Frits en Ellen op reis.

Om half 11 is het zover. We komen bij elkaar bij mijn moeder, de hele familie. We hebben één zieke die zich moet afmelden, jammer. We zijn met ons zevenen.

We gaan de 83ste verjaardag van mijn moeder vieren met een weekendje Noordwijk in de Hotels van Oranje en natuurlijk hoort daar een bezoek aan de Soldaat van Oranje bij.

Wij zijn vol verwachting na de vele verhalen die wij gehoord hebben over de musical.

Onderweg gaan we een hapje eten en tegen 15 uur komen we aan in ons hotel.

Ze zijn er flink met de bezem doorheen aan het gaan. Het Beach Hotel is gesloten en wij krijgen een kamer in het Oranje Hotel.

Spulletjes stallen in de kamer en dan ..... op naar het gezellige winkelcentrum

waar wij nooit langs deze sfeervolle woonwinkel kunnen lopen zonder er even naar binnen te gaan :) en waar mijn moeder steeds weer een paar bloemen koopt voor thuis om in een vaas bij de foto van mijn vader te zetten. De vaas raakt aardig vol.

Ook deze winkel, waar we altijd weer even moeten glimlachen om de komische tekst die op de gevel staat, is er nog

.en de heerlijke viskraam staat ook nog op zijn plaats.

We lopen ook nog even langs het Italiaanse restaurantje waar we graag komen eten en waar meestal live muziek is. Ze hebben nog een plekje voor ons dus dat wordt weer smullen.

Na onze wandeling gaan we naar het Elfde Gebod een aperitiefje drinken.

en dan naar de Italiaan

waar het weer een dolle boel wordt. We laten vuurwerk aan tafel verschijnen en onze muziekant speelt er lustig "Happy Birthday" op los.

Na afloop duiken we nog even de Bently Bar in waar het nu nog even de stilte voor de storm is i.v.m de gasten die nog terug komen met de bus van de Soldaat van Oranje, en we nog kunnen nagenieten van een glaasje wijn.

De volgende dag laten we ons het champagne ontbijt smaken en maken we nog een heerlijke frisse wandeling.

De lucht is blauw en de wind, koud.

We genieten en genieten en genieten......................

Er is een viswedstrijd en er staan heel wat vissers aan de branding met hun hengels.

Na onze wandeling gaan we weer richting hotel waar de spullen in de auto leggen, afrekenen en wachten dat iedereen zover is.

Dan gaan we richting Katwijk, naar vliegveld Valkenburg waar we naar de musical gaan: Soldaat van Oranje.

We zijn ruim op tijd en als we aankomen en gaan nog een broodje eten.

Buiten staat de Dakota die mee zal doen aan de voorstelling.

Overal zie je dit soort spreuken om je heen op de muren geschreven. Het wordt steeds drukker en dan gaat de bel dat we naar binnen kunnen naar onze plaatsen.

We zitten goed en kunnen alles goed zien. Het is helemaal uitverkocht.

De voorstelling gaat beginnen.

Het is grandioos!! Van het begin tot het einde zitten we geboeid te kijken. Zo nu en dan schrikken we van de harde geweerschoten en bommen die vallen. Dan rijden er weer motoren voor onze neus voorbij. Ongelooflijk hoe de decors gemaakt zijn en uiteindelijk komt de oude Dakota voorrijden en koningin Wilhelmina stapt uit.

Je weet niet wat je ziet.

Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die vaker dan 1 keer gaan kijken naar dit prachtige spektakel.

Wij hebben genoten en genieten nog lang na.

We gaan weer naar huis en spreken af met elkaar, mochten we ons kwijt raken in het verkeer, waar we zullen stoppen om nog een hapje te een.

Tegen half 11 's avonds komen wij weer thuis.

Het is een geweldig weekend geweest!!!!!!!!!!!!!

De voorbereidingen zijn begonnen want nog een paar weekjes en we gaan vertrekken naar Istanbul.

Het hotel hebben we uitgezocht en we zijn het er over eens om in Amiral Palace hotel te gaan logeren.
Het hotel ligt midden in het "oude centrum" en volgens horen en zeggen moeten we daar zijn.

We zullen vanaf Brussel vertrekken.
Onze vlucht, vrijdag 9 september Brussel-Istanbul 11.15-15.35
In Istanbul is de lokale tijd 1 uur later dan in Nederland.

De taxi zal om 7.30 uur voor de deur staan om ons op te halen.

En als het goed is komen we ook nog terug op:
Dinsdag 13 september Istanbul-Brussel 14.04-1630

Het begin is weer gemaakt. We hebben er heeeel veeeel zin in.

---------------------------------------------------

vrijdag 9 september

Vandaag zullen wij vertrekken naar Istanbul. Frits en ikke gaan om 7.15 uur de deur uit richting mijn moeder waar de taxi al voor de deur staat en wij aan onze reis kunnen gaan beginnen. We zijn er helemaal klaar voor. De file onderweg bij Brussel is niet mis maar dat hoort erbij en als we dan ingecheckt hebben en de koffers kwijt zijn gaan we ons even verwennen met een lekkere kop koffie die we wel verdiend hebben.

Na een vlucht van 3,5 uur zijn we dan aangekomen in Istanbul. De zon schijnt en het is 27gr dus wij klagen echt niet. De reis is voorspoedig verlopen alleen om de rollator van mijn moeder terug te vinden op het vliegveld gaf zoals altijd weer problemen maar uiteindelijk hebben we hem gevonden en konden wij weer verder. In de aankomsthal stond al een aardige dame klaar met een bordje om ons naar de taxi te brengen waar een kabouter-achtig mannetje, onze chauffeur, al klaar zat. De stoel had hij zover naar voren geschoven dat hij bijna met zijn neus tegen het voorraam zat hij kwam anders niet met zijn voetjes aan de pedalen, hihi.

We rijden langs de Bosporus en zien Azië aan de overkant naar ons glimlachen en wij .............. Wij glimlachen terug want wij komen eraan.

Eerst gaan we ons op frissen en dan gaan we naar het dakterras van het hotel wat drinken en wat eten. Van hieruit hebben een fantastisch uitzicht over de Bosporus waar we het drukke scheepvaartverkeer voorbij zien gaan en ook op de Blauwe Moskee.

Nadat we gegeten hebben en genoten van het uitzicht gaan we toch nog even de stad in want het ziet er zo gezellig uit.

We drinken op een terrasje nog een Raki en gaan dan naar ons hotel terug.

Zaterdag 10 sept.

Vanmorgen ons dik verslapen. De wekker had ik wel gezet maar ik had vergeten om de klok aan de Turkse tijd aan te passen. We hadden om 9 uur afgesproken en om tien voor 9 werden we wakker. Dus snel, snel en om half tien konden we naar de tuin om te ontbijten. He he. Het ontbijt smaakte goed en het weer was geweldig. Na het ontbijt eerst naar de Blauwe Moskee.

Maar onderweg daar naar toe gaan we eerst door de kleine Bazaar waar we allemaal leuke winkeltjes en kraampjes tegen komen. Hier moeten we even kijken.

Wat een drukte bij de Moskee. Rijen dik staan de mensen er. We hebben een gids genomen en nu hebben we overal voorrang.

We krijgen ieder een plastic zak waar onze schoenen in moeten en dan brengt onze gids ons naar binnen en vertelt ons alles over dit indrukwekkend gebouw. We horen dat de koepel een doorsnee heeft van 23,5 meter en 43 meter hoog is. Hij vertelt ook dat de minaretten zijn bedekt met altin (goud) Hij is ook de enigste moskee met 6 minaretten.

Nadat we binnen van alles gezien hebben brengt onze gids ons naar buiten naar de binnenplaats waar de ablutiefontein staat die vroeger gebruikt werd voor rituele wassingen. De gelovigen gebruiken nu de kranen. Het gezicht, armen, nek, voeten en mond is een onderdeel van het gebed.

De Moskee heeft zijn naam te danken aan de vele blauwe tegels, wel 20.143 in 70 verschillende stijlen.

Na ons bezoek waren we wel aan een verfrissing toe en meteen ook maar gegeten en toen op weg naar het Topkapipaleis.

Ook hier is het ontzettend druk.

Geweldig wat we allemaal te zien krijgen en ook kleding van de sultan.

Na al deze bezienswaardigheden gaan we over de kleine bazaar waar we nog even een pauze nemen en een appelthee drinken en op enige kinderstoeltjes mogen zitten, naar ons hotel. We lachen wat af en de thee smaakt heerlijk. We denken er nog over om een waterpijp te gaan roken maar uiteindelijk durven we niet, hahaha.

Dan gaat de tocht verder naar ons hotel en gaan ons even opknappen om te gaan eten op een heerlijk terras bij ons in de straat. Het is een visrestaurant waar ze met een schaal verse vis aankomen en een weegschaal om de vis te wegen. We kiezen voor de tonijn en hij smaakt heerlijk.

Naast ons zit een echtpaar uit San Francisco en hebben heerlijk gebabbeld. Zij blijven 1 week en gaan dan met een zeilboot de Turkse kust af. Ook zij komen voor de zon naar Turkije net als wij want in San Francisco schijnt het niet zo zonnig te zijn.

We hebben er een gezellige avond.

Zondag 11 sept.

Zondag 11 sept. begon voor mij niet zo best. Een beetje vreemde hoofdpijn zat mij te plagen. Aan het ontbijt maar meteen een paar molletjes genomen maar eten was onmogelijk. Dus maar een knapzakje gemaakt voor als de misselijkheid over zou gaan.

Toen naar de receptie waar we nog een flink appeltje mee te schillen hadden. De kamers die ze ons gegeven hebben zijn onder de maat. Onze triple-room is een uit de kluiten gewassen single-room en de double-room die mijn moeder heeft is ook een uit de kluiten gewassen singel. Dus eens even verhaal gaan maken want de prijs is wel betaald voor de luxere kamers. De arme receptioniste vertelde ons uiteindelijk dat toen wij aankwamen de kamers bezet waren maar we mochten alsnog vandaag van kamers ruilen. Jaja, zo werkt dat niet. We verhuizen niet voor 2 nachten maar gaan bij thuiskomst reclameren bij ons reisbureau die ons altijd uitstekend helpen.

We gaan weer richting blauwe moskee waar de Hop On-Hop bussen staan en we boeken voor de 3 trips.

Het eerst nemen we rode route die ons helemaal langs de Bosporus voert en een hele mooie tocht is.

We komen langs Moskeeën, universiteits gebouwen, paleizen, musea en uiteindelijk gaan we over de Bosporus Bridge naar de Aziatische kant van Istanbul.

We rijden langs een kerkhof.

en langs het Atatürk Olympisch Voetbalstadion. Het is het grootste in Turkije en werd in 2001 gebouwd. Het heeft een capaciteit van 81.283 toeschouwers.

Dan zoeken we een heerlijk terrasje inde schaduw op want dat is wel nodig bij 34gr. Natuurlijk nemen we een turks gerechtje en gaan dan aan de groene route beginnen.

Deze rijd helemaal langs de Golden Horn en we zien ontelbaar veel turken op de grasvelden zitten picknicken en bbq-en.

We komen ook nog langs een Turks soort Madurodam.

Ook maken we de oversteek over de Bosporusbrug naar Azie.

Na deze trip gaan we weer een hapje eten en komen dan dit plaatje tegen.

Wat een komische hond.

Om 19 uur begint onze night tour.

We zijn vol verwachtingen. Het wordt schemerig en we zien de stad met zijn lichtjes. We maken weer de overtocht naar de Aziatische kant en rijden berg op. Boven gekomenvmoeten we allemaal uit de bus die ons 3 kwartier later weer komt ophalen. We maken foto s van de Bosporusbrug die allerlei kleuren krijgt, de lampjes knipperen en maken allerlei patronen, geweldig.

Dan gaan we weer terug naar de bus maar het is er een wirwar. Niemand vindt zijn eigen bus nog terug. Mensen worden boos en terecht, gidsen lopen af en aan. Uiteindelijk stappen we maar ergens in en hebben pret voor tien.

We gaan nog een afzakkertje nemen bij een hotel in de buurt maar daar aangekomen horen we dat er een brand is bij de buren. Gasten komen naar buiten met hun tassen en koffers. Brandweerauto s komen aanrijden en niet vergeten de waterauto die achterop een flinke tank water heeft.

Er komen wel 20 brandweer auto s. De hotels daar zijn veel van hout en vandaar al die auto s. Het is tegen elven als wij richting ons hotel gaan. De brand is onder controle wordt gezegd. In het hotel willen we nog wat in de bar gaan drinken maar ............ de bar is om elf uur gesloten dus gaan we nog even een deurtje verder. Het was een mooie dag.

Maandag 12 sept.
De Bosperus

Vandaag gaan wij na ons ontbijt met de taxi naar de rivier de Bosporus waar we een rond-tour met de boot willen maken. Het zonnetje staat hoog aan de hemel en de temperatuur is weer heerlijk (32 gr) Als we de taxi uitkomen duurt het geen hele minuut of er komen al mannetjes op ons af om ons een tour te verkopen. We nemen er eentje die ons een tour van dik 2 uur beloofd. We worden in een busje gezet dat ons een paar 100 meter verder brengt en dan klimmen we de boot op. We nemen plaats op een bank en na een tijdje vertrekken we dan. Er is een heerlijk windje op het water en we krijgen dan ook binnen korte tijd een zeer gezond kleurtje, mmmmmmmm. We varen langs paleizen, forten, prachtige hotels en onder prachtige bruggen door waaronder natuurlijk ook de Bosporusbrug enz. enz.

We worden voorzien van heerlijke thee en flesjes koel water. We gaan via de Europese kant en komen terug via de Aziatische kant.

Als we weer aan land komen nemen we een taxi naar de Grote Bazaar die we wel gezien willen hebben. Deze bazaar is een van de eerste gebouwen die Mehmet de Veroveraar na 1435 bouwde. Het oudste gedeelte is helemaal gewelfd en mooi beschildert.

Er zijn theehuizen en cafe's en er is zelfs een geldautomaat.

Na deze bazaar gaan we richting naar de Blauwe Moskee waar ons hotel in de buurt is maar onderweg komen we een oergezellig straatje tegen met allemaal restaurantjes en ook hier worden wij steeds aangehouden om toch maar vooral bij hun te komen eten. We kiezen een restaurantje want onze magen beginnen zich te melden. Het is er enig en we kiezen voor een Turk gerecht. Het zit in een stennen potje en wordt op een schaal gebracht met veel vuur rond onze potjes. De potjes worden een voor een van de vuurschaal afgenomen en dan wordt er tegen getikt zodat er een barst ontstaat en het bovenste gedeelte eraf valt. Het is een heel spektakel en ................ het smaakt voortreffelijk.

Het wordt een gezellige avond met veel rose en niet te vergeten Raki.

Dinsdag 13 sept.
Naar huis

Er is een tijd van komen maar ook een tijd van gaan en die tijd van gaan is nu gekomen.

Onze taxi komt ons halen om 11.05uur. We hebben dus alle tijd en kunnen op ons gemak ontbijten. de zon, hoe kan het ook ander, staat te schitteren in de lucht. De taxi is mooi op tijd en daar gaan we dan.

Het is druk op het vliegveld "Atatürk"

Bij binnenkomst moeten we al meteen door poortjes waar ik natuurlijk weer begin te piepen zoals altijd.

Ik word weer gefoullieerd en dan mag ik door. Dan gaan we voor de baordingpas en leveren onze koffers in. Zo die zijn we weer kwijt. Dan nog de laatste Turkse lira opmaken en weer door de poortjes. We zijn er maar druk mee allemaal. Het vliegtuig zal om 14.05 uur vertrekken. We moeten allemaal in bussen en maken een hele trip over het vliegveld om bij ons vliegtuig te komen.