lidl om boodschappen te halen want ook dat is weer broodnodig en daarbij staat het weekend voor de deur dus maar even een voorraadje inslaan.


Lekker makkelijk boodschappen doen met de camper bij je. Je vult je kar in de winkel en natuurlijk niet de mondkapjes vergeten, contactloos betalen hebben ze ook het liefst en dan met de kar naar de camper en inladen en meteen de boodschappen in ruimen in de kastjes en klaar zijn we.
We kunnen weer een paar dagen vooruit en nu maar op zoek naar de CP die Frits heeft gevonden via de Camper Contact bij een meer, Lac de Nantua met service en daar zijn we ook weer hoog nodig aan toe. De CP kost €10 incluis alles dus maar eens kijken of het iets is.

En of het mooi is daar, wow, meteen staan aan het mooie meer Lac de Nantua, helaas staat de CP helemaal vol maar we kunnen wel gebruik maken van de service en dat is nog wel helemaal gratis. Dus onze toilet cassettes worden weer geleegd en gewassen, grijs water wordt geleegd en schoon water bij gevuld. Volgens mij was de watertank bijna leeg want het duurt een tijdje eer we de nodige liters getankt hebben.
Schoon en fris met de nodige boodschappen aan boord vertrekken we weer. Jammer van de CP maar misschien was het toch niet zo'n goed idee om hier te staan. Het wordt warm vandaag en in het weekend ook, wel 29 graden en dan een mooi meer en een gezellig stadje in de buurt............... dat moet wel roepen om drukte en daar zitten wij nu net niet op te wachten dus rijden we verder naar de volgende plaats Izernore. Een klein dorp met aan de rand een CP met service. Ideaal.


Het is een heerlijke plek en na ons komt de ene na de andere camper en zo staan we uiteindelijk met 7 campers. Onze buren, geloof het of niet, zijn super vriendelijke Fransen. Het zijn mensen van 70 plus en hebben zowat heel Europa bezocht met hun camper. Zweden, Noorwegen, Rusland en in de winter zijn ze net als wij verslaafd aan Spanje.

De plannen waren om met de fiets naar het dorp te gaan maar het was zo warm dat we met onze stoelen een plekje in de schaduw hebben gezocht en toen was te doen. Het is ook nooit goed. Dan is het te nat en dan weer te warm maar als ik mag kiezen heb ik het liever te warm dan te nat.

We hebben heerlijk buiten kunnen eten vanavond en daarna is Frits met een of andere olie onze bladveren, zo heten die dingen geloof ik gaan inspuiten om het gekraak van de veren op de verkeersheuvels wat tegen te gaan.


Morgen blijven we hier nog staan en wie weet kunnen we dan wel naar het dorp fietsen. We zien wel want het gaat weer warm worden.

05 september 2020, Saint-Jean-d'Ardières, Frankrijk

Eigenlijk hadden we op ons plekje willen blijven staan en het dorp gaan verkennen maar hebben we niet gedaan.

Niets zo veranderlijk als een camperaar en wij al helemaal. Vanmorgen heerlijk blijven uitslapen en toen merkten we al dat het warmer en warmer werd. Het zou vandaag tegen de 30 graden worden en op ons plekje is geen ene boom te bekennen zelfs nog geen piepklein boompje dus ..................... zullen we dan toch maar de koelte opzoeken? Oké.










Maar allereerst LPG oftewel op zijn Frans GPL gaan zoeken. Er zou op 10 km afstand een Total station zijn die GPL moest hebben en verhip het was nog waar ook. Het viel Frits reuze mee dat tanken voor het eerst in het buitenland en hij had meteen de goede nippel te pakken dus we zitten weer helemaal gevuld.

Nog even een vers stokbroodje halen en daarna gaspedaal indrukken en rijden maar. We willen wat meer naar het midden van Frankrijk rijden, misschien richting Ardèche en op weg naar midden Frankrijk hadden een CP gevonden bij een wijnboer in de Beaujolais streek en die wijn vinden wij wel lekker dus waren we het er snel over eens dat dit ons doel voor vandaag zou zijn. We moeten ongeveer 90 km rijden door een mooi glooiend landschap dus echt geen straf voor ons.

We rijden door Bourg en Bresse een drukke stad die zich klaar maakt om de wielrenners van de Tour de France te verwelkomen. Ze hebben dan ook ook slingers in de straten hangen die bestaan uit wielrenner truitjes.


Het is wel een gehannes hoor om door die drukke smalle straatjes te rijden met de camper en al helemaal als er weer ergens een weg open gebroken ligt waar ze aan aan het werken zijn ffffffff. 


We proberen maar gewoon om uit het centrum te komen en onze navigatie gaat daarna maar op zoek hoe we verder moeten rijden. Onze navigatie kent ons onderhand wel en weet dat we wel eens goed dwars kunnen liggen.


Nog even en dan komen we aan bij onze wijnboer die midden tussen de druiven velden woont. We mogen door de poort van de boerderij naar binnen rijden en zien dan al snel een bordje met een camper erop staan en dat moeten we volgen. 


We komen bij een heel groot weiland waar 1 camper staat, een Duitser en hij verteld ons dat we mogen staan waar we willen. De Wijnboer is in de wijngaard aan het werk. Om 17 uur is wijn proeven in een lokaaltje en dat lokaaltje heb ik geloof ik al ontdekt op mijn wandeling hier bij de boerderij. Ik zal er een foto van plaatsen. Er komen nog een paar campers bij die denk ik allemaal om 17 uur willen proeven.


Dit was dus niet het proef lokaal want dat was een heuse bar en super gezellig.














Hier staat een hele verzameling oude tractoren en een super oude Renault.


Het is hier een zalig plekje en denkelijk blijven we morgen ook nog wel hier staan denk ik maar tja wie ben ik om dat te zeggen. Het kan maar weer zo veranderen ..........



06 september 2020, Saint-Jean-d'Ardières, Frankrijk


Vandaag een "luie" dag gehouden. Eerst heerlijk buiten kunnen ontbijten en daarna een beetje huishoudelijke taken onder handen genomen zoals een wasje en een rondje met de hand stofzuiger. Als de boel weer blinkend schoon is even heerlijk douchen en onze nieuwe microvezel badhanddoeken eens uitproberen en ze doen het goed. Het afdrogen gaat uitstekend en binnen korte tijd zijn ze weer droog plus hebben ze de prettige bijkomstigheid voor een camperaar dat ze heel licht in gewicht zijn. Dat is weer een goede aankoop geweest. Frits blij i.v.m het gewicht en ik blij dat ze goed drogen.

Na al deze klusjes is het alweer tijd om te lunchen en daarna gaan we op de fiets naar Belleville. Het is maar 3,5 km dus een peulenschilletje en de tocht is mooi. We fietsen tussen de druivenvelden door.

De stad lijkt uitgestorven. Alle winkels zijn dicht en mensen zijn ook vrij weinig te zien op straat. We komen wel een mooie kerk tegen waar we natuurlijk weer even binnen wippen. Uit de toren van de kerk komt een boel gekrijs. Het lijken wel uilen of torenvalken.


Verder is er weinig te beleven en we besluiten om maar weer terug te fietsen naar de camper en daar nog even te wandelen over terrein. Frits haalt ook nog even een golfstok te voorschijn en een paar ballen. Hij wil eens weten of hij het nog niet verleerd is na 2 jaar maar dat gaat nog prima.


Tegen etenstijd halen we deze keer ons gasstelletje eens te voorschijn. Frits gaat vlees bakken en ik maak een grote bak sla met die heerlijke Franse dressing erop want mmmm die is toch altijd zo heerlijk en zelfs Frits vindt de sla heerlijk en dat wil wat zeggen.


Tegen de avond ruimen we onze spulletjes buiten weer op want morgen gaan we weer een stukje opschuiven richting het westen. Eerst nog even genieten hier.


07 september 2020, Chauffailles, Frankrijk

Vandaag hebben we weer een prachtige route gereden. We zijn richting het westen gereden. Eigenlijk een weg waar je zelden komt. Als je naar Frankrijk op vakantie gaat dan is dat meestal naar de kust in het zuiden of het westen of de Ardèche of Dordogne maar zo midden het land door zwerven doe je niet zo vaak. Wij in ieder geval niet. Het landschap is hier geweldig.
We rijden kilometers tussen de druivenvelden. 


Berg op en weer af en allemaal mooie wegen geen enge smalle kronkels vandaag en dan komen we bij een allerliefst dorp, Chauffailles en laat hier nu ook nog een CP zijn. Het is dan ook snel beslist, hier blijven we vandaag.



We staan aan de rand van het dorp en het zou 500 meter naar het centrum zijn maar eerst eten we een broodje. Stoelen lekker naar buiten en daar zitten we weer. Wat hebben we het toch weer zwaar.

Na de lunch lopen we richting het centrum. De kinderen komen net uit school en dat zijn bijna de enige mensen die we hier zien. De winkels zijn dicht maar dat is normaal om deze tijd. Het valt ons op dat er veel panden te huur staan in het centrum. Corona staartje??????


We lopen er een rondje en dan gaan we weer terug naar de camper. We komen nog langs een Carrefour waar we nog een paar boodschapjes halen en dan gaan we weer buiten op onze stoelen zitten nadat we ook nog even langs het hertenkamp zijn gelopen.


Ik heb al sinds we hier staan op de CP rookpluimen gezien net halverwege de heuvel. Ze zijn daar vast rommel aan het verbranden. Wij laten de rookpluimen de rookpluimen en halen onze jeu de boules ballen eens te voorschijn en gaan een potje jeu de boules spelen. Wat zelden gebeurd, gebeurd nu, ik ben aan de winnende hand, jippie!!!


Na een paar spelletjes zijn we wel aan een drankje toe en gaan we weer zitten. 


De rookpluimen zijn nu wel heel groot geworden zien we. Ppppffffff, je zal er maar naast wonen kun je de ramen dicht doen met deze heerlijke temperaturen. En dan horen we in ene keer de sirene. Het zal toch niet een brandweer auto zijn ..................... jawel hoor en al snel volgt een tweede. Ze gaan richting de rookpluimen.
Al snel is het vuur onder controle denk ik want de rook wordt minder en minder.

Tijd om te gaan koken en dat gaat Frits vandaag doen. Hij gaat ook een pan-pizza maken met zalm en al snel staat er een heerlijke maaltijd klaar met een wijntje.


Ze smaken goed. Het recept is te vinden op onze site; www.fritsellen.com

Na het eten lopen we nog naar het kasteel met zijn grote visvijvers en zo lopen we weer heel wat stapjes voor onze stappenteller. We hebben vandaag ons best weer gedaan.

Morgen gaan we weer een stukje verder.

08 september 2020, Champoly, Frankrijk

Onze "vreemde" buurman stond vanmorgen weer in ene keer op de CP. Gisteren in de namiddag kwam hij aanrijden, een Fransman. Maar er ging geen deur of raam open, nee hoor hij bleef binnen. Ik zeg wel "hij" maar was het wel een "hij"? Geen idee want ik heb hem/haar niet gezien.

Frits kreeg al het idee dat de beste persoon misschien van een Franse ANWB was die de camper was gaan ophalen voor iemand en dat hij/haar zo lang had gereden dat een rustpauze geen overbodige luxe zou zijn.

Mijn idee was dat het misschien wel een crimineel was die op de vlucht was en niet gezien wilde worden. Ik zag het al helemaal voor me.
Ik lees graag thrillers dus vandaar .................

Tegen een uur acht 's avonds reed hij weg.
"Zie je wel", zei Frits. "Hij/zij heeft wat geslapen en gaat nu weer verder."

Rond half 2 werden we wakker van een auto. Hé, nu nog een nieuwe camper???? Nou die heeft zeker lang doorgereden om zo laat nog een slaap plek te zoeken, en we sliepen weer verder maar toen we vanmorgen de gordijnen open deden, zagen we dat de nachtelijke camper van hem/haar was.
Weer helemaal afgesloten. Ramen dicht, deuren dicht en de gordijnen dicht.

Het was ons nu wel duidelijk dat hij/zij niet van de Franse ANWB was maar wie dan wel.

We zullen het nooit weten want wij zijn weer verder op pad gegaan tot we Champoly tegen kwamen. 

Er zou een CP moeten zijn met service. We gaan eens kijken of het iets is en ja hoor. Het is weer een uniek plekje met een prachtig uitzicht. Plaats voor 2 campers en 150 meter van het dorp af en wat voor een dorp. Prachtig. We krijgen er niet genoeg van om foto's te maken.


We komen langs de lagere school en wat je hier nog heel veel ziet is dat de school bestaat uit een groot gebouw. 


De ene kant is voor de jongens en de andere kant voor de meisjes. In dit dorp is dat niet geval maar hier hebben ze buiten op de speelplaats nog toiletten met roze houten deuren. Heel apart in deze tijd. (Later toen we weer thuis waren en naar de Tour de France keken kwam deze school in beeld. De kinderen stonden buiten te zwaaien toen de wielrenners langs kwamen.)
Naast de school is de Mairie en ook dat is weer een echt mooi Frans huis al mogen de planten voor het raam wel een scheut water hebben. 


Zo maken we een rondje door het dorp en het ene huis is nog mooier dan het ander. Echt Frans.



We zien de Salon de Thé, (helaas gesloten) de bar (op dit moment gesloten), een restaurantje (gesloten). Ze zijn niet alleen gesloten omdat ze pauze hebben, nee ze zijn gewoon leeg geruimd.
Hier zal de corona misschien ook hebben toegeslagen en hebben ze de bedrijfjes hun deuren moeten sluiten. Jammer.
We gaan weer naar de camper, lekker genieten van ons uitzicht.



09 september 2020, Champoly, Frankrijk

Eerst heerlijk ontbeten en daarna onder de douche. Na dit ritueel (douchen en de badkamer meteen drogen en poetsen) Nog de inhoud van een kastje van de badkamer opnieuw ingeruimd. Eerder op CP of campings gingen we douchen in de daarvoor bestemde ruimten maar dat doen we niet meer. We douchen nu in onze eigen doucheruimte en dus is het handiger om de inhoud van de toilettassen zoals shampo enz enz in een kastje te hebben in de doucheruimte. Zo kom je steeds weer dingen tegen die je wil aanpassen en zo wordt zo'n kastje ook weer eens lekker gesopt.
Nadat we klaar waren met onze klussen gingen we weer op pad.

Nooit geweten dat er in midden Frankrijk zoveel hoogte verschil is. We kwamen over cols van dik 900 meter en de uitzichten waren werkelijk adembenemend.

Uiteindelijk kwamen we aan in Thiers waar we nog nooit geweest waren, eigenlijk ....... ik wist niet eens dat deze stad bestond. We reden eigenlijk onze neus maar achterna nou ja eigenlijk onze Garmin die ons weer de vreemdste wegen liet rijden. We weten nooit of hij ons nu in het ootje neemt of serieus is. We moeten het echt zelf wat meer controleren via onze navigatie op een telefoon.
De stad Thiers lijkt ons wel een bezoekje waard dus op zoek naar de CP in de bovenstad. Het weggetje dat tante Garmin ons instuurt is zo steil dat ik het gevoel kreeg dat de camper over de kop ging. Niet normaal maar we kwamen op de CP aan met dank aan tante Garmin.


Eerst wat eten en dan naar het centrum.
We nemen de Gymbals mee want ik ga er ook eens even mee oefenen dus Frits krijgt geen rustig moment mee. Het kan zijn dat ik hem zo maar loop te filmen. We gaan het meemaken.

Het centrum van Thiers is heel oud. Huizen uit de jaren 1800, prachtig.




Het gaat wel steeds berg op en berg af, een hele klim partij dus we hebben wel een biertje verdiend en daar treffen een Belg die ook Vlaams spreekt. hij vertelt ons dat zaterdag a.s. de tour hier langs komt en vraagt of we daar voor hier zijn. Nou nee hoor, niet echt .............. Hij begint een verhaal over de politiek in België. Tja ook schrijnend maar waar gaat het nog normaal?



We zijn hier voor de ontspanning en niet om ons te ergeren over dit soort zaken. Dat doen we thuis wel weer. We rekenen af en gaan klimmen de weg weer omhoog op weg naar de camper.



Het is warm, 28 graden ffffffff en dan die klimmen erbij ffffffffffffff.


Thiers is een hemelrijk voor mensen die van messen houden want ze hebben er heel wat winkels mee gevuld hier. Goedkoop zijn ze beslist niet. Ach we hebben messen genoeg ...................


Bij de camper gekomen staan er meer campers die aan de avond weer vertrekken. We blijven hier met 2 campers over. Een Fransman en wij. Eigenlijk heb ik die mensen nog niet buiten gezien hahahahaha. Ik heb er alle vertrouwen in dat er geen engerds in zitten.

10 september 2020, St. Georges Nigremont, Frankrijk

Het was een heerlijke rustige nacht en we hebben geslapen als rozen. Frits was al "vroeg" uit de veren tenminste voor ons doen. Om 8 uur was hij al ontbijt aan het maken en moest ik er ook maar aan geloven om op te staan al was dat niet moeilijk met al die heerlijke geuren van gebakken eieren en koffie.

Het was tegen half 10 toen we gingen rijden en we kwamen weer heel wat cols tegen die ongeveer tussen de 900 en 1000 m hoog waren. Er kwam dus weer veel bochtenwerk voor Frits bij kijken.
Het is ook de route waar a.s. zaterdag de tour zal rijden. Als we boven op de berg komen van het Parc naturel des Volcans d'Auvergne zien we daar al verschillende campers staan die vast een plekje hebben veroverd voor zaterdag. 

Zij liever dan wij want het wordt ons daar veel te druk dus wij rijden door naar een plekje dat we op het oog hebben in een piep klein dorp met 30 inwoners. We maken nog een lunchstop in Condat-en-Combraille. 



Er staat een leuke picknick bank in het dorpje en daar gaan we ons stokbroodje opeten. Daarna maken we een wandeling door het dorpje. Er staan veel huizen leeg valt ons op. Jammer dat die leuke dorpjes compleet zijn aan het uitsterven. Ik zie er weer een bijzonder kerkhof en daar wil ik even gaan kijken. In eerste instantie dachten we dat het een tuincentrum was maar nee dus het was een kerkhof met een soort glazen dakjes over de grafstenen.
 




Het fascineert me steeds weer als ik die oude grafstenen zie. Hoe zouden die mensen geweest zijn? Zijn ze oud geworden? Ik zie 1 graf met een foto van een man met zijn auto. Hij moet wel heel trots op die auto geweest zijn. Ik zag ook een foto op een graf van een tractor. Zou het een boer zijn geweest? Het zijn bijna allemaal familiegraven en als ik de bordjes zie die op de grote steen staan dan zie ik daar opschriften op staan zoals ter herinnering aan: opa en oma, tante, zus en nicht, neef, vader en een moeder. Er staan een heel rijtje namen op zo'n steen. Er liggen wat mensen opgestapeld in zo'n graf.
Nu de tijd is gekomen van crematies hebben de Fransen iets nieuws bedacht om toch samen met hun familieleden op één plek bij elkaar te staan in een urn. 



Het zijn een soort kubussen die op elkaar gestapeld staan. Er staat bij de foto's een foto van een stel marmeren kubussen.



Na al deze bezienswaardigheden lopen wij weer terug naar de camper en rijden weer verder en komen langs een meer waar we ook weer even een stop maken voor we verder gaan naar St. Georges Nigremont. 



We vinden hier een prachtige CP bovenop de berg met een prachtig uitzicht.



We blijven hier morgen ook nog (denken we) ........

11 september 2020, St. Georges Nigremont, Frankrijk

We hebben heerlijk weer en zelfs vaak te warm. Op het moment is het overal heerlijk weer denk ik en als ik de weerberichten hoor dan gaat de temperatuur in Nederland volgende week ook weer omhoog tot 30 graden. Dus Nederlanders maak jullie borst maar nat.........

Wij gaan morgen ons gouden plekje weer verlaten. We hebben een CP gevonden bij een meer. Het is maar 58 km van ons vandaan. Hopelijk hebben niet meer mensen het idee om naar het meer te gaan maar we hebben goede hoop dat er een plekje te vinden is want het is nogal een grote CP, niet echt ons ding maar we gaan er eens een kijkje nemen want dat meer lijkt ons wel iets met deze temperaturen.

Vandaag hebben we nog maar een "vakantiedag" genomen hahahaha.

We hadden het voornemen om vanmiddag naar boven te klimmen naar het kerkje en de expositie waar we gisteren niet naar binnen mochten omdat ik mijn mondkapje niet bij me had. We zullen maar niet te vroeg gaan want dan is weer alles dicht dus tegen drie uur begonnen we aan onze klim met een temperatuur van 27 graden ffffffff.








Boven gekomen zagen we dat het kerkje open was dus even binnen kijken. Het was er donker en net zo sober en eenvoudig als de meeste kerkjes in Frankrijk. Laat ik dat nu net zo apart en mooi vinden. De dikke houten balken van het koor en de ruwe stenen muren, hier en daar een beeld oud en stoffig en daarbij de zon die de
glas-en-lood ramen verlicht. Heel apart en ik vind dat zo mooi.



Na het rondje door het kerkje gaan we naar de expositie. Ik denk, laat ik maar meteen laten horen dat we geen Fransen zijn want het kan vaak zo inspannend worden als mensen mij hun hele levensverhaal beginnen te vertellen terwijl ik er maar weinig van versta. Het zijn vaak maar een paar worden die ik opvang en waar ik dan maar het verhaal zelf bij invul om me een beeld te vormen. Bij binnenkomst kwam de madam al meteen naar onze kant en wees op de fles met gel waar we eerst onze handen mee moesten ontsmetten en liet ons verder op ons gemak rondkijken. De prijzen logen er niet om want onder € 100 was er niets te koop. Er werd dan ook niets verkocht toen wij er waren.
Er waren sieraden te zien gemaakt van kraaltjes en gevilte wol, tassen van stof, gebreide sloffen die weer helemaal versierd met kraaltjes waren, schilderijen en keramiek. Dat laatste vind ik wel leuk en nam een kaartje dat erbij lag om zo de website later te kunnen opzoeken van de maakster. O jeetje, dat was weer helemaal fout gedacht van mij want de madame dacht dat ik een liefhebster was van deze kunstenares en zo kreeg ik als traktatie een heel verhaal te horen en meteen een uitnodiging om eind september naar de workshop te komen waar ook Sabine, de kunstenares, aanwezig zou zijn. Geweldig!!!!!! Ik nam de folder maar aan en stopte hem bij het kaartje in mijn tas. Daarna moesten we nog opgeven waar we vandaan kwamen en waar we logeerden. In de camping-car!! Ah, zei ze, jullie zijn al de derde met een camping-car. Dacht ze nu echt dat we hier stonden met de camper om de expositie te bezoeken????? Potverdikke, ze werd er helemaal blij van. Toch weer een goede daad gedaan, toch?




Na dit expositie bezoek liepen we naar het enigste terrasje hier op het pleintje en lieten ons op een stoel vallen om te gaan genieten van een heerlijke koude rosé want die hadden we wel verdiend. We zaten nog niet helemaal toen we onze bestelling al moesten doorgeven. Tjeetje, die hebben hier haast. Wij kregen hoe dan ook een heerlijke koude rosé in een karaf en nog geen 5 minuten later komt de eigenaar weer naar ons toe. Hij wil gaan slapen maar wij mogen ons drankje rustig opdrinken hoor. Ik zeg, ooo dus we moeten nu betalen? Ja, graag want hij wil nu echt gaan slapen. Het was ook al vier uur in de middag. We moeten €5 hele euro's betalen voor een halve liter rosé, hahaha. Nadat hij het geld gekregen heeft loopt hij naar binnen, zet de muziek uit en doet alle deuren op slot en daar zitten wij dan met ons drankje helemaal op het terras. Wat een mop. Het gaf één voordeel we zaten hier heel veilig wat de corona betreft.





12 september 2020, Felletin, Frankrijk

Vanmorgen waren we wat aan de late kant omdat we nog even wilden douchen en service'n. We zaten net nog even te keuvelen bij een kop koffie toen er een of andere camper-piraat de CP op kwam sjesen. Niet te geloven. De camper reed van links naar rechts, door kuilen en over hobbels met een flinke snelheid en tussen de hobbels door sloeg steeds de motor af dus weer opnieuw starten, gaspedaal in, over een hobbel, motor uit. Weer starten, met een vaart door een kuil en hupsakee de motor weer uit en weer starten en dat herhaalde zich een keer of 5. Gelukkig stonden we maar met 2 campers dus plaats in overvloed om met hoge snelheid over het terrein te scheuren.

Frits zijn commentaar was meteen, "Dat is een vrouw. Die kan niet schakelen." Natuurlijk sputterde ik meteen tegen "Nee hoor. Ik zie een man achter het stuur en die is alleen. Die camper deugt niet want ik hoor ook een vreemd geluid aan de motor en zie allemaal zwarte rook uit de knalpijp komen." Zo gokten we nog even door tot de camper plotseling stil bleef staan net naast een lantarenpaal. Fffffff dat ging maar net goed. Na een tijdje ging de camper deur open en wij keken met spanning wie daar uit ging komen. Als eerste kwamen 3 witte katten naar buiten die meteen alle kanten op liepen en daar achteraan kwam een vrouw. Ze was nogal stevig en kordaat. Frits had dus gewonnen en ik maar een heeeeeeel klein beetje hahaha.

Onze katten vrouw ging eerst de boel eens bekijken met beidde handen in de zij, een goede dag naar ons kon er niet vanaf. Ach ja, moet ze zelf weten. Ze was misschien wel moe.

Ze liep naar de stroompaal en bekeek hem eens. Die had ze vast nodig want er kwam een lang snoer uit haar camper. Stekker erin, hupakee. Maar ach, iets ging niet goed want ze ging weer opnieuw de stroompaal bekijken, rammelde eens aan de stekker, ging weer naar binnen maar volgens mij geen stroom. Na de stroompaal weer bekeken te hebben eerst van een afstandje en daarna van dichtbij kwam ze parmantig onze kant op lopen. Frits moest ze hebben. Of hij wist hoe de stroompaal werkte.( heeee ze kon praten)  "Nou nee, niet echt want wij hebben geen stroom nodig maar ik kom wel eens kijken" zei Frits en ging samen met de kattenvrouw de stroompaal bekijken. Frits duwde eens op een knop en probeerde van alles uit maar helaas geen stroom, de paal werkte niet en onze kattenvrouw vertelde dat haar zonnepaneel of in ieder geval de verbinding naar binnen kapot was. Ze moest stroom hebben. Ergens in de buurt zou een garage bedrijf zijn die het voor haar zou repareren maar eerst moesten haar kattenkinderen een fris neusje halen. 
Wij zijn verder gaan opruimen en de kattenvrouw ging nadat ze even heerlijk uitgerust had, want ze had 4 uur rijden achter de kiezen, haar katten vangen door met de doos kattenbrokken te schudden en zo kon ze alle drie de katten weer vangen en in haar camper zetten. Hopelijk heeft ze nog stroom gevonden en is het euvel verholpen door het garage bedrijf.

Wij wilden eigenlijk naar een meer rijden dat ongeveer 58 km van ons verwijderd was maar na 20 km kwamen bij Felletin aan en dat zag er zo gezellig uit dat we er blijven.

We staan hier op een CP met ongeveer 15 campers. We staan ongeveer 100 meter van het gezellige centrum af. Een service station met gratis water nemen en lozen en chemisch toilet reinigen, prullenbakken erbij en dat alles voor de prijs van € 0 Is dat mooi of niet?

Voor vanmiddag had ik een heerlijke luie lees middag in gedachten. Ik ging dus heerlijk onder de boom zitten die bij de camper stond heerlijk in de schaduw wat bij deze temperaturen geen luxe is.

Frits had een Intermarché ontdekt op zijn google maps op 900 meter lopen. Hij moet een nieuwe fietsenband hebben. 

Zijn fiets heeft een platte band ontdekte we bij de vorige CP, er zit me toch een groot gat in. Hij heeft geprobeerd om de band te plakken maar helaas met het oppompen springt de plakker zo weer van het gat dus een nieuwe band is wel nodig.

Helaas was de Intermarché maar van klein formaat en had geen fietsenbanden dus maandag maar weer eens onderweg kijken of we ergens wat tegenkomen.
Morgen blijven we nog hier en gaan we het plaatsje eens goed bekijken.





13 september 2020, wandeling door Felletin









14 september 2020, Ahun, Frankrijk

We zijn weer in de lucht. Onze internet verbinding was vreselijk slecht. Ik kon nog net whats-appen en mijn mail bekijken maar verder was het vreselijk slecht. We hadden gisteren wel een mooie plek aan het meer Beaumont du Lac.
 



Het was 29 graden dus eigenlijk dachten we er geen plaatsje meer te kunnen krijgen maar er was plaats genoeg en aan het strandje was het zo veilig als maar kan wat het aantal bezoekers betreft. De Fransen gedragen zich voorbeeldig.
We zijn niet gaan zwemmen in het meer. Vroeger deed ik dat zonder erover na te denken maar nu denk ik eerst na voor ik het water in stap en zie in gedachten allerlei vissen in mijn buurt zwemmen. We stonden helemaal onder de bomen met een klein openingetje waardoor we net onze tv signalen konden opvangen, en dat is altijd weer fijn om even het nieuws te kijken en zoals gisterenavond naar Boer zoekt vrouw.

Vanmorgen zijn we weer een stukje verder gegaan, iets noordelijker. Eigenlijk hadden we weer een meer op het oog maar steeds bleven we weer ergens hangen. We moesten boodschappen en diesel en een youtube filmpje uploaden. Dus eerst vonden we een kleine Carrefour en daar deden we onze boodschappen en tankten we diesel. Tanken moet je in Frankrijk altijd bij de supermarkt doen want dat scheelt wel 25 cent per liter. Onderweg naar de Carrefour kwamen we eerst langs een service station en dus maar even de boel weer geloosd en aangevuld. Trouwens de service stations voor de campers kom je hier geregeld tegen, ongelooflijk en allemaal gratis lozen en water tanken.

Na deze stop kwam de lunch-stop en laat daar nu een goede ontvangst voor ons internet zijn dus Frits meteen aan de slag om zijn filmpje te uploaden.

We zijn er nu wel achter dat onze volgende aankoop een mifi router wordt. Is toch wel handig ondanks onze uitgebreide kpn internetbundels want de filmpjes vragen ontzettend veel MB's.

Nu staan we in Moutier d'Ahun aan het riviertje de Creuse waar hele dikke vissen in zwemmen. Het jeukt Frits in de handen om hier niet zijn hengel uit de camper te halen maar tja, waar haal je een visvergunning vandaan en dan voor 1 dag. De vishengel zal dus wel in de garage blijven liggen, jammer. Geen vis op het menu vanavond.




Moutiers d'Ahun is een historisch stadje uit de Middeleeuwen en telt op het moment 181 inwoners. Wij staan bij de historische brug aan het water. Heerlijk!!!!!!!



Strakjes gaan we heerlijk bij het water zitten onze heerlijke gegrilde kip opeten van de Intermarché want daar kwamen we langs toen de thermometer 33 graden aanwees en zijn wij toch maar even naar binnen gelopen om die heerlijke Magnum-ijsjes te halen en op weg naar de ijsjes kwamen toevallig onze gegrilde kip tegen.


Dat komt dus helemaal goed met ons vanavond.

15 september 2020, Jarnages, Frankrijk

Gisteren hadden we zo'n mooi plekje aan de Creuse en we waren er zo blij mee totdat er een paar auto's aan kwamen scheuren met een beetje vreemd volk in, zal ik maar zeggen. Kinderen, honden, babies en harde muziek. Opgeschoten jeugd met opgeschoren kapsels. Ach ja we kennen het allemaal wel. Nu heb ik niets tegen opgeschoten jeugd of wat dan ook als ze zich gewoon gedragen als normale mensen maar dat was in dit geval niet zo. Ze namen meteen de rivier in beslag en het grasveld dat erbij lag. De honden liepen rond te snuffelen. Babies lagen in de maxi-cosi en op een deken op het gras met moeder er naast, allerlei speelgoed kwam te voorschijn voor de kleintjes die het in water liepen. Je kunt het zo gek niet bedenken. Wij schrokken ervan. Het overviel ons zo. 
Een auto waar een grote ladder op lag stond half voor de camper. Wij keken vol verbijstering naar dit tafereel en hoe mooi dit plekje ook was, nu was het niet meer mooi, eerder bedreigend.
We keken elkaar aan en dachten alle twee hetzelfde. Hier blijven we niet!!!!! Zouden ze lang blijven???? Aan de koelboxen die ze in het gras neer zetten te zien hadden we het idee van wel dus we gaan verder naar het meer. Het is nog maar 12 km en zo kwam het dat we tegen 18 uur nog gingen verhuizen van CP.

Zou er nog plaats zijn aan het meer?????

Ja, we hadden geluk. Er was nog een mooi plekje aan het meer en daar zijn we gaan staan en hebben daar de heerlijke kip op gepeuzeld. Het was er heerlijk rustig.



We hebben nog lang buiten kunnen zitten. Er vlogen bij de schemer wel erg veel vleermuizen over onze hoofden, getsie. Dus maar dichter bij de camper gaan zitten.



Vandaag hebben we niet veel gedaan, ik tenminste niet. Het was te warm en ik heb lui in een stoel onder de luifel mijn boek bijna uitgelezen. Zo mooi. Frits heeft een flinke wandeling gemaakt naar het dorp en een rondje rond het meer gelopen.




Volgens de app van de RIVM gaan er steeds meer stukken oranje kleuren in Frankrijk voor ons Nederlanders. We gaan vanaf morgen steeds een stukje noordelijker via de gele gebieden natuurlijk. 
Onze buren van vandaag, Duitsers, zijn al vanaf 1 juli aan het rondtrekken. Denemarken, Nederland, België en Frankrijk en zelfs de Middellandse zee waar we eigenlijk niet mogen komen. Zij trekken er zich niet zoveel van aan en reizen gewoon door alle gebieden en of die nu rood, oranje of geel zijn, ze houden het niet eens in de gaten en hebben er allemaal geen weet van. In België zijn ze maar even geweest want daar was het te streng vertelden ze maar Denemarken en Nederland daar mag je gewoon alles doen zonder mondkapjes en dat was wel fijn. Tja, zo wordt gedacht over ons Nederland, daar mag alles en dus gaan we daar lekker heen ..........


Even afkoelen in de camper onder het eten koken.

16 september 2020, Moulins, Frankrijk

Vandaag weer een hele trip gemaakt naar Moulins na een roerige nacht.
Het was ongeveer 2 uur vannacht toen er met een hels kabaal tot 4 keer toe straaljagers over vlogen. Zijn die Fransen nu gek geworden? Wie gaat er nu midden in de nacht met die dingen rond vliegen maar het schijnt vaker te gebeuren wisten onze Duitse buren. Hun hond had er hele trauma's van.
Ik hoop het niet mee te maken want leuk is anders. Je blijft die motoren horen en na een tijdje vliegen ze dan weer super laag over je heen. Wat een geluid.

Na het ontbijt zijn we dan vertrokken richting Moulins.



Onderweg nog even gestopt om te lunchen en via de app te bekijken waar we precies heen willen gaan. We verwachten dat er steeds meer oranje gebieden gaan komen in Frankrijk en daar willen we eigenlijk niet in terecht komen. Het beperkt je in je bestemmingen maar tot nu toe mogen we niet klagen. We hebben het heerlijk gehad tot nu toe.



In Moulins zijn we al vaker geweest. Het is een mooie en gezellige stad en niet druk op het moment. Dat is wat we moeten hebben. De CP is dichtbij het centrum al moesten we nog 1,5 km lopen erheen via de brug. Je betaalt hier €0,10 per uur of te wel €2,40 voor 24 uur op de CP. Een lachertje natuurlijk. We staan hier heerlijk in de schaduw en we denken hier morgen ook nog te blijven staan.



We zijn dus die 1,5 km naar het centrum gelopen waar we rond geslenterd hebben en natuurlijk de mooie kerk en kathedraal bezocht. 



Bij de laatste was een mis bezig en dus sloten we mooi achteraan aan. Iedereen had een mondkapje op en zelfs de pastoor of kapelaan, degene die de mis deed, en de acoliet hadden een kapje op. Ik vind die dingen toch zo warm nu en als ik dan buiten kom gaat hij ook meteen af.





Ik vroeg me eigenlijk af waarom er in het middaguur een mis was tot ik zag dat het een dienst was. Er stond een kist op het altaar.
Wij zijn maar weer heel stilletjes verdwenen want daar hoorden wij niet bij en wandelden nog even rond op zoek naar een terrasje waar we even konden zitten want daar was ik wel aan toe.

Weer terug op onze CP is Frits eerst met mijn fiets naar de Intermarche geweest om flessen drinkwater te halen en daarna is hij nog naar de Decathlon gefietst, 5 km heen en weer terug voor een nieuwe fietsenband want Frits zijn fiets staat nog altijd plat.



Het is uiteindelijk allemaal gelukt om de band te wisselen want ik had er zelf een beetje een hard hoofd in. Zo'n achterband valt niet mee om om te wisselen.

Na deze klus ging Frits ook nog eens aan de boeren omelet beginnen die hij graag zelf wilde maken en ik moet zeggen dat hij heerlijk was.




17 september 2020, Moulins, Frankrijk

We zijn nog een dagje in Moulins gebleven.
Vandaag eens niet dat hele stuk gelopen naar het centrum maar lekker met de fietsen gegaan. 



Fietsen geparkeerd en toen naar de telefoonwinkel want we waren het er roerend over eens dat we toch maar als extraatje op onze internetbundels een mifi-router moesten kopen dus hopsakee naar de Orange winkel. Oei, mijn mondkapje (ik moet er maar een paar in voorraad kopen) zat nog in een andere tas dus eerst langs de Pharmacie waar Frits een mondkapje voor me ging kopen en daarna alsnog naar de Orange winkel.

We werden buiten bij de ingang al opgevangen door een bewaker die moest weten waar we voor kwamen. "Een mifi-router" dus. "He, wifi?" Nee, nee, Mifi. Moeilijk te verstaan met die kapjes op je mond.

Hij keek of hij het in Moulins hoorde donderen en ging binnen eens vragen. Wij moest op het trottoir buiten blijven wachten.
Na een paar minuten kwam hij weer terug en zei dat wij binnen in de hal op de stoelen mochten blijven wachten op een collega die ons verder zou helpen. De rij achter ons werd langer en langer. Er liepen alweer mensen weg, tja die Fransen hebben alle tijd. Ik kreeg het steeds warmer met het mondkapje op en daarbij werden er mensen opgeroepen die nog na ons waren gekomen, hoe kan dat nu. Misschien begrepen wij het niet helemaal goed.
Eindelijk werden we geroepen. Nu werd het me duidelijk waarom wij zo lang moesten wachten, deze dame die ons riep sprak een beetje Engels en dus maakten we haar in het Frans en Engels duidelijk wat we zochten.

Gelukkig had ze een Mifi-router want ik kreeg al visioenen toen we zo lang zaten te wachten dat ze die misschien wel helemaal niet hadden. We zijn er helemaal uitgekomen en ze heeft ons heel goed uitgelegd hoe het allemaal werkt en in heel Europa te gebruiken is.



Wij liepen in ieder geval zeer tevreden de winkel uit. Nu nog ergens gaan proberen of het ook werkt want Frits had zijn laptop in de rugzak meegenomen om zijn video te up-loaden. Nu nog ergens een schaduw plekje vinden. Dat viel niet mee. Overal waar een bankje was, was zon en in de zon kun je het scherm van de laptop niet goed zien.
Heeeeeee, een kerk, weet je wat .............. daar is het koel en schaduw dus de kerk in met alle attributen en en ja hoor, alles werkte perfect.



Nadat Frits zijn video had ge-upload zijn we op een terrasje neer gestreken waar we een hapje zijn gaan eten. Dat hadden we wel verdiend ..........




18 september 2020, Chevagnes, Frankrijk

Vanmorgen weer vertrokken vanuit Moulins en geloof het of niet maar toen Frits de fietsen op de fietsendrager zette ontdekte hij dat nu mijn achterband helemaal plat was. Nou ja, niet te geloven!!!!!!!! Eerst de fiets van Frits en na 1 dag de mijne. Het lijkt wel te spoken.


Vanmorgen vertrokken met het idee om Macon en Dijon voorbij te rijden. Frits denkt dat deze streek ook nog wel oranje gaat worden. We kunnen nu nog net door de veilige gele streken rijden.

In Moulins konden we ons chemisch toilet niet schoon maken omdat in Moulins alleen met jettons betaalt kan worden en waar krijgen we die nu weer??? Vreemd eigenlijk, ze plaatsen allemaal nieuwe zuilen en allemaal weer betalen met jettons. Waarom niet gewoon met je bankkaart betalen of credit kaart?
We gaan maar rijden. We komen vast nog service stations tegen.

Wat is het toch droog in Frankrijk. Het stuift overal enorm waar tractors rijden over het land. Als we eerst met de raampjes open rijden doen we ze nu maar snel dicht bij de grote stofwolken.


In Chevagnes komen we ons 1ste service station tegen met ook mooie camperplaatsen erbij. Zullen we hier blijven???????? Maar we willen eigenlijk een stuk rijden. Nee dan toch maar niet. We rijden nog even wat.




Maar na een paar kilometer komen we in de buurt van de Loire en kijk eens daar .............. dat is ook wel een mooie plek aan het laterale kanaal van de Loire. 


Zullen we toch maar .................... kunnen we douchen hier en meteen ook aan de service als we morgen weer verder willen. Dus we zoeken hier een mooie plekje. Er zijn 10 CP. Er is een klein haventje en dat is altijd weer leuk en ook weer allemaal gratis.
Gratis lozen en voor €2,00 de watertank weer vol dus maar lekker poedelen hier.



Het is warm, 33 graden, we draaien de luifel uit, zetten de stoelen en tafel buiten en gaan onze braadharingen eens meester maken waar we nog een pot van hebben vanuit Nederland anders gaan die haringen strakjes weer mee naar huis en daar beginnen we niet aan.



Frits gaat eens kijken of hij mijn fietsenband kan plakken en ik ga poedelen. En ja hoor, als ik weer buiten kom zie ik weer een gemaakte fietsenband ffffffff.
Nadat Frits ook gedoucht heeft maken we een wandelingetje naar het haventje en daar zien we een jongeman die aan het vissen is en zijn hengel staat wel heel strak als hij zijn vis gaat binnen halen. Dat moet ik even zien en ja hoor, een kanjer van een karper.



Natuurlijk moet ik wel even een foto maken van die grote vis, wat een beest maar ik houd niet zo heel veel van zo'n beest vooral niet als er beweging in hem komt dus ik blijf op gepaste afstand.



Als we in de middaguurtjes zo heerlijk buiten zitten staat er in ene keer een vreemde vrouw voor mijn neus. Of ik Frans spreek of Duits. Nou dan liever Duits als het de madam niets uitmaakt.
Had ik maar niets gezegd en gedaan of ik doofstom was maar tja dat had waarschijnlijk niets uitgemaakt want ze had een grote tas bij zich met inhoud. Dat heb ik weer!!

Ze was een naaister en onder het vertellen door haalde ze de ene servet en theedoek na de ander uit haar tas. Tafelkleedjes, servetten en ik weet niet wat nog meer. Natuurlijk met een geborduurde camper erop (een totaal ander type dan wij hebben maar voorruit het was een camper)

Daar kwam ze met een witte theedoek, so schön!!! Ik dacht slim te zijn en zeg, "oei wit en dat in een camper." O dat was geen probleem want een vlek was niet erg, even erop spritsen en dan de wasmachine in en het is eruit. Maar ik heb toch geen wasmachine bij me!
Geen probleem want ik kon het ook cadeau geven.

Het begon me te vervelen en de prijzen waren ook niet mis. Ik vind €8 voor een theedoek of 1 servet veel te veel en €15 voor een tafelkleedje wat ik niet gebruik ook. En die theedoeken haal ik thuis wel bij de Hema net als de rest.
Nee hoor, ik had niets nodig en ik verzekerde haar dat we in Nederland dat spul niet meer gebruiken. Maar ik kon de theedoek ook alleen voor de glazen gebruiken probeerde ze nog. Nee hoor, ik heb thuis de kasten ermee vol liggen.

Ze had wel in de gaten dat ze niets kwijt aan me werd en ik zag dat ze de campers allemaal af ging lopen maar die stuurde haar al meteen weg en ze hoefde ook niets te laten zien. In Spanje komen ze vaker met die heerlijke sinaasappels langs de campers en die koop ik wel eens want ze zijn heerlijk maar dit vrouwtje vond ik te duur met haar spullen om haar een pleziertje te doen.

We hebben vanavond zeker tot half 10 nog buiten gezeten met tussen pose van de persconferentie van onze premier Mark Rutte. Het is toch erg dat het virus weer zo op rukt en dan vooral onder de jongeren. 

Wij gaan sterren kijken.


Wij blijven hier nog even.


19 september 2020, Vaivre et Montoille, Frankrijk

Vandaag hebben we dan toch het gaspedaal maar eens ingetrapt.
We zijn nu bij de stad Vesoul beland en staan bij een meer. Ik denk dat wij de meren aantrekken of zij ons misschien????? Haha het bevalt in ieder geval heel goed die meren.

Bij YouTube, https://www.youtube.com/c/FritsEllenCamperReizen , hebben we het magische getal van 700 leden overschreden. Wat leuk. Iets dat begon als een geheugensteuntje voor ons zelf, is uitgegroeid tot een heuse hobby. We hebben er veel plezier in en onze volgers kennelijk ook.
We zijn blij met ieder duimpje en iedereen die zich abonneert. Het is gratis dat abonneren en bevalt het niet ................. dan kun je je weer afmelden.

Onderweg stoppen we nog even bij de Intermarché want we moeten nog een paar kleinigheidjes hebben en het is zaterdag dus even inslaan voor het weekend want we weten nooit wanneer we weer een winkel tegen komen of waar we komen te staan en hoe lang. Gekke mensen zijn we toch, hé?



Lang leve de vrijheid, is ons motto. We hebben ons hele leven van alles "gemoeten" en nu "moeten" we niets meer. Heerlijk!!!

We stoppen op een parkeerplaats naast de rivier de Doubs om te lunchen.



De Doubs is een 430 km lange rivier in het oosten van Frankrijk. Zij ontspringt te Mouthe (Doubs) in het Juragebergte, nabij de Frans-Zwitserse grens, op een hoogte van 937 m, en mondt uit in de Saône bij Verdun-sur-le-Doubs (Saône-et-Loire), op een hoogte van 180 meter.

Mooi uitzicht aan de rivier, dat is zeker maar veel lawaai van voorbijrijdende auto's dus na onze lunch rijden we weer verder tussen de oranje zone's door tot dat we aan het meer "Vaivre et Montoille" komen. Er zijn nog net 2 plaatsen vrij. Dat is boffen.



We zetten onze stoelen op het gras en zien dat veel windsurfers en zeilbootjes op het water zijn. Als ik goed kijk zie ik dat er surf-les is. Wat leuk. Kinderen vanaf 7 jaar mogen hier op les en het is echt leuk om ze zo bezig te zien. Twee mannen in een motorbootje varen tussen de surfers en zeilbootjes in en helpen waar ze nodig zijn en geven opdrachten.




Als ik zo zit te kijken naar de jonge surfers gaat Frits het slot van onze deur eens bekijken want het sluit niet meer zo goed. 



Na een paar zwarte woorden (ik zal ze hier maar niet herhalen) werkt het slot weer perfect en zijn alle gevallen schroefjes weer compleet. Dat heb je weer goed gedaan Fritske.

We drinken een biertje en daarna ga ik maar eens aan het eten beginnen. Ik ga sla maken met opgebakken aardappels en zo'n heerlijk Frans saucijsje. Frits wil nog graag even een stukje van de Tour zien. Komt helemaal goed ...............




20 september 2020, Vaivre et Montoille, Frankrijk

Vanmorgen werd ik helemaal uitgerust wakker. Eindelijk eens menselijke nacht temperaturen gehad. Dat doet een mens eens goed.

We zaten vanmorgen heerlijk buiten met een kop koffie toen Frits op het idee kwam om een rondje te lopen rond het meer. Nu zien wij hier wel veel sportieve mensen langs komen joggend of fietsend of wandelend en we vragen ons steeds weer af of die nu het meer rond lopen of fietsen want het lijkt me toch wel een heel eind. "Zullen we niet liever met de fiets gaan?" Probeer ik nog, maar nee, Frits denkt dat het best te lopen is.

Het lijkt mij toch wel erg veel maar oké dan lopen we. Ik neem een extra pilletje, doe mijn loopschoenen aan en kom nu maar op. Ik ben er klaar voor.



Het is een prachtige wandeling. We komen langs prachtige plekjes, zien veel reigers en vissers en wat we ook zien zijn vaak dezelfde mensen die we al voor de tweede keer tegenkomen. Lopen die meerdere rondjes rond dat meer???? Niet te geloven. De meeste lopen in een stevig tempo.



Wij lopen verder in ons eigen tempo. Het is toch wel een heel eind en zelfs Frits heeft zich verkeken op de afstand want er komen allerlei bochten in die we vanaf de CP niet hebben gezien. 



We komen zelfs langs een strand met een camping en nog een camperplaats. We lopen verder en dan zie ik een bankje en daar gaan we even zitten en weer komen er mensen langs lopen al voor de derde keer. Wat een kanjers.


Alles bij elkaar hebben we 6 km gelopen en dik 10.000 stappen gemaakt. Dat is al lang geleden dat we dat gelopen hebben maar we hebben het gehaald.

Bij de camper eten we eerst ons stokbroodje, douchen en dan even lui met mijn leesboek onder een boom.



Gisteren hadden we eens gekeken op de app geocaching en we zagen dat er 3 geocaching bij ons in de buurt zouden moeten liggen. Zullen we dat eens gaan proberen. Er zijn zoveel mensen die dat doen. Lijkt ons wel leuk en zo komt het dat als we weer wat zijn uitgerust op pad gaan naar onze eerste geocaching in ons leven en geloof het of niet maar we vinden hem ook nog. Wat een wonder!!!!!!



Zullen we de tweede ook nog even zoeken? Ach ja, die doen we ook nog even bij en weer vinden we hem. We vullen onze gegevens in in het logboekje, maken een foto en gaan op pad voor de derde maar die is niet te vinden hoe we ook zoeken en dat geven we dan ook door aan de eigenaar die hem verstopt heeft.

Als we weer bij de camper komen zijn we wel echt uitgeteld want ongemerkt hebben we weer dik 2000 stappen gemaakt. Mijn Fitbit geeft me meteen door dat ik een badge heb verdiend met mijn behaalde succes.Dat is hij niet gewend van mij hahaha. Als hij maar wel weet dat hij me zo niet iedere dag vangt want dan kan hij me bij elkaar vegen.
We hebben weer een heerlijke dag gehad ................



21 september 2020, Ventron, Frankrijk

Vanmorgen werden we wakker met een zonnetje maar de donkere luchten zagen we ook verschijnen. Hopelijk blijft het vandaag toch nog droog.

Frits zag een hele klas kinderen langs komen en we vroegen ons af of ze soms naar de gymnastiek gingen maar wat we daarna zagen vonden we toch wel erg leuk.

De hele groep kinderen ging naar de surf/zeil school.
We zagen in ene keer allemaal zeilbootjes vertrekken met 2 kinderen per bootje met zwemvest aan in een lange rij naar een bepaald punt op het meer varen. Dat is nog eens leuk op de maandagmorgen. Corona proof ook nog dachten we en eens iets anders dan een saaie gymles. De juf ging bij de kinderen langs in een buitenboordmotor bootje. Soms ging de juf te hard en begon het kleine zeilbootje met de 2 kids erin heel hard te dobberen. Gelukkig liep het allemaal goed af en zo ging de juf alle haar leerlingen af.



We hebben een tijdje staan kijken naar de kinderen samen met onze Belgische buren. Daarna zijn we naar de service plaats gereden om daarna naar de Orange winkel in Vesoul te gaan. We willen onze Orange kaart laten opwaarderen in onze mifi router.



De winkel is natuurlijk in het centrum van Vesoul en we willen zo dicht mogelijk bij de winkel komen met de camper. Ik heb nogal veel last van een pijnlijke rug als herinnering aan mijn sportieve dag van gisteren. Tja, wie niet luisteren wil moet maar voelen. We vinden een parkeerplaats en kunnen het laatste stukje naar de winkel wel lopen en we treffen het, er is een medewerker aanwezig die Engels kan spreken. Dat werkt toch een beetje gemakkelijker voor ons. Hij laadt ons kaartje op en we kunnen onze trip weer hervatten naar Ventron. We rijden steeds meer de bergen in en van de Jura rijden we weer zo naar de Vogezen. Een hele mooie streek trouwens.



Onderweg zien we dat de laatste restjes van de Tour de France worden opgeruimd. Slingers, hekken, gekleurde fietsen die op rotondes staan, levens grote poppen met fietsen en namen die op de weg gekalkt staan.



We komen zo meer en meer in de ski gebieden en de slingerwegen zijn ook steeds meer aanwezig. En dan komen we in Ventron bij de CP die we in gedachten hebben. 



Wat een mooi uitzicht weer op de bergen en het dorpje.




We eten ons stokbroodje en dan gaat Frits een stukje lopen naar het dorp, ikzelf duik weer even in mijn leesboek. 



Ik ga deze keer niet onder boom zitten want in het zonnetje is het nog heerlijk.
Terwijl ik zit te lezen komt er een mecanicien langs van de Citroën garage bij onze Franse buurman. 



Hij heeft een of ander mankement aan de motor van de camper. De mecanicien bekijkt het allemaal en belooft morgen namiddag weer te komen met het juiste onderdeel.

Frits koopt op zijn tocht naar het dorp bij het VVV jettons zodat we hier ook water kunnen tanken voor we hier weer weg rijden.

Ook de drone mag nog even de lucht in om een paar mooie beelden te schieten hoe we hier staan.



Na de drone vlucht gaat Frits nog even op het sportveld naast ons zijn golfslag nog even bijhouden.




Dan is het tijd om een flesje Rosé open te trekken die we nog hebben liggen van de wijnboer waar we op onze heenweg een bezoekje hebben gebracht.


Eer het avond is staat de hele CP vol zoals we bijna iedere avond mee maken.


22 september 2020, Saint Hippolyte, Haut Rhin, Frankrijk

Vanmorgen nadat Frits een heerlijk stokbrood had gehaald bij de plaatselijke bakker zijn we weer verder naar het noorden gereden. De weersvoorspellingen beloven niet veel goeds en we zien al de eerste donkere luchten verschijnen.
Dan krijgen we nog bericht van de RIVM dat het reisadvies voor Frankrijk is veranderd. Er zijn weer meer oranje gebieden bij gekomen. We besluiten richting Saint-Hippolyte te rijden in de Elzas. We zijn hier vroeger veel gekomen met mijn ouders, broer en schoonzus en hebben hier veel sweet memories liggen.



Van daaruit zullen we Luxemburg aanhouden en dan naar huis. De thuiskomst is dan iets eerder gepland dan de bedoeling was
Zaterdag ben ik jarig en dan wil ik of thuis zijn of onderweg maar ik wil dan geen opruim - en wasdag.

Onze tocht door de Vogezen is weer geweldig. We rijden weer over de Col de Bonhomme net als de heenweg. Dat is toch zo'n prachtige tocht. We komen weer veel slingerbochten tegen en steile afgronden. Niet altijd even leuk maar wel prachtig. We rijden langs skigebieden die nu nog helemaal groen en verlaten erbij liggen.




Onze lunchstop is weer een prachtig plekje, Saint Marie aux Mines. We staan hoog op een berg van bijna 1200 meter en hebben een prachtig uitzicht over de vallei en ook nog een picknick bank voor de deur. Daar gaan we gezellig ons stokbroodje eten. Helaas denken de weergoden er anders over en de eerste dikke druppels vallen dus dat wordt binnen eten maar wel met mooi uitzicht.

We gaan weer verder naar Saint-Hippolyte waar we al snel onze CP vinden tussen de druiven velden in en uitzicht op Haut-Koenigsbourg. Mooie plaats en compleet in het kleine centrum.

Saint-Hippolyte is een dorp in het oosten van Frankrijk. Het ligt in de Elzas aan de voet van de Vogezen, in het arrondissement Colmar-Ribeauvillé. Veel van de huizen zijn in vakwerk gebouwd. Daarvoor is het gebied bekend. Vanuit Saint-Hippolyte gaat een weg naar kasteel Haut-Kœnigsbourg omhoog. Saint-Hippolyte ligt aan de wijnroute door de Elzas, een toeristische route langs wijngaarden van de Elzas.








We zetten de camper neer en willen naar het park lopen waar we vroeger altijd kastanjes gingen zoeken en tegenover ons hotel lag waar we dan logeerde maar ik zie donkere wolken en neem toch maar mijn jas mee en Frits ook maar en we zijn nog geen 100 meter verder dan beginnen de druppels te vallen. Harder en harder. We trekken onze jassen aan maar binnen enkele minuten zijn we doorweekt. Dan ziet Frits een bushalte waar we kunnen schuilen. Bah wat een regen. 


Er zo niks aan.
We schieten een paar foto's en video's en lopen met soppende schoenen en druipende kleren naar de camper waar we ons compleet moeten omkleden.



We blijven vanmiddag maar aan huis gekluisterd. Dat lijkt ons beter. 
Leesboek erbij en laptop. We vervelen ons niet.
Vanavond zou het droog zijn volgens onze weer-app en wie weet kunnen we dan nog een rondje lopen.




Morgen gaan we weer verder.

 23 september 2020, Koenigsmacker, Frankrijk

Vanmorgen werd ik al vroeg wakker door het getik van de regen op het dak van de camper. Volgens mij heeft het de hele nacht geregend want ik werd geregeld wakker van het getik. Beter dat het 's nachts regent dan overdag, toch.
We staan een beetje op tijd op want we willen nog een paar boodschapjes halen en daarna willen we kilometers rijden.

Na het ontbijt gaan we eerst naar de slager. Er staat al een mevrouw met kinderen buiten te wachten dus ik sluit aan. Tjonge, jonge dat duurt lang. Er mogen 2 klanten binnen en er zijn 2 mensen aan het helpen. Je denkt dan eigenlijk dat het toch snel moet gaan maar volgens mij kopen ze de hele winkel leeg. Ik sta er echt 1 kwartier te wachten eer ik binnen mag. Klanten komen hier naar buiten met zakken vol vlees en pasteien.



I
k ben snel klaar en dan gaan we verder naar de Cave voor wijn. Dat gaat lekker snel. Proeven doe ik niet want het is me veel te vroeg en dan nog even langs de bakker voor een baguette. En steeds weer word ik verbetert als ik un baguette vraag. Nu zal ik het nooit meer vergeten en de volgende keer zal ik une baguette vragen, hehe eindelijk zit het nu in mijn systeem.



Zo is het toch weer snel half 11 geworden eer we kunnen vertrekken. 



We rijden door en door richting Metz. Frits heeft problemen met zijn video/vlog te uploaden. In St. Hippolyte was de internet verbinding zeer slecht en kreeg hij steeds door MISLUKT.

Bij Metz even geparkeerd om te proberen maar ook daar lukt het niet, te weinig bereik. Als we aankomen op de CP zien we een stel wielrenners staan zwaaien en komen er net 2 brandweerauto's aan rijden. 




We zien toch geen rook. Uiteindelijk begrijpen we dat er een wielrenner was gevallen en daar een tijdje gelegen heeft toen 2 andere wielrenners hem gevonden hebben. Zij hebben 112 gebeld en zodoende kwam de brandweer. De man hebben we later in een soort ambulance binnen zien lopen dus dat lukte toen weer en zijn fiets met helm is weer opgehaald door een andere auto met een laadklep.



Als we dan op onze CP zijn in Koenigsmacker hebben we alle bereik dat we nodig hebben en wordt de nieuwe video/vlog de lucht in geblazen. Frits weer helemaal blij want als dat niet wil lukken werkt dat erg frustrerend.


We staan nu aan een kanaal met een sluis en vanmiddag hebben we kunnen genieten dat er een platform met een hijskraan op door de sluis moest en zo maakte ik kennis met onze buren. Ook Nederlanders die ook op weg naar huis zijn. Als je dan praat over de Corona maatregelen in Nederland dan hoor je heel vaak dezelfde verhalen en zo nu ook weer dat in ons thuisland de maatregelen veel te soft zijn. De mensen voelen zich veel veiliger met strengere maatregelen. Nu praat ik wel over mensen die 50, 60 en 70 plus zijn.

Morgen rijden we weer verder naar Luxemburg en blijven daar nog een nachtje staan. Het is de bedoeling dat we morgen op onze nieuwe plek de camper gaan uitruimen en alles klaar maken zodat we vrijdag meteen naar de stalling kunnen rijden en onze spullen daar in de auto kunnen overhevelen.



24 september 2020, 9156 Heischent, Luxemburg

Tja, en dan is de laatste dag weer aangebroken. Aan alles komt een einde, leuk of niet.






We rijden vandaag de grens over naar Luxemburg waar we naar de CP Fuussekaul willen.
 



Een mooie plek om de camper weer eens goed op te ruimen en te poetsen. We zijn er vorig jaar ook geweest en dat beviel goed. Kastjes nakijken en leeg ruimen, vuile was verzamelen, garage weer eens uitmesten en we komen weer tot de conclusie dat er van alles thuis kan blijven. We worden nog een licht gewicht camper, hahaha. Dat zal niet zo snel gebeuren vrees ik.



Frits wil het liefst alles in de camper laten liggen zodat we in oktober/november nog even weg kunnen. We zien wel. Mochten er nog een paar mooie dagen komen dan piepen we er nog even tussenuit en anders hopen we van de winter naar Portugal te kunnen gaan maar dat ligt er helemaal aan hoe het allemaal met de Corona verder zal gaan.
Nu eerst maar eens de boel opruimen.

Het wordt nog een gezellige middag als we leuke Nederlandse buren krijgen waar we mee aan de babbel raken. Ze hebben een schattige Jack Russel, Saartje, een jonkie nog en oei wat begint het dan weer te kriebelen ............

Wij zijn in ieder geval zover klaar met opruimen en gaan vanavond hier een hapje eten als afsluiting van een paar heerlijke weken Frankrijk en als voorbereiding van een enorme berg was die ik morgen zal zien groeien en groeien. Maare, ik laat het jullie nog wel weten of die berg erg groot is geworden...........
😏



25 september 2020, Maastricht, Nederland

We zijn weer thuis na weer een mooie rit waarvan een gedeelte bij Verviers in een lange file en dat was minder leuk. Alle verkeer moest van 3 banen naar 1 baan in verband met wegwerkzaamheden en dan weet je dat dit gaat gebeuren en dan o zo veel vrachtverkeer.



Gisterenavond hebben we er nog een gezellige avond van gemaakt als afsluiting van onze Franse trip. We zijn een hapje gaan eten in de Bistro. Frits vond het er maar frisjes en toen zag ik dat de ramen op de kiepstand stonden. Goede ventilatie dat wel, dan maar een dik vest aan. Is ook geen ramp en de wijntjes hielden ons wel warm, hahaha.

Vanmorgen kwam de bakker ons brood brengen bij de camper en dat was wel zo makkelijk met de regen. Tegen half 10 vertrokken we. Netjes toch want dat hadden we zo gepland en meestal lukt dat niet.

Onderweg hadden we veel verschil van weer. Zon, regen, veel regen, minder regen, wind ach ja en vooral die regen die maakt het dan weer iets prettiger om weer naar huis te gaan, hahaha. 




Thuis is het dan ook weer gezellig. We zagen ook de herfstkleuren in de natuur te voorschijn komen. Veel bladeren werden al geel en bruin en waaiden van de bomen af. Boeren waren de maïs aan het maaien en hun akkers voor de winter aan het klaar maken. Je krijgt dan een echt herfst gevoel!!!

We zijn weer via Weiswampach gereden want we moesten natuurlijk nog even naar het grote shopping centre van Massen. 





De tank nog vol diesel gegooid en nog een paar alcoholische boodschapjes gedaan. 




We kwamen dan ook helemaal vol bepakt bij de stalling van de camper aan en dat was niet alleen bagage van de vakantie maar ook dozen gevuld met heerlijke flessen.

Bij de stalling aan gekomen zagen we dat het drukker was dan anders. Er kwamen weer veel mensen hun camper of caravan terug brengen maar ik zag toch ook nog de nodige auto's staan op de plekken waar normaal een camper staat. Die mensen zijn dus nog onderweg of zijn pas vertrokken voor de overwintering want dat gaat nu weer zo langzamerhand beginnen.

Onze auto was weer tot de nok gevuld en alles paste er maar net in. Daarna naar huis en uitpakken ................... niet mijn hobby maar het hoort erbij.

Wat een verrassing, er lagen al gezellige verjaardags kaarten in de brievenbus en dat maakt het dan weer leuk!!!!!!

Onze trip zit er weer op voorlopig en wat mijn reisblog betreft zal het ook weer even rustig worden. Op de blog van onze website zal wel regelmatig iets verschijnen dus wie zin heeft kan daar altijd een kijkje nemen.

Lieve mensen, tot de volgende keer!!!!!!!!


Kijk voor meer video's / vlogs op ons YouTube kanaal: FritsEllenCamperreizen